9908
--- alıntı ---
man is the only animal that refuses to be what he is.
-albert camus
--- alıntı ---
siniri sadece galatasaray'in avrupa kupası mağlubiyeti olmayan taraftardır. bu toplumun bir kesimi için olağan bir durum aslında. toplumun bir kesimi bir uyuşukluk hâli içerisinde yıllardır. yapılan birşeye, haksızlığa, hukuksuzluğa, yenilgiye yönelik refleks gösteremez hatta ve hatta kendilerini yenenler icerisinde sanan bir illüzyona kapılmış durumda. diğer kesim ise sıkışmışlık hali içerisinde sürekli yenilmekten bitap düşmüş halde. işyerinde yenil, evde yenil, sokakta yenil, hayatin her alanında her yerinde karşılaştığın çoğu insana karşı sürekli bir yenilgi hâli icerisinde. insanlarin (bkz: 22 şubat 2024 sparta prag galatasaray maçı) özelinde yenilmemize, genel anlamda da yenilgiye sinirlenmesinin sebebi de bu. çünkü sürekli her alanda, herşeyde yeniliyoruz. özel olarak zaman ayırdığımız, sevdiğimiz, beklediğimiz birşeyde de yenilmeyelim istiyorlar. daha önce birkaç defa da bahsetmistim treni kaçırmış bir milletin çocukları olarak en azindan bir yerde başaralim istiyoruz. ya da birileri bizim adimiza basarsin istiyoruz. insanimiz basarisiz görmek istemiyor. yenilmek istemiyor. daha fazla yenilmek istemiyor. yenilgiyi hazmetmek erdemdir evet. ama ne kadar yenilgiyi? yok mu bunun bir sonu diyor insan kendine... o nedenle lütfen yenilgiye sinirlenen, belki aşırıya da kaçan insanlara, neden demeyin bugünlük. onlar da sizin kadar galatasarayli. sizden az sevdikleri icin kizmiyorlar artik yenilmek istemiyorlar sadece. hepsi bu.
man is the only animal that refuses to be what he is.
-albert camus
--- alıntı ---
siniri sadece galatasaray'in avrupa kupası mağlubiyeti olmayan taraftardır. bu toplumun bir kesimi için olağan bir durum aslında. toplumun bir kesimi bir uyuşukluk hâli içerisinde yıllardır. yapılan birşeye, haksızlığa, hukuksuzluğa, yenilgiye yönelik refleks gösteremez hatta ve hatta kendilerini yenenler icerisinde sanan bir illüzyona kapılmış durumda. diğer kesim ise sıkışmışlık hali içerisinde sürekli yenilmekten bitap düşmüş halde. işyerinde yenil, evde yenil, sokakta yenil, hayatin her alanında her yerinde karşılaştığın çoğu insana karşı sürekli bir yenilgi hâli icerisinde. insanlarin (bkz: 22 şubat 2024 sparta prag galatasaray maçı) özelinde yenilmemize, genel anlamda da yenilgiye sinirlenmesinin sebebi de bu. çünkü sürekli her alanda, herşeyde yeniliyoruz. özel olarak zaman ayırdığımız, sevdiğimiz, beklediğimiz birşeyde de yenilmeyelim istiyorlar. daha önce birkaç defa da bahsetmistim treni kaçırmış bir milletin çocukları olarak en azindan bir yerde başaralim istiyoruz. ya da birileri bizim adimiza basarsin istiyoruz. insanimiz basarisiz görmek istemiyor. yenilmek istemiyor. daha fazla yenilmek istemiyor. yenilgiyi hazmetmek erdemdir evet. ama ne kadar yenilgiyi? yok mu bunun bir sonu diyor insan kendine... o nedenle lütfen yenilgiye sinirlenen, belki aşırıya da kaçan insanlara, neden demeyin bugünlük. onlar da sizin kadar galatasarayli. sizden az sevdikleri icin kizmiyorlar artik yenilmek istemiyorlar sadece. hepsi bu.
