galatasaray yönetimi

klasik galatasaray yönetimidir.

bu kulübün ünal aysal sonrası (sedat doğan faktörü çok önemlidir) bir tane pısırık olmayan başkanı olmamıştır. üstüste bu kadar tepkisizlik, masada olmama, kulübünü anadolu takımlarına karşı bile ağırlığı olamayacak kadar aciz duruma düşürme, korkaklık sonucunda rakiplerin bitmek bilmeyen istekleri, şımarıklıkları, kurulları ve medyayı ele geçirmeleri ile sonuçlanmış bir düzenin içerisinde her şey ile mücadele etmek zorunda bırakılmıştır. bu yetmezmiş gibi sürekli içeri ile de savaşabilmek önemliydi ki biz baya savaştık ama gerektiği kadar başarılı olamadık. şimdi çok olağanüstü bir durum olmaz ise bir yerimizi yırtsak da en az 15-20 jenerasyon bu durum değişmeyecektir. ya tüm bu tezgahı alt edecek kadar saha içinde güçlü oluruz ya da bir halt olamayız bundan sonra. ortası yok malesef.

biz neden hakemi de yenmek zorundayız diyorduk ya artık bunu deme hakkımızın olmadığı bir döneme giriyoruz. ya geçen seneki gibi, 2018-19'daki gibi hakemi de yeneceksin ya da önceki seneler gibi kaybedeceksin.