239
bıktım hayattan sözlük. malum partinin her şeyi mahvetmesinden bıktım doğru düzgün ders dinlemeyen öğrencilerden bıktım. oysa ne heyecanlı idealist başlamıştım her şeye. şimdi nefret ettim iyice malum parti yüzünden, yıllarca çıkmadım doğudan öğrencileri terör belasından kurtarmak için, daha aydın insanlar olsunlar diye. birbirinden farkı olmayan iki gürühla uğraşmaktan bıktım laf dinlemeyen değişmeyen insanlardan bıktım. genç idealist öğretmenlere baktığımda görüyorum kendi gençliğimi ve sadece gülümsüyorum, yiyecekler seni diyorum kendi kendine bitirecekler o içindeki sevgiyi azmi diyorum bağırmak istiyorum ama yapamıyorum. dönüp baktığımda tek bir pişmanlık duymuyorum bugün başlasam yine aynısını yaparım diyorum kanımda var çünkü. yoruluyorum artık sadece, fiziki değil ruhen yoruluyorum. gözlerine baktığımda heyecanını gördüğüm 3 4 çocuk bile yetiyor benim bu hevesimi devam ettirmeme ama nereye kadar sözlük nereye kadar ? beyni anlamsız anlamsız şeylerle doldurulup yok edilmeye çalışılan öğrencilere bakıp üzülüyorum, küstürülmeye sorgulamamalarına çalışan yetkilileri görünce deli oluyorum ama elimden bi şey de gelmiyor. ama değişir belki bu devran, sorgulayan bilinçli gençlerle bi devrim olur toplum bilincinde bilmiyorum. olması için sonuna kadar mücadele ederim yeter ki ülkem nefes alsın. ama nereye kadar devam edecek bu öğrenilmiş çaresizlik bilmiyorum.
