10910
son yıllarda yaşananları ve son haftalarda olanları oturup düşününce şunu anladım: galatasaray taraftarı, siyasi görüşü ne olursa olsun, ahlaklı ve adil bir yapıya sahip.
kendimden örnek vereyim:zamanında şike sürecinde, yakın fenerbahçeli arkadaşlarım ortamlarda üzülmesin diye bu konuları açmazdım bile. açıldığında da “fenerbahçelisiniz siz, bireysel adamların hatalarını niye üzerinize alıp üzülüyorsunuz?” derdim.
bugün gördüm ki ortada hiçbir şey yokken bile bunun tam tersini yapıp insanları suçladıklarını, hakaret ettiklerini, iftira attıklarını görüyorum. fenerbahçeli gazetecilerin, siyasetçilerin, yorumcuların takındığı tavır, nasıl bir ahlak sorunu yaşadıklarını gözler önüne serdi. hepsinden tiksiniyorum.
ama şunu da anladım ki gerçekten çok yalnızız. galatasaray taraftarına helal olsun. yönetim bizi yalnız bıraktı, siyasiler bizi yalnız bıraktı, sevdiğimiz, sözü geçen sanatçılar bizi yalnız bıraktı ( 1-2 kişi hariç tabiki).
her şey iyiyken stada gelip poz vermek, resimler paylaşmak, prim yapmak hoştu, şimdi hiçbiri galatasaray’ı savunamıyor, savunmaya acizler. ya siyasi iklimden çekiniyorlar ya da işlerinden olmaktan korkuyorlar. fenerli arkadaşları sabah akşam galatasaray’a iftiralar atarken hemde.
evet arkadaşlar, bizler yalnızız. demokrasiden gün geçtikçe daha da uzaklaşılan, haklılığın bir anlamının kalmadığı bir zamana dönüşmüş bir sistemin tam ortasındayız. hakkımızı savunamıyoruz. hakkımızı arayabileceğimiz, gidebileceğimiz bir yer yok.
şuraya gidersek adildir denilebilecek, herkesçe kabul görecek bir kurum yok. her şey güçlülerin ve parası olanların keyfine bakıyor. planlar yapılmış, oyunlar kurulmuş. çırpınıyoruz, yazıyoruz, içimizi döküyoruz ama nafile. günlerdir bu konuları kafaya takıp ve hiç bir şey elimizden gelmemesi insanın geleceğe dair ümitlerini yitirmesine sebeb oluyor.
kendimden örnek vereyim:zamanında şike sürecinde, yakın fenerbahçeli arkadaşlarım ortamlarda üzülmesin diye bu konuları açmazdım bile. açıldığında da “fenerbahçelisiniz siz, bireysel adamların hatalarını niye üzerinize alıp üzülüyorsunuz?” derdim.
bugün gördüm ki ortada hiçbir şey yokken bile bunun tam tersini yapıp insanları suçladıklarını, hakaret ettiklerini, iftira attıklarını görüyorum. fenerbahçeli gazetecilerin, siyasetçilerin, yorumcuların takındığı tavır, nasıl bir ahlak sorunu yaşadıklarını gözler önüne serdi. hepsinden tiksiniyorum.
ama şunu da anladım ki gerçekten çok yalnızız. galatasaray taraftarına helal olsun. yönetim bizi yalnız bıraktı, siyasiler bizi yalnız bıraktı, sevdiğimiz, sözü geçen sanatçılar bizi yalnız bıraktı ( 1-2 kişi hariç tabiki).
her şey iyiyken stada gelip poz vermek, resimler paylaşmak, prim yapmak hoştu, şimdi hiçbiri galatasaray’ı savunamıyor, savunmaya acizler. ya siyasi iklimden çekiniyorlar ya da işlerinden olmaktan korkuyorlar. fenerli arkadaşları sabah akşam galatasaray’a iftiralar atarken hemde.
evet arkadaşlar, bizler yalnızız. demokrasiden gün geçtikçe daha da uzaklaşılan, haklılığın bir anlamının kalmadığı bir zamana dönüşmüş bir sistemin tam ortasındayız. hakkımızı savunamıyoruz. hakkımızı arayabileceğimiz, gidebileceğimiz bir yer yok.
şuraya gidersek adildir denilebilecek, herkesçe kabul görecek bir kurum yok. her şey güçlülerin ve parası olanların keyfine bakıyor. planlar yapılmış, oyunlar kurulmuş. çırpınıyoruz, yazıyoruz, içimizi döküyoruz ama nafile. günlerdir bu konuları kafaya takıp ve hiç bir şey elimizden gelmemesi insanın geleceğe dair ümitlerini yitirmesine sebeb oluyor.
