59
hamburg maçına hala gereken tepkiyi verebildiğimi düşünmüyorum. aklıma geldikçe bir tv karşısına geçip maçı banttan açıp maç boyu tv'ye kafa atacak kadar öfkeyle dolu oluyorum. bu tepkiyi vermezsem bu travma devam eder. :(
süper finalde içeride kaybettiğimiz fb maçı sonrası stada gidecek hevesi bir daha bulamadım. ona da doğru tepki vermediğim ortada. sonunda şampiyonluk geldiği için büyük bir etkisi olmadı camiada. herkesin travması farklıdır tabii.
fark yemek çok koymuyor bize. alıştık o konuda. denk getirirsek ikinci lig takımından bile fark yiyebilen bir takımız. :(
söyle biraz geçmişe gidiyorum ve 85-86 sezonundaki namağlup ikinciliğin ve 13 yıla ulaşan şampiyonluk hasretinin travmasını -ki bu travma başka bir camiada en az 10 yıllık bir etkiye sahip olurdu- bir sonraki sene şampiyonluk olarak atlatan ve o günden itibaren türk futbolundaki başarı sayılarını kendi lehine değiştiren galatasaray için yakın tarihte daha büyük bir travma olduğunu düşünmüyorum.
süper finalde içeride kaybettiğimiz fb maçı sonrası stada gidecek hevesi bir daha bulamadım. ona da doğru tepki vermediğim ortada. sonunda şampiyonluk geldiği için büyük bir etkisi olmadı camiada. herkesin travması farklıdır tabii.
fark yemek çok koymuyor bize. alıştık o konuda. denk getirirsek ikinci lig takımından bile fark yiyebilen bir takımız. :(
söyle biraz geçmişe gidiyorum ve 85-86 sezonundaki namağlup ikinciliğin ve 13 yıla ulaşan şampiyonluk hasretinin travmasını -ki bu travma başka bir camiada en az 10 yıllık bir etkiye sahip olurdu- bir sonraki sene şampiyonluk olarak atlatan ve o günden itibaren türk futbolundaki başarı sayılarını kendi lehine değiştiren galatasaray için yakın tarihte daha büyük bir travma olduğunu düşünmüyorum.
