nevizade geceleri

• 75

  you will never walk alone'u teke tekte alacak tezahurat. aglatir da costurur da. cok ozledik birarada soylemeyi.
  
  https://youtu.be/oDh1PMi_X7o
• 68

  türk, belki de dünya tribün tarihinin en anlamlı tezahüratlarından biri.
  
  peşindeyiz pankartı ve bloguyla da ünlenmiş(!) birkaç iyi adam tarafından ortaya çıkarılmıştır. ultraslan uni'nin 2. jenerasyon "önde gelen"lerindendir bu güzel insanlar. takip edenler hatırlar, basketbolda türkiye kupasına katılacak takımları belirlemek için sezon öncesi farklı şehirlerde ön eleme maçları oynanırdı yakın bir geçmişe kadar. sonra statü değişip ligin ilk yarısındaki puan sıralamasında ilk 8 sıradaki takımların katıldığı format oluşturuldu.
  
  2007-2008 sezonu ön elemelerinde o zamanki adıyla galatasaray cafe crown çanakkale grubuna düşer. gruptaki ilk iki maçlar sonrasında galatasaray üçüncü maça matematiksel anlamda bir umut kırıntısı taşır. 2007 yazının sıcak bir gününde birkaç iyi adam serçe model bir arabaya doluşup bu son maç için çanakkale yoluna düşer. yoldayken acı haberi alırlar, gruptaki diğer maç sonuçlanmış ve bizim takımın son maçı tamamen formalite maçına dönmüştür.
  
  o dönemde hepsi kız arkadaşlarıyla sorunlar yaşamakta, "ben mi galatasaray mı" sorularıyla karşı karşıya gelmektedir bu abilerimiz. klasik "uni" hikayesi. tribün peşinde uzaya uzaya bir hal olmuş okullar, aradan akıp giden hayat ve sevgililer ile yaşanan "geleceğe dönük" sorunlar. bütün bunlarla uğraşırken 6-7 kişi göt kadar serçe'ye binip çanakkale'ye, oynayanlar ve oynayanların yakınları hariç belki de 20-30 kişinin haberdar olduğu bir maça gidiyorlar, üstelik daha yolu yarılamadan maçın formalite maçına dönüştüğü haberini alıyorlar. "giden her sevgilinin ardından hep biz olduk el sallayan" cümlesi zaten kendi aralarındaki bir sohbette içlerinden birinin söylediği bir cümleymiş. kalanı da o serçedes(!)in içinde oluşmuş.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=NkSkxpWxiFw
  
  2007-2008 sezonunun ekim ya da kasım aylarında milli maç arasında club brugge ile oynanan hazırlık maçında kapalıda söylenerek sokaktan kitlelere doğru yolculuğuna çıkar. çok büyük ilgi görür, sahiplenilir ve aradan geçen 10 yıla yakın zamanda tribünün daimi playlistinde kendine bir yer edinmeyi başarır.
• 76

  insanın tüylerini diken diken eden, nevizadede maç öncesi buluşmaları özleten, galatasarayı özleten tezahurat.
• 77

  tribünlerde artık neden duyamadığımızı merak ettiğim harika beste.
• 72

  en baba yorumu tabii ki de ''altın fıçı mix'' olarak bilinen ve levsel'e ait olan efsane beste.
  
  https://www.izlesene.com/...rock-versiyon/709060
• 80

  kerem aktürkoğlu, taylan antalyalı, berkan kutlu ve tabiki arda turan'ın hep bir ağızdan söyledikleri beste.
  
  https://twitter.com/...qiDZWJBuiSQ&s=08
  
  aynen kerem küçükken fenerbahçeliymiş :p
• 90

  https://twitter.com/...N07bVqUh3uA&s=19
  
  (bkz: 15 ağustos 2009 galatasaray denizlispor maçı)
• 74

  daha iyi bir tezahürat bilmiyorum. başka takımın olsa çok kıskanırdım.
• 94

  yunanca versiyonu mlisse mou oldukça eğlenceli olan tezahüratımız.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=CXh_tKOHG1c
• 62

  tüyleri diken diken eden unutulmaz beste.
• 95

  son bir hafta on günümün tezahüratı. bir ayrılık sonrası yine bize her sevdadan geriye kalana sığındık.
• 22

  pera sokaklarında sessiz ve kederli yürürken, yüzleri sarı kırmızı atkıyla örtülü beyoğlu çocuklarının, istiklal caddesini inleterek, galatasaray'ın alnına yazdığı kaderin bestesi. tarlabaşı bulvarında toplanıp gümüşsuyundan aşşağı yürüyerek gidilen inönü deplasmanlarını yaşamış olanların, eski sabahlama günlerini anımsayarak, iki damla gözyaşıyla söylediği beste. ''beyoğlu sadece cimbombomundur'' mottosuna sadık kalarak, semtinde başka takıma şampiyonluk kutlatmayan peralıların türküsü. iki direk arasında dolmabahçe stadı kapalı tribününü kapabilmek için verilen mücadeleden beslenerek, günümüze taşınan mirasın yükünü omuzlarında hisseden, sirozlu ciğerlerine inat giden her sevgilinin ardından el sallayabilecek kadar gururlu duran beyoğlu insanlarının isyanı.
  
  her maç sonrası ; ''yarın iş var, evde bekleyen eş var eve gitmek lazım ama semte uğramadan olmaz'' diyerek maç çıkışı nevizadeden hasnun galip sokağa oradan tünelin sonuna kadar içiyoruz gündüz gece dercesine, maçın sonucu ne olursa olsun şişenin dibinde galatasaray'ı gören romantik tribün emekçilerinin hayatının özeti.
  
  evet yürüyoruz sessiz ve kederli , nüfusta beyoğlu-asmalımescit e kayıtlıyız, belki onlar yüzler binler yok artık sokaklarında. o günleri hiç yaşayayamamış ama her nefesinde özlemle ananlar dolanıyor bazı bazı. evet artık sadece bizimde değil orası, pera eskisine göre çok kozmopolit. rakı aynı rakı, şehir aynı şehir ve tribün aynı tribün değil belki. 48 saat uykusuz kalarak hazırlandığımız derbilerin yerini internet savaşları aldı. değişim o kadar hızlı oldu ki, yaşımız otuzlara dayanırken bizi bile derinden sarstı. olimpia önünde ziyaret edeceğimiz platonik bir konsomatris sevgilimiz bile kalmadı pera'da. ama nefes alıyor. ama yaşıyor beyoğlu. bir elin parmağı gibi, lisenin arkasından dolanıp eski cezayir sokağı merdivenlerinde sabahlayarak, mezesiz rakıyı bolca tütünle tükettiğimiz derbi akşamları gibi. gecenin köründe bir türlü sonlandırılamayan alkol seanslarının, sabah 05.00 vaktine vururken akrep ile yelkovan , son deminin son dublesinde ; ''boşver be oğlum, hayat güzel. rakı var, galatasaray var, beyoğlu var'' diyebilen pera'nın berduş filozofları gibi.
• 91

  icat edildiği günden itibaren hayat mottosu olarak kullandığım tezahürat idi.
  
  öyle bir yerdeyim ki artık elde galatasaray bile kaldı mı emin değilim artık.
• 59

  maclar baslamadan once soylenmesi adet haline getirilse daha bir efsane olacak olan tezahurat.
• 60

  taraftarımızın en iyi bestesi sayılabilecek yapıt.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=q5ONZ5gmao8
• 92

  eskiden(10-15 sene önce) birçok gencin, öğrencinin, özellikle bizim gibi galatasaray sevdalılarının güzel anılar biriktirdiği sokağa yazılan tezahürat.
• 63

  muhtesem bestedir. eger onde oldugunuz macin sonlarina dogru arladaslarinizla tribunde hep bir agizdan eslik ediyorsaniz tadina doyamazsiniz. tuyleri diken diken eder. girtlaga bir seyler dugumlenir. gozler dolar. tarifsiz bir huzur kaplar icinizi. soylendigi sure ve bittikten sonraki birkac dakika muthis bir teslimiyet hissiyle armaya olan sevginizi yureginizin en tepesine koyarsiniz. candir.
• 65

  "hangi sevdadan galip çıktık ki?" kısmıyla beni vuran efsane beste.
• 93

  herhangi bir ayrılık acısı çekiyorsanız arabada açın üç kere üst üste hissederek bağıra bağıra söyleyeyin, ilaç gibi geliyor. son 10-15 senede filan sayesinde hiç ayrılık acısı çekmedim, aklım bir kere bile başkasında kalmadı. ayrılan hep ben oldum ama olsun.
  
  deneyin.
• 1

  (bkz: pesindeyiz)
• 44

  ilk çıktığı zamanlar telefona yükleyip tuzla sahilde balık tutarken arka arkaya dinleyerek ezberlediğim beste. tribünde söylemeye doyamadan askere gittim ama orada da en iyi dostum bu beste oldu. gecenin köründe, ayazda nöbet tutarken bu beste ısıttı içimi. nöbette arkadaşa ezberlettim ve askerlik boyunca her nöbette bu besteyi söyledik sabahlara kadar.
  
  o yüzden bende ayrı bir yeri vardır nevizade geceleri'nin.
• 84

  11 eylül 2022 kasımpaşa galatasaray maçı'nda tribünlerde tekrar duyulan güzel bestedir.
  
  takım sonunda galibiyet şarkısı söyletebildi taraftara.
• 85

  çok sevdiğim beste. teşbihte hata olmaz, bu besteyi cimbomuzun istiklal marşı olarak görüyorum. bu kadar duygulu ve anlamlı beste bence yok ülkede, duyunca galatasaray'ın bütün başarıları gözünüzün önünden geçiyor. tribünlerde daha fazla duyarız umarım.
• 81

  you will never walk alone gibi her mac oncesi ve sonrasi soylenerek efsanelesecekken, artik tribunlerde hic duymadigimiz beste. sebebini bilen varsa beri gelsin.
• 64

  yapılmış nadir güzel bestelerden biri. onlarca saçma gıy gıy bestenin yanında maalesef unutulma noktasına geldi. unutmayalım, unutturmayalım.