33821
(bkz: ne dediler/#3306064)
bu açıklamasından önce de başlığına gelip bir şeyler yazmak istemiştim ancak fırsat bulamamıştım. anılan paylaşım neticesinde koşarak gelip içimdeki düşünceleri aktarıyorum.
bulunduğumuz topraklar bir plan üzerine gelişim kaydedilmesinin son derece zor olduğu topraklar. kabul edelim ya da etmeyelim özellikle son 20 yıldır sosyal medyanın da etkisiyle toplumun geliştirdiği refleksler son derece aşırı. alınan bir galibiyetten sonra tüm oyuncuların barca, real seviyesinde olduğu söylenirken bir mağlubiyet ile oyuncularımızın galatasaray seviyesinde olmadığı belirtiliyor.
bakın arkadaşlar, bizim kültürümüzde bir paralı başkan gelsin, tüm şirketleri ile bize sponsor olsun gibi bir gelenek yok. bu hiçbir zaman olmadı, bundan sonrada olmasını istemiyoruz. çünkü para veren, peşinden emir de verir. ülkemizin içerisinde bulunduğu ekonomik durum, dözviz kuru ve kulübümüzün yıllardır idari olarak kötü yönetilmesi neticesinde oluşmuş dağ gibi bir borcumuz var. bu borç öyle bir borç ki yıllarca rivayı satar borçları kapatırız diye kendimizi avutmamıza rağmen artık elimizde riva da olmamasına rağmen katlanarak artmış bir borç. bu gibi durumlarda artık hepimizin kulübün bugününü değil geleceğini konuşması ve geleceği için uğraşması gerekiyor. peki, mevcut konjektürde nasıl çıkacak karanlıklar aydınlığa? çok basit bir cevap ile gelirlerimizi arttırmalı, giderlerimizi azaltmalıyız.
burada döviz kuru da düşünüldüğünde giderlerimizin çoğunluğu euro/dolar cinsinden. gelirlerimizin ise neredeyse tamamı türk lirası cinsinden. gelirlerimizi türk lirası cinsinden arttırsak dahi yükselen döviz kuru neticesinde aslında kaybediyoruz. bu sezon hemen hemen tüm sponsorluk gelirlerimiz artmasına rağmen dövizdeki önlenemeyen yükselişten dolayı bunun artısını göremedik. döviz cinsinden gelir elde edebilmek için önümüzde iki yol var. avrupa da alınacak başarı ve oyuncu satışları. oyuncu satışında da hedef yurtdışına oyuncu göndermek. evet hepimiz taraftarız, bu en nihayetinde bir spor ve biz başarı hedefliyoruz. lakin içinde bulunduğumuz dönem ve şartlardan bağımsız değerlendirme yapamayız. galatasarayın içinde bulunduğu borç sarmalından kurtulabilmesi için avrupada başarılı olması ve oyuncu satışından kar elde edebilmesi gerekli. peki, biz hangi tür oyuncuların satışından kar edebiliriz. hepimiz hemfikir olacağımız üzere genç ve potansiyelli oyunculardan kar elde edebiliriz. 10 üzerinden 5'lik performans veren bir oyuncuyu 2 birime alıp, performansını 7'ye çıkarıp satışından kar elde etmeli ve bu süreçte de sportif olarak başarılı olmalıyız.
tüm bunlar teoride doğru. peki biz nasıl oyuncu geliştireceğiz? kaybedilen her puan sonrasında kendisine, eşine/sevgilisine, aile bireylerine, mümkünse vatandaşı olduğu ülkedeki insanlara kadar sosyal medyadan küfredip evine dön diyerek mi? ya da iyi bir oyun neticesinde alınamayan bir skordan sonra menajer kazığı vs. gibi yorumlarda bulunularak mı?
şahsi görüşüm şudur ki, galatasarayın ekonomik ve sportif olarak içinde bulunduğu cendereden tek çıkış yolu genç ve potansiyelli oyunculara yatırım yaparak bu oyuncuların gelişimine katkıda bulunmaktadır. ancak, ülkemiz, insanımız ve taraftarımızın gençlere anlayış gösterip sabredecek bir vizyonu olmadığı gibi böyle bir beklentisi de yok. bizim insanımız kendi yaşamında dahi yarınını düşünmeden yaşamak zorundayken taraftarı olduğu futbol takımına yarını düşünerek sabretmesi son derece şaşırtıcı olurdu. dolayısıyla elimizde bir çözüm var ancak taraftarımızın çoğunluğunun bu çözüme bir sabrı yok. oyuncuların üzerinde yarattığımız baskı ve korku son derece yanlış. tüm bunlar bir arada düşünüldüğünde fatih terim yerine guardiola da olsa bizim bir sabrımız olmadığı için başarılı olma ihtimali yok. fatih hocanın bir çok eksisi vardır. farklı bir futbol ikliminde taraftarı olduğum takımın genç ve dinamik bir hocası olmasını isterim. ancak bu kadar pis bir futbol ortamında galatasarayın çaresi olan bu geçiş sürecine daha uygun bir teknik adam da yok.
elinizi vicdanınıza koyun ve cevap verin, hepimiz şunun farkındayız bu sezon takımın başında ft olmasaydı çoktan kovulmuştu. herkes bunun farkında ve bu durum üzerinden hocayı eleştiriyor. peki, ilk 11'indeki 9 oyuncuyu değiştirmiş ve yeniden yapılanmaya giden bir takımın hocasına 6 ay dahi sabredilmemesi normal mi allah aşkına. yani biz çok mu normaliz, hiçbir şeye sabrımız yok ancak bir anda tüm takım gençleşsin, inanılmaz paralar kazanalım her sene şampiyon olalım istiyoruz. fatih terimden önce toplum olarak reflekslerimizi değiştirmek isterdim. mümkün olmadığından yeni yapılanmaya sabredebilmemiz için kolay kolay yenemeyecek bir hocaya, fatih terim'e ihtiyacımız var. bu da aslında bizim yarattığımız sistemin bir sonucu. yani gelen adamın hemen başarılı olmasını istiyorsun, sabrın yok. her başarısız sonuçtan sonra kelle istiyorsun. evet kardeşim senle ancak ft başa çıkar. çok büyük bir ünal aysal hayranı olarak zamanında thomas tuchel ile anlaşmış olsaydı ömrünün en fazla 6 ay olacağını düşünüyorum. o yüzden futbol iklimimiz değişmediği sürece içinde bulunduğumuz yapılanmayı ancak fatih terim koruyabilir.
bu açıklamasından önce de başlığına gelip bir şeyler yazmak istemiştim ancak fırsat bulamamıştım. anılan paylaşım neticesinde koşarak gelip içimdeki düşünceleri aktarıyorum.
bulunduğumuz topraklar bir plan üzerine gelişim kaydedilmesinin son derece zor olduğu topraklar. kabul edelim ya da etmeyelim özellikle son 20 yıldır sosyal medyanın da etkisiyle toplumun geliştirdiği refleksler son derece aşırı. alınan bir galibiyetten sonra tüm oyuncuların barca, real seviyesinde olduğu söylenirken bir mağlubiyet ile oyuncularımızın galatasaray seviyesinde olmadığı belirtiliyor.
bakın arkadaşlar, bizim kültürümüzde bir paralı başkan gelsin, tüm şirketleri ile bize sponsor olsun gibi bir gelenek yok. bu hiçbir zaman olmadı, bundan sonrada olmasını istemiyoruz. çünkü para veren, peşinden emir de verir. ülkemizin içerisinde bulunduğu ekonomik durum, dözviz kuru ve kulübümüzün yıllardır idari olarak kötü yönetilmesi neticesinde oluşmuş dağ gibi bir borcumuz var. bu borç öyle bir borç ki yıllarca rivayı satar borçları kapatırız diye kendimizi avutmamıza rağmen artık elimizde riva da olmamasına rağmen katlanarak artmış bir borç. bu gibi durumlarda artık hepimizin kulübün bugününü değil geleceğini konuşması ve geleceği için uğraşması gerekiyor. peki, mevcut konjektürde nasıl çıkacak karanlıklar aydınlığa? çok basit bir cevap ile gelirlerimizi arttırmalı, giderlerimizi azaltmalıyız.
burada döviz kuru da düşünüldüğünde giderlerimizin çoğunluğu euro/dolar cinsinden. gelirlerimizin ise neredeyse tamamı türk lirası cinsinden. gelirlerimizi türk lirası cinsinden arttırsak dahi yükselen döviz kuru neticesinde aslında kaybediyoruz. bu sezon hemen hemen tüm sponsorluk gelirlerimiz artmasına rağmen dövizdeki önlenemeyen yükselişten dolayı bunun artısını göremedik. döviz cinsinden gelir elde edebilmek için önümüzde iki yol var. avrupa da alınacak başarı ve oyuncu satışları. oyuncu satışında da hedef yurtdışına oyuncu göndermek. evet hepimiz taraftarız, bu en nihayetinde bir spor ve biz başarı hedefliyoruz. lakin içinde bulunduğumuz dönem ve şartlardan bağımsız değerlendirme yapamayız. galatasarayın içinde bulunduğu borç sarmalından kurtulabilmesi için avrupada başarılı olması ve oyuncu satışından kar elde edebilmesi gerekli. peki, biz hangi tür oyuncuların satışından kar edebiliriz. hepimiz hemfikir olacağımız üzere genç ve potansiyelli oyunculardan kar elde edebiliriz. 10 üzerinden 5'lik performans veren bir oyuncuyu 2 birime alıp, performansını 7'ye çıkarıp satışından kar elde etmeli ve bu süreçte de sportif olarak başarılı olmalıyız.
tüm bunlar teoride doğru. peki biz nasıl oyuncu geliştireceğiz? kaybedilen her puan sonrasında kendisine, eşine/sevgilisine, aile bireylerine, mümkünse vatandaşı olduğu ülkedeki insanlara kadar sosyal medyadan küfredip evine dön diyerek mi? ya da iyi bir oyun neticesinde alınamayan bir skordan sonra menajer kazığı vs. gibi yorumlarda bulunularak mı?
şahsi görüşüm şudur ki, galatasarayın ekonomik ve sportif olarak içinde bulunduğu cendereden tek çıkış yolu genç ve potansiyelli oyunculara yatırım yaparak bu oyuncuların gelişimine katkıda bulunmaktadır. ancak, ülkemiz, insanımız ve taraftarımızın gençlere anlayış gösterip sabredecek bir vizyonu olmadığı gibi böyle bir beklentisi de yok. bizim insanımız kendi yaşamında dahi yarınını düşünmeden yaşamak zorundayken taraftarı olduğu futbol takımına yarını düşünerek sabretmesi son derece şaşırtıcı olurdu. dolayısıyla elimizde bir çözüm var ancak taraftarımızın çoğunluğunun bu çözüme bir sabrı yok. oyuncuların üzerinde yarattığımız baskı ve korku son derece yanlış. tüm bunlar bir arada düşünüldüğünde fatih terim yerine guardiola da olsa bizim bir sabrımız olmadığı için başarılı olma ihtimali yok. fatih hocanın bir çok eksisi vardır. farklı bir futbol ikliminde taraftarı olduğum takımın genç ve dinamik bir hocası olmasını isterim. ancak bu kadar pis bir futbol ortamında galatasarayın çaresi olan bu geçiş sürecine daha uygun bir teknik adam da yok.
elinizi vicdanınıza koyun ve cevap verin, hepimiz şunun farkındayız bu sezon takımın başında ft olmasaydı çoktan kovulmuştu. herkes bunun farkında ve bu durum üzerinden hocayı eleştiriyor. peki, ilk 11'indeki 9 oyuncuyu değiştirmiş ve yeniden yapılanmaya giden bir takımın hocasına 6 ay dahi sabredilmemesi normal mi allah aşkına. yani biz çok mu normaliz, hiçbir şeye sabrımız yok ancak bir anda tüm takım gençleşsin, inanılmaz paralar kazanalım her sene şampiyon olalım istiyoruz. fatih terimden önce toplum olarak reflekslerimizi değiştirmek isterdim. mümkün olmadığından yeni yapılanmaya sabredebilmemiz için kolay kolay yenemeyecek bir hocaya, fatih terim'e ihtiyacımız var. bu da aslında bizim yarattığımız sistemin bir sonucu. yani gelen adamın hemen başarılı olmasını istiyorsun, sabrın yok. her başarısız sonuçtan sonra kelle istiyorsun. evet kardeşim senle ancak ft başa çıkar. çok büyük bir ünal aysal hayranı olarak zamanında thomas tuchel ile anlaşmış olsaydı ömrünün en fazla 6 ay olacağını düşünüyorum. o yüzden futbol iklimimiz değişmediği sürece içinde bulunduğumuz yapılanmayı ancak fatih terim koruyabilir.
