galatasaray'ın deplasman fobisi

• 51

  hücum bölgesinde rodrigues, onyekuru, sinan gibi çabuk ve dripling özelliği olan oyunculara sahip bir takımda yaşanmaması gereken fobi.
  
  bu takım, deplasmanlarda; ligdeki diğer tüm rakiplerinden daha fazla puan toplamalı normal şartlarda.
• 52

  kadronun fazla iyi huylu olması ve ilk golü yiyince paralize olma problemimiz var. mental sertliği ve direnci yukarıda tutacak oyuncu sayımız sınırlı, üstüne de golü yiyince şalteri indiriyoruz resmen. geçen sene takıma donk girene kadar deplasman maçı alamamamızın nedeni de buydu biraz. oyuncu profilini biraz değiştirmeden de atlatamayız bu durumu.
• 53

  olmayan fobidir ya da buna illa ''fobi'' diyeceksek sadece bizde yok, herkeste var. bizim bu kadar dikkat çekmemizin nedeni iç sahadaki coşkulu oyunumuzla deplasmandaki oyunun arasındaki fark. ayrıca üstte de yazılmış zaten, yabancı sınırı kalktığından beri her deplasman zor. her takımda tehlikeli futbolcular var. deplasmanda bir şekilde 3 puanı alıp, iç sahada mevcut performansı sürdürmemiz lazım.
• 54

  ne yazık ki vardır. puan olarak diğerlerinden önde olsak da trabzon ve akhisar deplasmanlarında 7 gol yiyip gol atamadan dönüyorsan malesef deplasmanda oynamayı beceremiyorsun demektir.
• 55

  toplanan puan değil, oynanan oyun anlamında bir fobi olduğu söylenebilir. gerçi ben bunu fobi olarak değil, oyuncularımızın fazla sakin ve temiz aile çocuğu olmasına bağlıyorum. içlerinde 2 tane pislik yapmayı bilen oyuncu olsa bir çok deplasmanı çok daha rahat alırdık ya da kaybetmezdik. baskı görünce çok çabuk sinen bir kadromuz var. bu noktada tabi akıllara ilk olarak hagi sonra melo en sonda sneijder geliyor. böyle bir ortamda takım arkadaşlarını harekete geçirecek adamlardı bunlar.
• 56

  hâlâ olan ve bir süre daha olmaya devam edecek fobidir. başlığı lenore'un deplasman fobisi olarak değiştirsek yeridir. yaptığım totemlerin yediğim tırnakların ya da karnıma giren ağrıların haddi hesabı yok. 21. şampiyonluktaki her deplasman ayrı bir hikaye fakat benim için en unutulmazı 6 mayıs 2018 akhisarspor galatasaray maçı idi. maçın son yarım saati murat kekilli misali banyoda oturup fayanslara bakmıştım. nitekim totemim de işe yaradı, kazandık.
• 57

  sanırım liglerin seyircisiz oynanması ve takımın belirli bir plan doğrultusunda yola çıkması sayesinde bu sezon ortadan kalkmıştır.
  
  (bkz: süper lig 2020-2021 sezonu)
  
  20 eylül 2020 istanbul başakşehir galatasaray maçı 0-2
  24 ekim 2020 bb erzurumspor galatasaray maçı 1-2
  8 kasım 2020 sivasspor galatasaray maçı 1-2
  28 kasım 2020 çaykur rizespor galatasaray maçı 0-4
  26 aralık 2020 trabzonspor galatasaray maçı 0-2
• 58

  bu fobiyi kırmamızda seyircisizliğin etkisi olmuştur ila ki. ama fenerbahçe'yi iyi bir futbolla kadıköy'de 3-1 yendiğimiz zaman 50 bin kişi vardı. yani seyircili oynansa bile kazanırdık diye düşünüyorum zor deplasmanları.
• 59

  bu fobinin kırılmasının en büyük sebebi hocanın ısrarla denediği, kiminin pas kiminin terimball dediği oyun anlaşıyıdır. oyuncular değiştikçe daha da gelişecek ve agresif bir yapıya bürünecektir.
  çokca yazdım ama 2018 ve 2019 yılında kazanılan iki şampiyonluğa rağmen hoca rakiplerin presi yüzünden defanstan çıkamayışımıza fena halde kafayı takmıştı.
  belirli bir seviyeye getirse de, henüz o kafasındaki oyuna ulaşmış değil. tabii 96-2000 çok uç bir örnek olur ama yeni bir şeylerin doğduğunu görebiliyoruz.
  inşallah sonu güzel olur.
• 60

  (bkz: galatasaray'ın deplasman hobisi)
• 61

  2020-2021 sezonun ilk bölümünde sona ermiş gibi gözüken hadise. ancak bunda oynadığımız oyun kadar kadro kalitemizi göz önünde bulundurduğumuzda özellikle maçların seyircisiz oynanmasının da payı var bence. mevcut oyuncu grubumuzda kendisini bu seviye için çok henüz ıspat edememiş fazlaca oyuncu var. maçların seyircisiz olması baskı faktörünü azalttığı için işlerini kolaylaştırıyor.
• 62

  maçların seyircisiz oynanması nedeniyle biten olay.
  
  takım çok iyi oynuyor buna lafım yok yanlış anlaşılmasın. ama baskıyla görmek lazım..
  
  ayrıca sadece bizim için değil tüm takımlar için geçerli bu.. deplasman diye bir şey kalmadı.