• 165
    10-12 sene önceydi yanılmıyorsam. küçük bir çocukken taekwondo'da bir kere il 3. lüğü, bir kere il şampiyonluğu (doğu anadolu bölge dahil), bunların peşine de türkiye şampiyonasında 3. lük aldım. sonuncuyu kazanırken kırmızı-mavi kuşaktaydım. türkiye'nin en büyük taekwondo sporcularından birisi de benim hocamdı. aynı zamanda milli takım antrenörüydü ve babamın yakın arkadaşıydı. üstüme çok düştü benim, çok inandı bana. milli takıma girmemi çok istiyordu. kendisi zaten devam etmemi de çok istemişti. neyse.

    malumunuz, erzurum'un kışları soğuğu ve ulaşımının felciyle efsanedir. bizim evimiz spor salonuna epey uzaktı. ben daha bıyıkları terlememiş bir ergen bile değildim, toplu taşıma araçları eğer durakta teksem çoğu zaman durmuyordu bile*. bu lanet sebeplerden ötürü zorlanıyordum spora devam etmeye. bir gün geldi; okulum ve spor arasında seçim yapmak zorunda olduğumu gördüm. okulu seçmek benim için kaçınılmaz son gibiydi. ailemin de gönlü ondan yanaydı açıkçası. annem ve babam doktor olmamı çok istiyordu. neyse, okulu seçtim de noldu? *

    biraz hikaye tadında oldu da idare ediverin artık.
App Store'dan indirin Google Play'den alın