136
ay küstü geceye,
işıklar yalın ayak camları eziyor.
kentin üstünde şairane bir hengame.
bilinen tek şey karanlık,
dedim ya ay küstü geceye.
işık sadece titreklikler kümesi.
belki de yorganın altına gömüldü insanlar,
mustehcenini gizlemek niyetiyle.
karanlık aydinlatir mi çürümüş ruhlar coğrafyasını.
işık gitti diyordu bültenler,
güneşi hiçe sayarcasına.
yakmadığı için masum muydu ay?
kırmadığımız her kalbin müteşekkir olması gibi...
heceye küstü şair,
diline takım elbise giydirilmiş gibi suskun.
oysa çırılçıplak heceler tanımıştı ve müstehcen dudaklar öpmüştü,
şimdilerde 70'nden sonra namaza başlayan ihtiyar edalarında...
küstü gece,
gitti ay.
zaten artık şiir okuyan da yok,
aşklar hecenin gizinden uzak,
geceye ten...
varsin şair küssün...
dün yazmış olduğum bi şiir.
işıklar yalın ayak camları eziyor.
kentin üstünde şairane bir hengame.
bilinen tek şey karanlık,
dedim ya ay küstü geceye.
işık sadece titreklikler kümesi.
belki de yorganın altına gömüldü insanlar,
mustehcenini gizlemek niyetiyle.
karanlık aydinlatir mi çürümüş ruhlar coğrafyasını.
işık gitti diyordu bültenler,
güneşi hiçe sayarcasına.
yakmadığı için masum muydu ay?
kırmadığımız her kalbin müteşekkir olması gibi...
heceye küstü şair,
diline takım elbise giydirilmiş gibi suskun.
oysa çırılçıplak heceler tanımıştı ve müstehcen dudaklar öpmüştü,
şimdilerde 70'nden sonra namaza başlayan ihtiyar edalarında...
küstü gece,
gitti ay.
zaten artık şiir okuyan da yok,
aşklar hecenin gizinden uzak,
geceye ten...
varsin şair küssün...
dün yazmış olduğum bi şiir.
