• 43
    her takımda anatomisinin farklı olduğu, süper lig'de edinilebilecek en yüksek unvan.

    mesela galatasaray, genelde fenerbahçe ile çekişir. zaten 24 şampiyonluğumuzun 14'ünde fenerbahçe 2. olmuş. puan farkı da yüksek boyutlara ulaşmaz çok yüksek olasılıkla. hep hedefe x kaldı, konsantrasyon temalı, son haftalarda seri (u: 2001-2002: son 6 hafta 6 galibiyet, 2005-2006: son 10 maç 9 galibiyet 2007-2008: son 6 hafta 6 galibiyet, 2011-2012: şampiyonluğun garantilendiği 2-2 fb maçına kadar 6'da 6, 2012-2013: şampiyonluk garantilenene kadar 7'de 7, 2014-2015: şampiyonluk garantilenene kadar 6'da 6, 2017-2018: son 6 hafta 6 galibiyet., 2022-2023: son 6 hafta 6 galibiyet, 2023-2024: 17 maçlık ikinci yarı serisi) yakalanan şampiyonluklar. fenerbahçe şampiyonluklarında ise, fenerbahçe eğer galatasaray veya beşiktaş ile çekişiyorsa erkenden büyük bir puan farkını yakalar, ligi psikolojik olarak haftalar öncesinden koparır. fark yüksek boyutlara ulaşmıyorsa, bir anadolu takımı ile * çekişir, galatasaray da beşiktaş da ya yarışı biraz uzaktan takip eder ya da çok kötü olurlar. fenerbahçe de trabzonspor'u genelde alt eder şampiyon olur. beşiktaş ise ya galatasaray ya fenerbahçe ile çekişir ama ya galatasaray ya fenerbahçe, hangisi yarıştan uzaktaysa o sezon nal toplar, çok kötü olur. istatistiki olarak da irdelemek gerekirse;

    galatasaray şampiyonluklarında;

    14 kez fenerbahçe,
    7 kez beşiktaş,
    2 kez eskişehirspor,
    1 kez de başakşehir ikinci olmuş.

    bu durum 34 maç ve 3 puanlı sistemde daha da belirgin. şimdiki sistemdeki 12 şampiyonluğumuzun 8'inde fenerbahçe 2. olmuş.

    fenerbahçe şampiyonluklarında;

    7 kez beşiktaş,
    6 kez trabzonspor,
    5 kez galatasaray,
    1 kez de eskişehirspor ikinci olmuş.

    3 şampiyonluk önde olmamıza rağmen, fenerbahçe bizden 43 puan önde tüm zamanların puan durumu'nda. bu da fenerbahçe'nin şampiyonluklarında galatasaray ve beşiktaş ile erkenden büyük bir puan farkı yakaladığını ispatlıyor. şimdiki sistemdeki 7 şampiyonluklarında da durum benzer, 4 kez trabzonspor, 2 kez galatasaray, 1 kez de beşiktaş ikinci.

    beşiktaş şampiyonluklarında;

    7 kez galatasaray,
    5 kez fenerbahçe
    2 kez trabzonspor,
    1 kez istanbul başakşehir,
    1 kez de sivasspor ikinci olmuş.

    34 maç ve 3 puanlı sistemdeki 6 şampiyonluklarında ise, 2 kez fenerbahçe, 1 kez istanbul başakşehir, 1 kez sivasspor, 1 kez galatasaray ve 1 kez de trabzonspor ikinci olmuş. şimdiki sistemdeki şampiyonlukların, puan olarak da analizini çıkarırsak;

    galatasaray:

    80+ puan: 2 şampiyonluk
    77-79 puan: 6 şampiyonluk
    74-76 puan: 2 şampiyonluk
    70-73 puan: 1 şampiyonluk
    70- puan: 1 şampiyonluk

    fenerbahçe:

    80+ puan: 3 şampiyonluk
    77-79 puan: 0 şampiyonluk
    74-76 puan: 3 şampiyonluk
    70-73 puan: 1 şampiyonluk

    beşiktaş:

    80+ puan: 1 şampiyonluk
    77-79 puan: 3 şampiyonluk
    74-76 puan: 1 şampiyonluk
    70-73 puan: 1 şampiyonluk

    buradan çıkan sonuç çok net: galatasaray iyiyse çok yüksek olasılıkla şampiyon oluyor. fenerbahçe ancak, galatasaray ve beşiktaş'ın kötü olduğu sezonlarda şampiyon olabiliyor. 74-76 puan ortalama bir puan, şampiyon yapsa da genele vurduğumuzda pek de yeterli bir puan değil. 77-79 aralığında şampiyonluklarının olmaması fecaat bir şey kendileri açıdan. yani galatasaray ya da beşiktaş 77'yi görebiliyorsa, fenerbahçe şampiyon olamıyor. zaten 80+ puan aldıkları 3 sezonda da trabzonspor 2. olmuş. *

    şampiyonluklardan önce ve sonra, kimin şampiyonluğu gelmiş, ona da bakalım;

    galatasaray şampiyonluklarından önce: 11-galatasaray 9-fenerbahçe 3-beşiktaş 1-trabzonspor
    fenerbahçe şampiyonluklarından önce: 3-fenerbahçe 7-galatasaray 6-beşiktaş 2-trabzonspor 1-bursaspor
    beşiktaş şampiyonluklarından önce: 6-beşiktaş 4-galatasaray 4-fenerbahçe 1-trabzonspor 1-başakşehir
    trabzonspor şampiyonluklarından önce: 3-trabzonspor 3-fenerbahçe 1-beşiktaş
    bursaspor şampiyonluklarından önce: 1-beşiktaş

    galatasaray şampiyonluğundan sonra: 11-galatasaray-7 fenerbahçe-4 beşiktaş 1-başakşehir
    fenerbahçe şampiyonluğundan sonra: 9-galatasaray-4 beşiktaş-3 fenerbahçe-3 trabzonspor
    beşiktaş şampiyonluğundan sonra: 6-beşiktaş-6 fenerbahçe-3 galatasaray 1-trabzonspor
    trabzonspor şampiyonluğundan sonra: 3-trabzonspor-2 fenerbahçe-1-galatasaray-1 beşiktaş
    bursaspor şampiyonluğundan sonra: 1-fenerbahçe

    bu da bize galatasaray şampiyon olduktan sonra hiç de az olmayan bir oranda sonraki sezonda da şampiyon olduğunu gösteriyor. fenerbahçe'nin şampiyonlukları ise anlık çıkışlar olarak kalmış genelde, sonraki sezonda unvanını koruma başarısı gösterememiş. bizim ise sonraki sezon şampiyon olamadığımız şampiyonluklarımızda, hep olağanüstü durumlar varmış;

    2001-02: uefa şampiyonu kadroyu dağıttığımız, hagi'nin futbolu bıraktığı, jardel'in satıldığı, kiralık futbolcularla ve lucescu yönetiminde alınan efsane şampiyonluk.
    2005-06: trömso'ye elendiğimiz yıl, fener'in appiah, alex ve anelka'lı, belki de tarihlerinin en iyi kadrosuna karşı, fenerbahçe'nin son maçta denizlispor'a takılmasıyla ve gerets yönetiminde elde edilen 83 puanlı şampiyonluk.
    2007-08: feldkamp yönetiminde ve yine fenerbahçe'nin r.carlos, lugano, deivid, alex, kezman'lı ligin üstünde kadrosuna karşı alınan, son 6 haftada teknik direktörsüz kalıp, cevat güler yönetiminde çıkıp 6'da 6 yaparak elde ettiğimiz şampiyonluk.
    2014-15: yine sezon içinde başkan ve teknik direktör değiştirdiğimiz, prandelli yönetiminde başlayıp çok kötü gittiğimiz sezonda hamza hamzaoğlu ile toparlayıp, son haftalarda da sneijder, muslera ve yasin'in ekstra eforlarıyla elde edilen şampiyonluk.

    bu şampiyonluklar, diğerleri gibi önceden bir yapılanmayla şekillenen, iyi yönetim, idari ve teknik kadro ve iyi futbolcu kadrosu bütünlüğüyle oluşmadığı için ardışık yıllarda bu başarı tekrarlanamamış. zaten hepsinde sezon ortasında seçim olmuş, 3 tanesinde başkan bir tanesinde de yönetim kurulu değişmiş. 2017-2018 şampiyonluğumuz da şu an bu klasmandaki bir şampiyonluk, ama teknik ve idari istikrarı koruyacağımızdan * ötürü gelecek sezonda da * şampiyon olacağımızı düşünüyorum.

    edit: bazı eklemeler yapıldı.
  • 41
    manevi değerinin paha biçilemeyeceği, türkiye sınırları içerisinde en çok bize yakışan ve yakıştığı üzere en çok bizim kazandığımızdır.

    2017/18 sezonu şampiyonluğunun kulübümüz açısından maddi yönü de inanılmaz derecede kritik. aşağıda vereceğim rakamlardan sonra sizin de kafanızda mutlaka bir resim canlanacaktır. ben diyeyim çölde su gibi, siz deyin uzay boşluğunda bir nefes...

    şampiyon kulübe 30 milyon türk lirası ödeniyor. bunun yanında ligimizin ayakbastı parası da aynı miktar, 30 milyon türk lirası. şampiyon olan kulüp, eğer daha önceden de şampiyonluk sahibiyse, her şampiyonluğu başına 2.7 milyon türk lirası daha bonusa sahip oluyor, kasamıza buradan giren para 54 milyon türk lirası.

    yayın havuzundan kasamıza girecek para da kabataslak olarak 100 milyon türk lirası. ayrıyeten kulüpler her galibiyete 2.2, her beraberliğe 1.1 milyon türk lirası ikramiye kazanıyorlar. 56.1 milyon türk lirası ediyor buradan da kazancımız.

    şampiyonlar ligi ise apayrı bir dünya. grup etaplarına katılmamız, üstüne üstlük bir de katılan tek takım olmamız halinde gruplarda 0 çeksen dahi kasana koyduğun kemiksiz miktar 35 milyon euro civarlarında.

    şöyle 20 mayıs 2018 tarihiyle kasamıza girmiş-girecek toplam hasılata bir bakalım: 452 milyon türk lirası!

    yalnızca turnuva gelirleri olarak şu şampiyonluk resmen belimizi doğrultacak düzeyde gelir getirdi. bunun içerisinde store gelirleri, gelecek sezon kombine satışları, sponsorluk anlaşmaları vs. yok. şampiyonlar liginde galibiyet başına 13 milyon türk lirası kazanıyoruz, onu da eklemek gerek... (0 çekmiş olsak bile gelecek geliri yazdım yukarıya, beraberlik 7 milyon türk lirası civarında.)

    ceza diye uefa'dan gelen ödüller ise işin cabası. bonservisten zarar etme ihtimalimiz yok. maaş bütçesi düşüyor, ota çöpe para verme ihtimalimiz yok.

    güzel bir düzen oturtursak ve yine eski günlerdeki gibi ligimizi domine edip avrupa'da üst turlara çıkan bir ekip olmayı başarabilirsek, riva ve florya gelirleriyle -her ne kadar beklentimizin altında da olsa- kulüp tarihinde ilk defa borç yükünü iyiden iyiye sırtımızdan atabiliriz.

    işin özü biz, bize yakışan şampiyon sıfatını bundan sonra kimseye kolay kolay vermemeliyiz. ondan sonrası domino taşları gibi gelecektir...
  • 73
    galatasaray özelinde bazı futbolcular vardır. kötü zamanlarda denk gelmişlerdir ve çok sevilmelerine rağmen şampiyonluk yaşamamışlardır. örneğin harry kewell 2008'de şampiyon takıma gelmiştir. o kadar güzel anıya rağmen 3 kötü sezon geçirmiştir galatasaray ile. kendisinin ayrıldığı sezon ise galatasaray yeniden yapılanmaya giderek şampiyon olmuştur. bir diğer isim lukas podolski. 2015'te 4. yıldızı kazanan takıma gelip 2 sene şampiyonluk görmeden ayrılmıştır. kewell ile aynı şekilde podolski'de ayrıldıktan sonra şampiyonluk gelmiştir. büyük ihtimalle bu halkanın son ismi radamel falcao olacak. bana göre bu futbolcuların şampiyonluk görmemelerinin sebebi asla başarısız olmaları vs. değildir. adını koyamadığım bir durum.
  • 67
    bir galatasaraylı için en önemli şey.

    iki senedir üstüste fenerbahçe’yi deplasmanda yenmek güzel şey ancak iki sene üstüste şampiyon olamazsak bir çok galatasaraylı için bu deplasman galibiyetleri çok fazla bir şey ifade etmeyecek.
    o yüzden bu fenerlileri anlayamıyorum. adamlar için galatasaray’ı yenmek en büyük hedef. bir takım bu kadar mı ezik olur...
  • 11
    garip bir şeydir. güzeldir ama bazen akıl tutulmasına yol açar, bir süre tamamen duygularınla hereket edersin. akıl kaybolur. normalde 2 hafta önce siktirsin gitsin dediğin bir adam bile, kutlamalarda gözüne sevimli gözükür. kalsın dersin. takımın aslında şampiyonlar ligi arenası için eksiktir ama şampiyon olduğun için unutursun onu.

    galatasaray taraftarının yarısından çoğu da bu şekilde şu sıralar. normalde ''selam dolusu kucaklar'' diyen 31 yaşındaki bir adama sevgiyle karışık gülünür mü? gülünmez. 5 yaşındaki çocuk aynı cümleyi kursa gülersin ama 31 yaşındaki adam kurunca gülünmez. ama biz şu sıralar gülüyoruz, sempatik buluyoruz.

    şampiyonluk böyle bir şeydir. 3-4 gün sevinin ama 3-4 ay sonra da şampiyonlar ligi olduğunu, bugün sevdiğiniz o adamlara o maçlar başlayınca küfür edeceğinizi unutmayın. o yüzden ben şimdiden birkaç ufak hatırlatmalarda bulunup kaçıyorum. görüşürüz;

    -takım hala yetersiz.
    -hakan balta, gayet sıradan bir sol bek.
    -emre çolak'la aydın yılmaz'la cl maçına çıkarsan adamlar sana gülerler.
    -melo alınmazsa, takım net olarak sınıf düşer.
    -baros maros'la bu iş olmaz.
    -imparator fatih terim.
  • 93
    hepimizin hemfikir olduğu üzre bu sene olmamız halinde ligde bir çok taşı yerinden oynatacak başarı. bu başarının gelmesi için de yine bildiğimiz gibi tam bir kenetlenme ve konsantrasyon şart. ancak son dönemde takım üzerinde inanılmaz bir olumsuz hava var. eksikler, formsuzluklar, kulüpteki iletişim sorunu, yönetim kaynaklı sıkıntılar, organize kötülük ve trollerinin saldırısı ve buna çanak tutan taraftarlarımız vs.

    henüz ligin ikinci yarısının ilk haftası oynandı. ligde ikinci sıradayız ve tam gaz giden fb'nin sadece iki puan gerisindeyiz. hepimiz biliyoruz ki böyle gidemeyecekler. basın, federasyon, siyaset, anadolu kulüpleri, hakemler gibi bir çok etken o gazın yeterli olmadığı durumlarda ara gazla destek veriyorlar tabi. versinler. daha önce de çok gördük bu filmi. biz tüm camia bir arada olunca kimse duramaz önümüzde. yaşadık, yine yaşatacağız. ancak iş işten geçmeden bazı eylemlerde bulunmak gerek. kendimce gördüğüm eksikler ve yapılması gerekenleri sıralamak isterim.

    1. mutlaka ama mutlaka icardi dönmeli. tek ayak da olsa sahada olmalı. yokluğu tüm takımı ve camiayı derinden etkiledi. sahadaki havamızı kaybettik. ne yaparsak yapalım olmayacak gibi her şey. olumsuzluğun ana kaynağı bu bence. icardi çok önemli bizim için. rakipler için de o derece kötü onun sahada olması. icardi'nin de geçen sene ligin ikinci yarısında yaptığı liderliği yapması ve her dinamiği harekete geçirmesi lazım.

    2. takımda mutsuz olan ya da olduğunu düşündüğümüz isimlerle ve fayda getirmeyecek futbolcularla hemen yollar ayrılmalı. ziyech, zaha, ndombele, tete, angelino ilk akla gelenler. zaha ve tete için sabredilmesi gerektiğini düşünsem de takımı sahiplenmeyen hiçbir futbolcuya tahammülüm yok artık.

    3. eksik bölgeler belli. sol bek ve 8,5-10 karışımı bir futbolcu. hatta iyi bir yedek forvet. bir an önce transferler yapılmalı ve takıma uyumları hemen sağlanmalı. sonuca götürecek transferler olmalı.

    4. futbolcularımız her top ve maç için savaşmalı sahada. şampiyonluk en çok isteyenin olur. bu gerçek değişmez. geçen seneki o ruh tekrar kazandırılmalı. okan hoca ve erden timur yeniden o ruhu vereceklerdir. şüphem yok.

    5. yönetim artık harekete geçip gereğini yapmalı. twitter'dan açıklama yaparak bu kötülüğe mani olamazsınız. önümüzde seçimler var. her türlü baskı yapılarak sahadaki adaletsizliğe dikkat çekilmeli ve camianın ağırlığı hissettirilmeli gereken yerlerde. açıklama vs. boş işler. karşımızda yüzsüzlüğün her türlüsünü ele almış insanlar var. ayrıca yönetim içinde çatlak ses çıkaranların sesini de kesin lütfen. sezon sonu istediklerini yapsınlar. şimdi çıkıntılık yapmasın kimse.

    6. taraftar olarak bizler bu takımı, teknik ekibi ve her şeye rağmen yönetimi sonuna kadar desteklemeli, futbolculara sahada ve sosyal medyada sahip çıkmalı, sahada ıslıklamamalı, organize kötülüğün yönlendirmmelerine alet olmamalıyız. son dönemde hepsini yaptık, yapıyoruz maalesef. koşulsuz destek şart.

    daha bir çok detay sıralayabiliriz ama inanın hepsinin başı şampiyonluk sinerjisi. bizdeki en önemli eksik o. bir türlü giremedik o moda. engelliyorlar zaten her türlü. bir kıvılcım gerek bize. dünkü kayseri maçı bu yolun kıvılcımı olsun lütfen. icardi dön ve kıvılcımı ateşe çevir kardeşim. sen yoksan her şey eksik. bence bu takımın ve camianın ilacı sensin. gereğini yap artık.

    yolumuz şampiyonluk yoludur arkadaşlar. bundan sonrası bizim elimizde. biz istersek şampiyon oluruz. isteyelim ve alalım. daha önce 23 defa yaptığımız gibi. yolumuz açık olsun. allah yardımcımız olsun inşallah.
  • 66
    önemsiz değildir. önemsiz diyorsak mücadele etmenin mantığı ne, neye uğraşıyoruz diye sorular çıkar ortaya. şampiyonlar ligi dediğimiz turnuva zaten şampiyonların değil 5 büyük ülkenin önderliğinde ilerliyor. liginde şampiyon olup da şampiyonlar liginde mücadele eden takım sayısı şu an 15. 32 takımdan 15'i şampiyon, 2018 öncesi 18 ya da 19'du bu sayı.

    hedefimizi küçültmemiz lazım, şampiyon olmayalım demiyorum, avrupa ligi ya da konferans ligine odaklanmalıyız, giderleri fazlasıyla düşürmeliyiz. bu kadar borç zaten kapanmaz, tıpkı fatih hocanın geçen günlerde dediği gibi.

    ayrıca galatasaray'ın şampiyon olamadığı senelerde ikinci olamaması diye bir problem var. ya şampiyonuz ya da salıyoruz. 2019-20 sezonunda şampiyonluk gidince adeta 7-8'de düşelim diye elinden geleni yaptı takım. lig bitmemesine rağmen.

    off.. of..
  • 87
    galatasaray futbol takımı adına hiç kolay değildir. puan farkı sizi yanıltmasın. 2022-2023 sezonunda hakemler ve özellikle var sürekli operasyon yapıyorlar. konsatrasyonumuzu ve motivasyonumuzu biraz kaybedersek ensemize vura vura, kör göze parmak soka soka alınacak elimizden.

    adamlar ite kaka buralara geldi. ve biz sahada kazandıklarımızı masada vereceğiz. inanılır gibi değil. hala neden ayaklanmadık bilmiyorum.
    ultraslan içinde ki hükümet sevdalılarına yazıklar olsun. “ hükümet istifa” diyenler bugün kollanıyorlar. bir daha sesleri yükselmesin diye. biz neden korkuyoruz!

    #hükümetistifa
    #yalaleyahükümetistifa
    #şampiyonolmamızengellenemez
    #şampiyongalatasaray
  • 71
    yangin yapmak istemem ama son iki haftada verilen 5 puanla saniyorum ki yarinlara kaldi.

    kendi ellerimizle besiktasa bir adet 2021 model fatih terim yaratma sansi vermemiz de cabası.

    kendi kendine gol yiyen, kaleyi bos gorene kadar sut cekmekten imtina eden ve gamsizca yan pas yapan bir takimin da hak etmedigidir ayrica.

    bu kadar kirilgan olmamiza anlam veremiyorum. bu kadar lakayit olmamiza anlam veremiyorum ve tum sartlar bu kadar musaitken 2020-2021 sezonunda sampiyonlugu besiktasa elimizle altin tepside sundugumuza inanamiyorum.

    ikili averajda besiktasin bizden onde oldugunu ve eksik macini da galibiyetle tamamlayacagini dusunursek besiktasin 6 puan gerisine dusmus durumdayiz. artik hic bir puan kaybi luksumuz de kalmadi, buradan ligi cevirmek icin sanstan daha fazlasina ihtiyacimiz var artik.
  • 76
    tanım yapmak gerekirse galatasaray futbol takımının büyük bir mucize olmazsa 2020-2021 sezonunda kaçırdığı başarıdır.
    şampiyonluk bazı sezonlarda çok ama çok ufak detayların belirlediği unvandır. bazı küçük görünen olaylar vardır bir takımın pozitif ya da negatif ayrışmasının önünü açar. bazı sezonlar vardır majör hataların ya da önemli doğruların bir takımı şampiyonluktan etmesi ya da o takımı şampiyon yapmasını sağlar. ne mi anlatmak istiyorum işte 2020-2021 sezonunda düştüğümüz durum bu bahsettiklerimin hepsinden birer izler taşıyor. biraz detaya girelim o halde kronolojik olarak:

    galatasaray futbol takımı yaz transfer döneminde bir önceki sezon 6.bitirdiği kadrosundan birçok isim gönderilmesine rağmen gerekli takviyeleri alamamıştır. transfer döneminin bittiği 4-5 ekim günlerinde yazılan birkaç entrye göz atalım:

    "bedava gelen 3-4 gereksiz + omar ve emre kılınçı saymazsak takımımızın malesef bitik oyuncularından kurtulamadığı ve gerekli takviyeleri yapamadığı transfer dönemidir." (bkz: #2991479)

    "ilk günden beri düzgün bir transfer dönemi geçireceğimizi düşünmüyordum ama yukarıda allah var bu kadar da rezil, bu kadar yetersiz yönetileceğini hayal dahi etmemiştim." (bkz: #2989413)

    uzun uzadıya yazmaya gerek yok. o günleri tekrar hatırlamak bir tık uzağınızda. *

    galatasaray çoğu kişinin yetersiz gördüğü kadrosuna rağmen kış transfer dönemine kadar oynadığı ilk devrede 20 maçta 39 puan alarak şampiyonluk yarışından kopmamasına rağmen beşiktaş'ın 5 fenerbahçe'nin ise 3 puan arkasında kalmıştır. bu 20 maçlık periyotta gaziantep, başakşehir, sivasspor, rizespor, hatayspor, göztepe, trabzonspor, gençlerbirliği ve denizlispor maçlarında galatasaray futbol takımı şampiyonluk için gereken futbolun çok daha fazlasını göstermiştir. ayrıca farklı galibiyeti kaçırdığı kayserispor maçında bir puana razı olmuştur. başka bir deyişle aldığı 11 galibiyetin tamamına yakınını iyi futbolla kazanmıştır. puan kaybı yaşanılan alanya maçında başka takımlara uygulanmayan var protokolüne takılıp galibiyeti çalınmış, antalya ve beşiktaş maçlarında ise yine başka takımlara uygulanmakta bir hayli cimri davranılan kırmızı kartlar çok cömertçe gösterilerek puan kayıplarının zemini hazırlanmıştır.

    gelelim ikinci yarıya. kaos içinde geçen ara transfer döneminin son günlerinde neredeyse 1 sezondur resmi maç yapmayan gedson fernandes ve henry onyekuru, gerekli patlamayı yapamamış 2020-2021 sezonunda golü olmayan halil dervişoğlu, her ne kadar potansiyelli olduğu görünse de mısır liginden kapalı kutu gelen mostafa mohamed ve omar'ın yaşadığı talihsizlik sonucu alelacele getirilen deandre yedlin ile kapatan galatasaray ikinci yarıdan fazlasıyla umutlu hale gelmişti. nitekim takım transferlerden katkı almaya başlamış çok baskın bir futbol oynamasa da skoru alıp maç kazanma alışkanlığını tekrardan kazanmıştı. büyük hakem skandallarının döndüğü kadıköy ve alanya deplasmanlarından alınan 6 puan ise galatasaray'ı şampiyonlukta favori takım haline getirmişti bile. ta ki ankaragücü deplasmanında galatasaray futbol takımının adeta önüne duvar örüldü. maç galatasaray kontrolünde giderken önce uydurma bir penaltı ile rakibin öne geçmesi sağlandı sonra ise bir hafta önce iki tane golle iyiden iyiye formuna kavuşan forvet mostafa mohamed'e sezonun en skandal kırmızı kartı gösterilerek oyuncunun bütün hızı kendisinden alındı. galatasaray'ın bu maçla birlikte 8 maçlık galibiyet serisi bozuldu ve takımın ritmi bir anda geriye gitti.

    iç sahada oynanan sivas maçında zemini bozulan türk telekom arena'da galatasaray futbol oynamaya çabalasa da bireysel hatalardan yenen 2 golü çevirmek kolay olmadı. golcüsünden eksik kalan galatasaray 1 puana razı oldu. bu maç sonunda younes belhanda'nın röportajı ise sezonun kaderine etki eden birkaç dakikalardan bir tanesiydi. zemin yüzünden yönetimi hedef alan galatasaray forması altında en skorer sezonunu geçiren younes belhanda yönetim tarafından kulüpten kapı dışı edilerek kovuldu.

    kayseri deplasmanında tekrar hayata dönüp 3 puanı 3 golle alan galatasaray'da işler yolunda gibi gözükse de çok fazla sayıda soru işareti vardı. ideal kadronun olamayışı, beklenmedik cezalar, covid vakaları derken üstüne belhanda'nın gönderilmesiyle orta saha rotasyonunun ciddi zayıflaması geminin su aldığını açıkça gösteriyordu.

    bu ortamda çıkılan rizespor maçı ise sezonun adeta kırılma maçlarından bir tanesiydi. bireysel hataların saçma sapan seviyelere ulaştığı maçta kalemizde 4 gol görüp kötü bir mağlubiyet almakla kalmadık aynı zamanda fatih terim'e ceza vermek için dört gözle izleyen tff, gördüğü ilk fırsatta yine cezayı kesmekten kaçınmadı ve 2 maç hocamızdan da uzak kaldık.

    gelelim sezonun büyük ölçüde kaybedildiğinin kesinleşmesine neden olan hatay, karagümrük ve trabzon maçlarına.
    bu üç maçta da galatasaray yeterli oyunu sahaya yansıtamadı. bir hayli eksik çıkılan hatay deplasmanında puan kaybı sürpriz değildi. karagümrük maçında yine hakemler tarafından sindirilen galatasaray'ın tabutuna son çivi çakıldı. zaten iyi oynamayan galatasaray hakemler tarafından en ufak desteklenmeyip aksine ince kalın fark etmeden doğrandı. abdullah avcı ile birlikte takım savunması üst düzey olan trabzonspor ise galatasaray'ı kitlemeyi başardı ve arena'da yenilmedi tıpkı birçok deplasmanda yenilmediği gibi. ve galatasaray bu maçla birlikte hemen hemen lige havlu atmış oldu.

    dilimin döndüğünce 2020-2021 sezonunu galatasaray ekseninde anlatmaya çalıştım. galatasaray futbol takımı şampiyonluğu puan farkı yiyerek kaybetmedi. galatasaray çok önemli doğrular yaparak ligin büyük bir bölümünde şampiyonluk yarışında kalmayı başardı. sezon başında herkesin yetersiz denilen kadroyla 20 hafta gayet de top oynadı. yeterince de puan aldı. devre arasında dar bütçe ile doğru transferlerle kadrosuna takviye yapsa da hakem yönetimleri, zeminin yetersizliği ile bunun sonunda çıkan belhanda krizi ve final haftalarına girilmişken şanssızlıklarla birlikte hocasının eski performansından uzak oluşu derken şampiyonluk kaybedildi.

    burada başarısızlığı örtmeye çalışıp kişi ya da kişileri övmeye çalışmıyorum fakat burada bir haksızlık yapılıyor. majör hataları görmeyip minör hatalardan sorumlu tutulup bileti kesmeyi doğru bulmuyorum. fatih terim'in özellikle ligin ikinci yarısında kendi koyduğu çıtanın bir hayli altında kaldığı çok net. ama bu iş o noktaya nasıl geldi diye sorgulanmalardan uzak hafif hakaretlerle yapılan eleştirileri kabullenemiyorum.

    ben 21-22 yaşında genç bir galatasaray taraftarıyım. ilk hatırladığım şampiyonluğum meşhur 2006 şampiyonluğu. kendimi bilmemin 6-7 yaşımı bulduğunu varsayarsak 15 yılda 7 şampiyonluk görmüşüm ki bu periyotta ezeli rakiplerimiz olan beşiktaş fenerbahçe'nin toplam şampiyonluğu ise 6.

    şampiyonluk her sene çok önemli hele galatasaray gibi ülkenin lokomotif futbol kulübünün her sene son ana kadar şampiyonluğu kazanmak için çabalaması ve kazanması da elzemdir ama bazen şampiyonluktan çok daha önemli değerler vardır. o değerler bozuk para harcar misali harcanırsa asıl çöküş ve çürüme o zaman başlar. kişilerin kurumlardan büyük olmadığını 10 yaşında çocuk da gayet iyi biliyor ama o kurumları layık olduğu yere getiren, bir ömür boyu emek verip yücelten kişilere de saygı duymak ve ihtiyatlı davranmak da bir gereklilik bana göre.

    eğer buraya kadar geldiyseniz değerli vaktinizi aldığım için kusura bakmayın fakat ufak bir iç dökmek istedim sadece. iyi okumalar...
  • 68
    gecen sene tam bu zamanlarda (bkz: 23 subat 2020 fenerbahce galatasaray maci) gene kadikoy’de 21 yillik galibiyet lanetini yikmis, ligde tam gaz k o n s a n t r a s y o n gidiyorduk. ta ki araya pandemi girene kadar. o besiktas macinda seyirci olsaydi 3 puan bizimdi. tam hava yakaladigimizda denk geldi bu pandemi anonsu. sonra da haziran’a kadar kimse kisisel idman yapamadi vs derken o lanet rize deplasmaninda muslera sakatlaninca sampiyon bitirecegimiz ligi 6. bitirdik.

    muslera’nin da onemine birkez daha deginmek
    gerek. 6 subat 2021 fenerbahce galatasaray macikalede fatih hatta okan bile olsaydi en az 1-1 biterdi ki 2-1, 3-1’den ne haber. keske bu sezon rangers macina da muslera’yla cikabilseydik belki de suan uefa’da devam ediyor olurduk. neyse artik pandemi kismen de olsa kontrol altinda. kontrol altindadan kastim en azindan asagi yukari ne oldugunu biliyoruz insanlar kendi onlemlerini alabiliyor. o mart’taki bilinmezlik yok. o ligler falan ertelenmez.

    suan tek hedef maclara odaklanip futbolcularimizin korona virusunden tamamen korunmasi, ozellikle mostafa mohamed ahmed. bu adami ne yapin edin, gerekirse plastik bir topun icine sokun o virusten koruyun abicim. bir mostafa bir de muslera, bunlar olmazsa olmazimiz. henry’de bu listeye eklenebilir.
  • 96
    her sezon ligi 1. sırada bitiren takımın elde ettiği başarıdır.

    taraftarımıza ufak bir mesajım var,
    her hafta izlediğimiz rezillikler neticesinde öfke, hırs ve karamsarlık içine düştüğünüzü biliyorum. benzer duygulardayız hepimiz.

    ancak müsterih olunuz: her sene türlü rezillikler, türlü denemeler yapılsa da ligi her zaman en iyi futbol oynayan takım şampiyon olarak tamamlamıştır. suyun karşı tarafı 10 yılı aşkın süredir bu yüzden şampiyon olamamış, saha dışıyla uğraşırken bu yıl olduğu gibi sahanın içini unutmuştur.

    eninde sonunda bir musa çıkıp firavunun hak ettiğini vermiştir. bu sene de böyle olacaktır.

    ligin en iyi teknik direktörü okan buruk ve ligin en iyi futbol oynayan takımı galatasaray yine şampiyon olacaktır. hiç kimsenin şüphesi olmasın. tüm tuşlara bassalar da, masaya çıkıp tepinseler de, sabah akşam televizyon ekranlarında çığırsalar da göklerden gelen bir karar vardır.
  • 25
    2002 - luce
    2006 - gerets -
    2008 - hocasız
    2015 - hamza çapsız, mazlum ve sinsisi

    bu 4 yıl tamamen sahip olduğumuz elit mavi kan, dna'daki winner karakteri ile alınmış korsan şampiyonluklardır. fenere karşı sayılarda üstünlük, psikolojik avantajlardan buradan gelmektedir. kötüyken, underdogken şampiyon olabilen tek takım galatasaraydır.

    bu sezon o sezonlardan biri mi? o kadar çok "anti" var ki... hoca yok bir kere. yönetim de yok. takımın başında bir lider de yok. takıma sahip çıkan da yok.
    snayder ve muslera dışında 2 başka saha lideri de yok. bruma, yasin ve poldi atacak. şino yokken bjk maçına kadar 2'de 2 yapacaz. beşiktaş maçını taraftar alır.

    ama sonrasında daha 11 maç daha var. ben bjk maçını bekleyip görelim diyorum.

    üstelik şebekenin, şer cephesinin ve iktidarın takımı da potada.
App Store'dan indirin Google Play'den alın