7
daha böyle küçüğüm annem ilk formamı almıştı. o kadar sevinmiştim ki. o sevincin etkisiyle tahmin ediyorum rüyamda maça çıkıyorum yeni formam ile. ilk başta takım çıkıyor, sonra ben çıkıyorum(havalara bak sen !). neyse adımımı atıyorum ali sami yen'e, içim kıpır kıpır. sonra arkadan gelen bir ses. annemin sesi. "oğluuuum gel buraya !". sürekli bağırıyor. anne gelemem maça çıkacağım diyorum. ama annemin inadı yüzünden geri dönüyorum ve sonra bilin bakalım ne oluyor ? tabi ki uyanıyorum. zaten öyle olmaz mi rüyanın en güzel yerinde uyanırsın hep. ama uyandıktan sonra ki üzüntümü ve travma anlatılacak gibi değildi.
