1019
ingiltere milli takımı oyuncularından bazılarının bir önceki dünya kupasında oynadıkları takımlar konulu bir tweeti görüp kendi twitter'ından paylaşmış. bu bilgiye akademik bir yazı muamelesi yapmaya gerek yok. kaynak koysa çok iyi olurmuş. ama koymamış. mesela transfermarkt'tan bir oyuncunun şut, asist, gol, cart, curt istatistiklerini de paylaşıyoruz. buna bir bilgi hırsızlığı gibi bakmıyorum. çok özgün bir içerik yok neticede. kaynak göstermeye gerek duyulmayacak kadar sıradan.
ama olaydaki ahlaki zaafiyet uğur karakullukçu baskı altındayken ortaya çıkıyor. birden son derece saldırgan, gerçeklikten uzak, tamamıyla inkar psikolojisi üzerine kurulu bir yaklaşımı var adamın. kendini daha da zor duruma düşürüyor. asla olayları kabullenmiyor. hayır; "ne var amk twitter'da gördüm beğendim. paylaştım. sikimsonik bir bilgi olduğu için de kaynak belirtme gereği duymadım. neyin tantanasını koparıyonuz" dese mevzu falan olmayacak.
durup dururken kendini zora soktu. sözlükte de yapmıştı benzer davranışlar. benim nacizane önerim stres yönetimi ile ilgili gelişime ihtiyacı olduğunu kabul etsin ve destek alsın. eleştiriyle yüzleştiğinde nasıl tepki vermesi gerektiği üzerine çalışsın. yaptığı iş için çok önemli. insan eksik yönlerini, özellikle de mesleğinde gidermeli. kimleri yedi bu medya dünyası. uğur'u da dakikasında yer.
bence içinde sürekli bir çatışma yaşıyor ve onaylanma ihtiyacı hissediyor, bu da güncel konudan bağımsız ikinci tespitim. çünkü medyada tutunup para kazanabilmek için inanmadığı bazı şeyleri söylemek zorunda. dolayısıyla sürekli çatışmalar yaşıyor ve bu çatışmalar da onaylanma ihtiyacını beraberinde getiriyor. onaylanmayınca da dışa vurumu agresif ve tutarsız oluyor.
yaşama kardeşim çatışma falan. bu yola girdin. türkiye'de basın mensubu olmanın kuralları belli. o özgür blogger günlerin yok artık. baştan sattın sen ruhunu şeytana. senden istenen şeyler var, dar bir hareket alanın var. bu çerçevede konuşmak zorundasın. idealist olamazsın.
ya bu deveyi güdeceksin ya bu diyardan gideceksin mesleğindesin. ya para kazanacaksın ya kazanmayıp kendin olacaksın.
ama olaydaki ahlaki zaafiyet uğur karakullukçu baskı altındayken ortaya çıkıyor. birden son derece saldırgan, gerçeklikten uzak, tamamıyla inkar psikolojisi üzerine kurulu bir yaklaşımı var adamın. kendini daha da zor duruma düşürüyor. asla olayları kabullenmiyor. hayır; "ne var amk twitter'da gördüm beğendim. paylaştım. sikimsonik bir bilgi olduğu için de kaynak belirtme gereği duymadım. neyin tantanasını koparıyonuz" dese mevzu falan olmayacak.
durup dururken kendini zora soktu. sözlükte de yapmıştı benzer davranışlar. benim nacizane önerim stres yönetimi ile ilgili gelişime ihtiyacı olduğunu kabul etsin ve destek alsın. eleştiriyle yüzleştiğinde nasıl tepki vermesi gerektiği üzerine çalışsın. yaptığı iş için çok önemli. insan eksik yönlerini, özellikle de mesleğinde gidermeli. kimleri yedi bu medya dünyası. uğur'u da dakikasında yer.
bence içinde sürekli bir çatışma yaşıyor ve onaylanma ihtiyacı hissediyor, bu da güncel konudan bağımsız ikinci tespitim. çünkü medyada tutunup para kazanabilmek için inanmadığı bazı şeyleri söylemek zorunda. dolayısıyla sürekli çatışmalar yaşıyor ve bu çatışmalar da onaylanma ihtiyacını beraberinde getiriyor. onaylanmayınca da dışa vurumu agresif ve tutarsız oluyor.
yaşama kardeşim çatışma falan. bu yola girdin. türkiye'de basın mensubu olmanın kuralları belli. o özgür blogger günlerin yok artık. baştan sattın sen ruhunu şeytana. senden istenen şeyler var, dar bir hareket alanın var. bu çerçevede konuşmak zorundasın. idealist olamazsın.
ya bu deveyi güdeceksin ya bu diyardan gideceksin mesleğindesin. ya para kazanacaksın ya kazanmayıp kendin olacaksın.
