742
kendisi üzerinden bir konuya değinmek isterim.
galatasaray futbol takımı kadro istikrarını sağladığı dönemlerde başarılıydı. sonra finansal fair play, maddi zorluklar falan derken satarak almak zorunda kaldık. hal böyle olunca biz taraftarlar da doğal olarak x oyuncuyu parlatalım ki a bedele satalım, yerine y'yi b bedelle koyalım kafasına girdik. bu elbette doğru finansal bir yaklaşım ancak dengeli ve mantıklı düşünüldüğü vakit böyle. her futbolcuya bu muameleyi yaptığımız zaman bayrak oyuncu ya da kadro iskeleti gibi kavramlar zarar görüyor. başarılar saman alevi gibi oluyor. bir sene ağzımıza bal çalınıyor sonra hoop oyuncuyu kaybediyoruz. "değerini bulduğunda satacaksın kardeşim" deniliyor. tamam ama her futbolcuya bunu yapmak doğru değil. bir de "değerini bulduğunda satacaksın evet kardeşim ama yerine en az aynı kalitede oyuncu koymak şartıyla". bu gerçekleri göz ardı etmemek lazım. örnek gösterilen kulüpler porto, benfica, ajax vb. ama bizim altyapımız ya da futbolumuz böyle mi? alt yapı çok güçlü olmasa bile yabancıyla çözülebilir ama yabancı sınırı illeti var mesela.
sonuç olarak nelsson gibi hırslı, aidiyet duygusu güçlü oyuncuları hemen satalım demek bana mantıklı gelmiyor. transfer bütçesi için başkalarını gönderelim ama böyle karakterlere sahip çıkalım. adam hırs küpü. her gol sevincinde var. kim kayarak topu taca atınca bir de gidip taraftardan özür diler? sıra dışı oyunculara sıradan muamele yapamazsınız. yaparsanız da kendiniz bilirsiniz. gomis'i zamanında gönderdik de başımız göğe mi erdi? gol makinesi, lider, savaşçı, sinerji abidesi adamı gönderdik de ne oldu? lokum gibi cl grubundan forvetsizlikten çıkamadık. çünkü gönderdik ama yerini doldurmadık yukarıda değindiğim üzere. ayrıca adam seneler sonra geldi yine fırtınalar estiriyor, yani yerine forvet sonradan alsak da aynı sinerji olmadı. özel oyuncu özeldir.
galatasaray futbol takımı kadro istikrarını sağladığı dönemlerde başarılıydı. sonra finansal fair play, maddi zorluklar falan derken satarak almak zorunda kaldık. hal böyle olunca biz taraftarlar da doğal olarak x oyuncuyu parlatalım ki a bedele satalım, yerine y'yi b bedelle koyalım kafasına girdik. bu elbette doğru finansal bir yaklaşım ancak dengeli ve mantıklı düşünüldüğü vakit böyle. her futbolcuya bu muameleyi yaptığımız zaman bayrak oyuncu ya da kadro iskeleti gibi kavramlar zarar görüyor. başarılar saman alevi gibi oluyor. bir sene ağzımıza bal çalınıyor sonra hoop oyuncuyu kaybediyoruz. "değerini bulduğunda satacaksın kardeşim" deniliyor. tamam ama her futbolcuya bunu yapmak doğru değil. bir de "değerini bulduğunda satacaksın evet kardeşim ama yerine en az aynı kalitede oyuncu koymak şartıyla". bu gerçekleri göz ardı etmemek lazım. örnek gösterilen kulüpler porto, benfica, ajax vb. ama bizim altyapımız ya da futbolumuz böyle mi? alt yapı çok güçlü olmasa bile yabancıyla çözülebilir ama yabancı sınırı illeti var mesela.
sonuç olarak nelsson gibi hırslı, aidiyet duygusu güçlü oyuncuları hemen satalım demek bana mantıklı gelmiyor. transfer bütçesi için başkalarını gönderelim ama böyle karakterlere sahip çıkalım. adam hırs küpü. her gol sevincinde var. kim kayarak topu taca atınca bir de gidip taraftardan özür diler? sıra dışı oyunculara sıradan muamele yapamazsınız. yaparsanız da kendiniz bilirsiniz. gomis'i zamanında gönderdik de başımız göğe mi erdi? gol makinesi, lider, savaşçı, sinerji abidesi adamı gönderdik de ne oldu? lokum gibi cl grubundan forvetsizlikten çıkamadık. çünkü gönderdik ama yerini doldurmadık yukarıda değindiğim üzere. ayrıca adam seneler sonra geldi yine fırtınalar estiriyor, yani yerine forvet sonradan alsak da aynı sinerji olmadı. özel oyuncu özeldir.
