34963
bu sene her maçı sinir harbi şeklinde geçiren takımdır. bunda en büyük etken bitiricilikteki yetersizlik/şanssızlık oranımız. diğer en büyük etken de saha içinde ve saha dışında topyekûn ve alenen yapılan organize eylemlerdir.
ben kendimi bildim bileli takımımızın her kötüye giden sezonunun kendi içimizde oluşan karışıklıklar, anlaşmazlıklar ile başlayıp giderek büyüyen sorunlar yumağı sonucundan geldiğini deneyimledim. şampiyon modumuzu açtığımızda da kimse puan farkında veya bulunduğu konumunda rahat edemez her zaman bizi ensesinde hisseder ve nihayetinde bu baskıyı kaldıramayıp şampiyonluğu verirdi
bu seneki gözlemim takım iyi, panik yapacak bişey yok. evet düzeltilmesi ya da daha iyi olması gerekenler durumlar da var. ama taraftar nezdinde bir panik havası ve tahammülsüzlük hakim. arkadaşlar lütfen, biz geriden gelip çok şampiyon olduk. rakiplerimiz bizim durumumuzda olsa havlu atarlar evet çünkü biz öne fırladıkmı arkamıza bir daha bakmayız. rakip kazandıkça ve özellikle kazanma şeklini gördükçe takımımızdan beklenti artıyor ama bu panik havası bizi geriye götürür.
bireysel oyuncu eleştirilerinin dozu kaçtı, transfer politikası ve oyuncu tercihleri konusunda da hep bir memnuniyetsizlik var.
yönetim konusunda ise katılıyorum, son zamanlarda taraftardan kopuk sırça köşklerinde yaşayıp olanı biteni izliyorlar. insan, biri çıksın da "bu ibnelere rağmen s.ke s.ke şampiyon olacağız merak etmeyin" diye bağıra bağıra konuşsun bekliyor.
ama eminim, fener her yolu denemesine rağmen bir yerde tökezleyecek. sadece bir sallanmalarına bakar. o esnada biz kendi iç çekişmelerimizin bizi tüketmesine izin vermeden hep destek tam destek mottosuyla o fırsat için hazırda beklemeliyiz. bunu da moral motivasyon olarak nispeten kötü durumda olduğumuz kayserispor maçının devre arasında yazıyorum ki bu takımın şampiyonluğuna olan inancımı göstermiş olayım.
kenetlenin başka galatasaray yok!
ben kendimi bildim bileli takımımızın her kötüye giden sezonunun kendi içimizde oluşan karışıklıklar, anlaşmazlıklar ile başlayıp giderek büyüyen sorunlar yumağı sonucundan geldiğini deneyimledim. şampiyon modumuzu açtığımızda da kimse puan farkında veya bulunduğu konumunda rahat edemez her zaman bizi ensesinde hisseder ve nihayetinde bu baskıyı kaldıramayıp şampiyonluğu verirdi
bu seneki gözlemim takım iyi, panik yapacak bişey yok. evet düzeltilmesi ya da daha iyi olması gerekenler durumlar da var. ama taraftar nezdinde bir panik havası ve tahammülsüzlük hakim. arkadaşlar lütfen, biz geriden gelip çok şampiyon olduk. rakiplerimiz bizim durumumuzda olsa havlu atarlar evet çünkü biz öne fırladıkmı arkamıza bir daha bakmayız. rakip kazandıkça ve özellikle kazanma şeklini gördükçe takımımızdan beklenti artıyor ama bu panik havası bizi geriye götürür.
bireysel oyuncu eleştirilerinin dozu kaçtı, transfer politikası ve oyuncu tercihleri konusunda da hep bir memnuniyetsizlik var.
yönetim konusunda ise katılıyorum, son zamanlarda taraftardan kopuk sırça köşklerinde yaşayıp olanı biteni izliyorlar. insan, biri çıksın da "bu ibnelere rağmen s.ke s.ke şampiyon olacağız merak etmeyin" diye bağıra bağıra konuşsun bekliyor.
ama eminim, fener her yolu denemesine rağmen bir yerde tökezleyecek. sadece bir sallanmalarına bakar. o esnada biz kendi iç çekişmelerimizin bizi tüketmesine izin vermeden hep destek tam destek mottosuyla o fırsat için hazırda beklemeliyiz. bunu da moral motivasyon olarak nispeten kötü durumda olduğumuz kayserispor maçının devre arasında yazıyorum ki bu takımın şampiyonluğuna olan inancımı göstermiş olayım.
kenetlenin başka galatasaray yok!
