216
maçın bazı bölümleri hariç tatmin edici bir oyun ortaya koyarak kazandığımız mücadele. böyle diyorum çünkü hazırlık paslarını abarttığımız görüntümüzü her maç daha da azaltıyoruz ve bununla doğru orantılı olarak da hazır takım görüntümüz daha yükseliyor. orta sahadaki paslaşmalar olsun olsun, 3. bölgedeki atak organizasyonları olsun, "bu takım çalışıyor" güvenini ve hissini vermeye başlıyor takım.
bu maça dair söylemeden geçilmemesi gereken bir nokta varsa o da marcao'nun hem savunmanın hem de takımın lideri konumunda olduğu. dicko ile girdiği her ikili mücadelede dicko'yu dünyaya geldiğine pişman etti. son zamanlardaki en dominant savunma performansını izletti bizlere.
bir paragrafı da kerem aktürkoğlu'na ayırmak istiyorum: yine takımın hücum organizasyonlarının çoğunda vardı. sahada o kadar özgüvenli oynar hale geldi ki, ilk yarıda morutan'a çıkardığı ve morutan'ın vuramadığı pozisyonda topu aldıktan ve kaleye döndükten sonraki bekleyişi ve görüşü üst seviyeydi. heyecanlı bir kerem orada ya rakibi geçmeye çalışır kaybederdi ya da sağına çekip kaleye vururdu.
bu maça dair söylemeden geçilmemesi gereken bir nokta varsa o da marcao'nun hem savunmanın hem de takımın lideri konumunda olduğu. dicko ile girdiği her ikili mücadelede dicko'yu dünyaya geldiğine pişman etti. son zamanlardaki en dominant savunma performansını izletti bizlere.
bir paragrafı da kerem aktürkoğlu'na ayırmak istiyorum: yine takımın hücum organizasyonlarının çoğunda vardı. sahada o kadar özgüvenli oynar hale geldi ki, ilk yarıda morutan'a çıkardığı ve morutan'ın vuramadığı pozisyonda topu aldıktan ve kaleye döndükten sonraki bekleyişi ve görüşü üst seviyeydi. heyecanlı bir kerem orada ya rakibi geçmeye çalışır kaybederdi ya da sağına çekip kaleye vururdu.
