isvicre'de 17 ya$ alti liglerde buz gibi bir ki$ gününde orta saha'dan gol attigim maç'ta içleri isitip takimimin maç'tan 1-0 galip ayrilmasini saglami$tim. ayriyeten golden sonra direkt olarak baba'ma ko$mu$tum. o golün bende apayri bir yeri vardir.
o gün pederle kapi$mi$tik, malum ergen bünye, her$eye isyan ediyor o yillarda.
geleim maç'a. $ubat falan olsa gerek. soguk müthi$ isiriyor. hepimiz soguk'tan donmu$ umut bulut kulagi gibiyiz. herkes maç bitsede eve gitsek havasinda. golden birkac pozisyon öncesi. stoper'deyim. bi hava topu geldi zipladim, vurdum kafayi topu uzakla$tirdim. ama topla kari$ik benden bir kelle ufak rakip fovertin kafasina'da vurmu$um kafayi, aninda burun $i$ti.
hemen kenara ciktim, antrenör bakti, iyimisin dedi, o ara peder geldi, kafami ok$adi. iyimisin evlat dedi. iyiyim baba, dedim, girdim oyuna.
müthi$ hirs yapmi$im. bir yandan'da hala hava'ya ve maçi bu hava'da oynatan hakem trio'suna isyan ediyorum.
derken ortasaha'da bir faul oldu. kaptan'a ben vuracagim dedim.
önce bilicavari bir eylem'le topu koydugum yerin dibini e$tim, sonra gerildim, allah ne verdiyse topa bi gömüldüm, önce top kale'nin üstünden aut'a gidecek gibi görünsede rüzgar'in yardimi ile birden $ak diye aglara'la bulu$uverdi. hemen peder'e ko$tum, kucakla$tik, bari$tik.. sonrasi oyunu rölantiye almalar, top çevirmeler falan..
i$te böyle bir ba$arim vardi. sportif anlamda belkide ilk etap'ta büyük bir ba$ari gibi gözükmese'de, siz birde gelin bana sorun. soguk hava, çatlak burun (ertesi gün doktor'a çiktim, çatlami$ dedi), kavgali baba ogul ve ortasaha'dan atilan ve 3 puani getiren bir gol..
$ampiyon oldugumuz sene genclerbirligi deplasmaninda atilan tek golden sonraki lincoln gibi hissediyorsunuz kendinizi, sanki dünyayi kurtarmi$siniz.
*