hakkaten tam manasıyla
mıy mıy futbol oynayan takım. hem de sadece bu sene değil, yıllardır böyle.
elin karabük'üne bakıyorsun, gol atılması için gereken ne varsa yapabildiği ölçüde tak tak yapmaya uğraşıyor adamlar. yeteneği ölçüsünde
uğraşıyor adamlar. dönüp kendi takımına bakıyorsun, ve bu istisnasız her maç böyle, senin gol atabilmen için illaki ekstra bir şeyler yaşanmalı sahada.
ben sucukçu ruhunu satmış tayfa hariç, çoğu taraftarın izlerken benimle aynı hisleri paylaştığına eminim. adım gibi eminim. siz de bu takımı sıkıla sıkıla izliyorsunuz, gol atmanız için ya bireysel ekstra bir çaba olmalı, ya rakip defans bir hata yapmalı ya da şapkadan biri tavşan çıkarmalı. o top selçuk inan'a gelecek, mıy mıy oyununa maruz kalacaksınız ruhunuz daralacak, o top
trajikomik vaka sabri sarıoğlu'na gelecek siz hayatı sorgulamaya başlayacaksınız. dakikalar 60'ı gösterecek, hala çıkması gereken adamların çıkmadığını göreceksiniz.
bazen burada 'galatasaray'ın gol sorunu yok' şeklinde yorumlar okuyorum, hayrete düşüyorum ben mi yanlış izliyorum diye. bu takımın en büyük sıkıntısı savunma olmakla beraber, orta sahası da, hücum varyasyonları da, kanat organizasyonları da felaket derecesinde kötü.
ne yapılır ne edilir bilmiyorum. artık lanet etmek dışında bir şey yapmak, eleştirmek bile istemiyordum ama dayanamıyoruz takımı böyle görmeye.
gitmiyor o allahın cezası herif, yapması gerekeni yapmıyor o ruhunu satılığa çıkarmış tayfa.
biz ne yapalım amk.
