129
büyük çile çekilerek alınmış ilk göz ağrı kombine kartımdır. sabah 6'da yurttan çıkış başladığı için çağlayan'dan koşa koşa 35 dakikada vardım stada. sıram ise 435'ti. 14 saatten fazla süren çilenin sonunda alan son 5 kişiden biriydim. değdi mi değdi tabii ki. ama günün bliançosu ağır oldu. aç, susuz, amele yanığı bir biçimde geçen 14 saat. hayatım boyunca hiç bu kadar sınanmamıştım heralde. ulan gaassaray. nelere kadirsin.
günün en unutulmazı ise çapa'dan tek başına 5 buçukta kalkıp gelmiş lincoln formalı lise 2'ye giden barış adlı çocuktu. o da benim gibi 14 saat bekledi. bol bol annesi ve fenerli babası ile tartıştı. şu kadar bana mısın demedi. yılmadı, başardı. en sonunda biletini aldığı anda yüzündeki gülümseme ise görülmeye değerdi. galatasaraylılık böyle bişey işte. şimdiden ilk lig maçına sözleştik onla.
son olarak sabah beni uyandırıp gün boyu yanımda olan toxicholocaust kardeşime de teşekkürlerimi burdan sunuyum.
günün en unutulmazı ise çapa'dan tek başına 5 buçukta kalkıp gelmiş lincoln formalı lise 2'ye giden barış adlı çocuktu. o da benim gibi 14 saat bekledi. bol bol annesi ve fenerli babası ile tartıştı. şu kadar bana mısın demedi. yılmadı, başardı. en sonunda biletini aldığı anda yüzündeki gülümseme ise görülmeye değerdi. galatasaraylılık böyle bişey işte. şimdiden ilk lig maçına sözleştik onla.
son olarak sabah beni uyandırıp gün boyu yanımda olan toxicholocaust kardeşime de teşekkürlerimi burdan sunuyum.
