evin duvarını çürütmeme sebep olan gol. golü normalde icardi yada mertens atsa derdim ki zaten atacaktik. o sevinçle gider annemi kucaklar babama sarılırdım. ama berkan atınca (berkanizm müridiyim) gole nasıl sevineceğimi şaşırdım. önce 10x alkış yaptım sert sert (avuç içim hala agriyor) sonra duvarı tokatladım. keşke birisi o an videomu çekseydi hahaha. bir gün anam babam bizim oğlumuz ruh hastası diyip beni bakırköy'e yatırmazlar umarım.
15
elimde su şisesiyle kalakaldığım goldür. sonra bir baktim berkan da benim gibi olmus. *
16
beraberliğe prikolojik olarak kendimi hazırladığım ve bunu gayet güzel hazmettiğim bir anda gelen goldür. ben transferinden beri berkan'ın salt alan kapatarak oynayamayacağını, futbol aklını alanya'daki oyununa benzer şekilde, dikine ve ileri doğru atarak genişletmesi gerektiğini söylüyordum. işte gördüğümüz gibi bunun meyvesi de şut girişimiydi ve golle sonuçlandı.
italya'daki kiralık günlerinde boey ve barış'ın cesurca oynadığında nasıl geliştiklerini idrak etmiş görüyorum kendisini. böyle devam canım kardeşim!