5749
kimse kusura bakmasın bizden daha mutlular ya da en azından huzurlular.
lise hazırlıkta bir ingilizce hocamız vardı. beni sevmezdi, bir sebepten enerjimiz tutmamıştı. bir de sercan vardı ona bayılırdı, sercan'ın yaptığı her fırlamalık pek tatlı gelirdi hocama.
hazırlık sınıfı da olsa her zaman notlarımı yüksek tutmaya çalışırdım. sercan'la da aramızda bir rekabet vardı. birbirimizi geçmeye çalışıyorduk.
ingilizce dersi de katsayısı en yüksek olan dersimizdi malum hazırlık sınıfındayız.
sınavlarda sercan'dan yüksek alırdım, o ise sözlülerde beni geçerdi. bariz bir kayırma vardı. onca emeğimle sınavda daha yüksek puan alır ama sözlü ve kompozisyon notlarında nasıl değerlendirildiğini anlamadığım bir şekilde o beni geçerdi. böyle böyle sene sonuna kadar birbirimize yakın puanlarla ilerledik.
sözlü'de beni geçeceği benim için öğrenilmiş bir çaresizlik olduğu için sınavlara ondan çok daha fazla çalışırdım sözlüden doğacak farkı kapatabilmek için.
şimdi düşünüyorum da o da rekabette önde olmaya benim kadar istekliydi ama benden çok daha huzurluydu. ben ise baya baya stres altındaydım ne yapsam bir gülümseme memnuniyet görmediğim öğretmenim karşısında.
metaforun sercan mı yoksa gokeblironaldo için mi yapıldığını söylememe gerek yok sanırım.
sene sonunda şampiyon olup kutlama turlarına çıksak bile sezon boyu bu kadar diken üzerinde, rakibin kayrıldığı bir ortamda yarışmak pskilojik olarak bizden çok şey götürüyor.
lise hazırlıkta bir ingilizce hocamız vardı. beni sevmezdi, bir sebepten enerjimiz tutmamıştı. bir de sercan vardı ona bayılırdı, sercan'ın yaptığı her fırlamalık pek tatlı gelirdi hocama.
hazırlık sınıfı da olsa her zaman notlarımı yüksek tutmaya çalışırdım. sercan'la da aramızda bir rekabet vardı. birbirimizi geçmeye çalışıyorduk.
ingilizce dersi de katsayısı en yüksek olan dersimizdi malum hazırlık sınıfındayız.
sınavlarda sercan'dan yüksek alırdım, o ise sözlülerde beni geçerdi. bariz bir kayırma vardı. onca emeğimle sınavda daha yüksek puan alır ama sözlü ve kompozisyon notlarında nasıl değerlendirildiğini anlamadığım bir şekilde o beni geçerdi. böyle böyle sene sonuna kadar birbirimize yakın puanlarla ilerledik.
sözlü'de beni geçeceği benim için öğrenilmiş bir çaresizlik olduğu için sınavlara ondan çok daha fazla çalışırdım sözlüden doğacak farkı kapatabilmek için.
şimdi düşünüyorum da o da rekabette önde olmaya benim kadar istekliydi ama benden çok daha huzurluydu. ben ise baya baya stres altındaydım ne yapsam bir gülümseme memnuniyet görmediğim öğretmenim karşısında.
metaforun sercan mı yoksa gokeblironaldo için mi yapıldığını söylememe gerek yok sanırım.
sene sonunda şampiyon olup kutlama turlarına çıksak bile sezon boyu bu kadar diken üzerinde, rakibin kayrıldığı bir ortamda yarışmak pskilojik olarak bizden çok şey götürüyor.
