449
10-17 yaşlar arasında galatasaray ile ilgili kurduğum garip bir senaryoya sahip hayal. takımlarda eksik ya da cezalı oyuncular fazlaysa tribünden sadece bir kişinin oyuna alınabildiği bir türkiye ligi. fenerbahçe ile maçımız var ve son 20 dakikaya 2-0 yenik giriyoruz. birisi sakatlanıyor takımda ve yedek oyuncu yok. teknik direktör beni işaret ediyor tribünden ve saçlarımı bağlayıp sahaya giriyorum. taraftar homurdanıyor, teknik ekip sadece alan kapat başka birşey istemez diyor bana. sonra yaydan yarım voleler, uçan kafalar, ayak içi plaseler ile o maçı döndürüyorum ve kahraman oluyorum.
7 sene boyunca ne maçlar oynadım kafamda be...
sadece bir beraberliğim vardı o da barcelona. kendi kurduğum hayalimde bile yenemedim amk.
edit: barcelona maçını merak edenler olmuş, anlatayım. maç 2-2 devam ediyordu, köşe vuruşu kullanıldı ve defanstan seken topa yarım voleyi yapıştırdım. top tam 90 tabir edilen yere gidiyordu ki hakem maçı bitirdi. benim kurgumda, benden izinsiz maçı bitiren eyyamcı bir türk hakem girmiş hayalime. bu maçtan sonra federasyonu lağvettim, hayallerime de yabancı hakem atadım.
7 sene boyunca ne maçlar oynadım kafamda be...
sadece bir beraberliğim vardı o da barcelona. kendi kurduğum hayalimde bile yenemedim amk.
edit: barcelona maçını merak edenler olmuş, anlatayım. maç 2-2 devam ediyordu, köşe vuruşu kullanıldı ve defanstan seken topa yarım voleyi yapıştırdım. top tam 90 tabir edilen yere gidiyordu ki hakem maçı bitirdi. benim kurgumda, benden izinsiz maçı bitiren eyyamcı bir türk hakem girmiş hayalime. bu maçtan sonra federasyonu lağvettim, hayallerime de yabancı hakem atadım.
