yavaş yavaş sıkıntılı bir yere doğru giden takım. bütün oyuncularımız yıldız olmalı, hiç ortalama ve gösterişsiz topçumuz olmamalı kıvamına doğru gidiyoruz. istikrarı tercih etmek yerine yeni fanteziler deniyoruz, iki yönlü oyuncular yerine daha tek yönlü adamlar tercih ediyoruz, takımın ocaktan beri transfer istediği bölgeyi
* görmezden geliyoruz ve sürekli dolu olan bölgeye
* transfer yapıyoruz. sonuç olarak başarılı olabilecek bir yapıdan ziyade bir konsol oyunu kadrosuna doğru evriliyoruz. popüler olmayan, değeri belli eşiği aşmayan, gösterişsiz ama işinde gücünde olan, kendini henüz göstermemiş genç ve potansiyelli oyuncuları denemiyoruz. bunların yerine hep olmuş isimlere yüksek meblağlar ödüyoruz. kadroda zaten kimya falan bırakmadık. buradan nasıl sağlıklı bir yapı çıkacak? çok ilginç bir mühendislik gerekiyor. üstüne bir de her şeyi transferle çözmeye çalışıyoruz. saha içinde veya antrenman sahasında asla yeni bir şey üretmeye çalışmak vs. yok. bir sıkıntı, sorun varsa hemen transferi yapıyoruz ve herkes bayram ediyor ama satış yapabiliyor muyuz? işte o tam olarak yok. biraz var gibi ama harcadığımızın yanında devede kulak. harca harca doymuyoruz. korkunç bir tüketim sirkülasyonuna girdik. sonumuz hayrolsun.
