115
günün tartışma konusuna hoş geldiniz.
maçlardan önce istiklal marşı okunması faşist bir dikta hareketi midir yoksa güzel vatanımızın bizi bir arada tutan bir kaç önemli değerinden biri midir?
türkiye cumhuriyetini bir arada tutan bağ nedir? türklük sevgisi mi? müslümanlık paydası mı? millet sevgisi mi? yoksa farklı kimliklerin bir arada yaşayabilme becerisi mi?
farkında mısını bilmiyorum ama bunların hepsi elimizden bir bir gidiyor. andımız okullardan kalktı, ben türküm demek faşist ile aynı anlama getirilmeye çalışılıyor. müslümanlık cemaatlerin, tekeline girdi ne yazıkki özellikle gençler islamiyetten soğuyor. herkes bu cennet vatandan kaçmaya çalışıyor, iki gram huzur için dünya üzerinde gitmeyecekleri ülke yok. farklı kimliklerden nefret eder olduk, hele hele son 3-5 yılda ülkemize giren en az 10 milyon mülteci ve kaçak göçmenden sonra inanılmaz kutuplaştık.
bu kadar olumsuzluğun arasında şu vatanı bize sevdiren, her mısrasında, her kelimesinde atalarımızın kahramanlıklarını bulabileceğimiz istiklal marşına bari dokunmayın artık. dünyanın belki de en anlamlı marşını bari kaybetmeyelim. bu kadar basit değil bu işler. zaten insanlar eskisi gibi değer vermiyor, buralardan da giderse iyice unutulacak. bakın iddia ediyorum, şiir olarak istiklal marşını ezberden 100 kişiden 5 kişi ya okur ya okuyamaz. sözlükte bile. herkes denesin. şiir olarak kim okuyor kim okuyamıyor. o kadar uzaklaştık değerlerimizden.
dokunmayın kalsın. çok rahatsız olan sesini kısar.
maçlardan önce istiklal marşı okunması faşist bir dikta hareketi midir yoksa güzel vatanımızın bizi bir arada tutan bir kaç önemli değerinden biri midir?
türkiye cumhuriyetini bir arada tutan bağ nedir? türklük sevgisi mi? müslümanlık paydası mı? millet sevgisi mi? yoksa farklı kimliklerin bir arada yaşayabilme becerisi mi?
farkında mısını bilmiyorum ama bunların hepsi elimizden bir bir gidiyor. andımız okullardan kalktı, ben türküm demek faşist ile aynı anlama getirilmeye çalışılıyor. müslümanlık cemaatlerin, tekeline girdi ne yazıkki özellikle gençler islamiyetten soğuyor. herkes bu cennet vatandan kaçmaya çalışıyor, iki gram huzur için dünya üzerinde gitmeyecekleri ülke yok. farklı kimliklerden nefret eder olduk, hele hele son 3-5 yılda ülkemize giren en az 10 milyon mülteci ve kaçak göçmenden sonra inanılmaz kutuplaştık.
bu kadar olumsuzluğun arasında şu vatanı bize sevdiren, her mısrasında, her kelimesinde atalarımızın kahramanlıklarını bulabileceğimiz istiklal marşına bari dokunmayın artık. dünyanın belki de en anlamlı marşını bari kaybetmeyelim. bu kadar basit değil bu işler. zaten insanlar eskisi gibi değer vermiyor, buralardan da giderse iyice unutulacak. bakın iddia ediyorum, şiir olarak istiklal marşını ezberden 100 kişiden 5 kişi ya okur ya okuyamaz. sözlükte bile. herkes denesin. şiir olarak kim okuyor kim okuyamıyor. o kadar uzaklaştık değerlerimizden.
dokunmayın kalsın. çok rahatsız olan sesini kısar.
