39
tarih 17 eylül 1998. ilkokul 5. sınıfa gidiyorum. 15 eylül 1998 günü fenerbahçe evinde parmay'ı 1-0 yenmiş, 16 eylül 1998'de ise galatasaray juventus deplasmanından 2-2'lik beraberlikle dönümüştü. (medya her zamanki gibi fener için destan yazarken bizi gömmüştü.) sınıftaki tek galatasaraylı bendim. fenerli canciğer arkadaşım juventus beraberliği nedeniyle nedeniyle benimle dalga geçiyordu. 2 teneffüs boyunca sinirlerimle oynadı. ben iyice birikmiştim. merdivenden inerken yine dalga geçmeye başladı. (cimbom ezik değil modu açıldı tabi.) o an ona nasıl saldırdığımı tarif edemem. merdivenden aşağıya yuvarladım. önlüğünü ve yakasını paramparça ettim. ağzı yüzü dağıldı. okulda kaos oldu. çocuk savaştan çıkmış gibiydi. normalde de beni dövebilecek fizik güçteydi ama söz konusu galatasaray olunca ben hulk olabiliyorum. önce sınıf öğretmenim beni bir güzel dövdü. sonra müdür yardımcısı dövdü. sonra müdür dövdü. akşam eve gidince çocuğun babası geldi, aileme şikayet etti. ailem çok mahçup olup özür diledi. sonrasında önce annem, sonra babam dövdü. sağlam dayak yedim anlayacağınız. (pişman değilim, aklım halen yapmadıklarımda!) aradan yıllar geçti. arkadaşımın ile halen görüşürüz. erken yaşta doğruyu buldu ve fener ile ilişkisini kesip futboldan tamamen uzaklaştı. evlilik çoluk çocuk derken hayatı düzende. ben halen o 5. sınıf öğrencisi gibi yaşıyorum. dersler ödevler ve galatasaray.
