galatasaray taraftarının yaşadığı en büyük travma

• 51

  (bkz: 19 mart 2009 hamburger sv galatasaray maçı)
  
  östersunds faciası
  
  tromsö faciası
  
  (bkz: 26 ağustos 2010 karpaty lviv galatsaray maçı)
• 52

  2003-04 sezonu sonrasını takip etmiş biri olarak ünal aysal fatih terim çatışmasını bir numaraya koyarım. muazzam bir futbolla şampiyonluk, gsstore’da atılım, gelirlerin yükselmesi, akabinde şampiyonlar liginde çeyrek final’de real madrid’i 11 kişi defansa zorlayan galatasaray ve 2. şampiyonluk. keşke böyle şeyler olmasaydı da görebilseydik devamını. fatih hocanın geçinilmesi zor bir teknik direktör olması, ünal aysal’ın ülke şartlarını düşünmeden fazla avrupai takılması.
  
  keşkelerle dolu bir hayat…
• 53

  bende de ünal aysal ve fatih terim takışması travma yarattı. eğer kavga etmeseler güzel güzel anlaşsalardı bir avrupa kupası ile en az dört yıllık yeni bir şampiyonluk serisi yakalayabilirdik.
• 54

  bendeki karşılığı 2017-2018 sezonunda bafetimbi gomis nedeniyle kaçan penaltılardır. kendisini çok sevdiğimi ve son yıllarda en çok verim aldığımız santrafor oluşunu bir kenara bırakarak, o dönemde fifa oynarken bile penaltı atamaz hale gelmiştim. günümüzde sadece falcao penaltı atarken acaba demiyorum onun dışında hala penaltı kazandığımızda atarız rahatlığıyla sevinemiyorum.
• 55

  benim için kesinlikle 9 nisan 2013 galatasaray real madrid maçında didier drogba'nın ofsayt nedeniyle iptal olan golüdür. drogba 1 adım geride olsa skor 4-1 olacak ve geriye yalnızca 1 gol daha atmak kalacaktı.
• 56

  fenerbahçeye 2006’da 4-0 kaybettiğimiz maç. belki en büyük değil ama ilk büyük travmamdı. 6-0’lık maçta da çok üzülmüştüm ama 4-0’lık maç ciddi anlamda psikolojik olarak etkilemişti. çok ağladığımı hatırlıyorum.
• 57

  benim icin tartismasiz 19 mart 2009 galatasaray hamburger sv maçı.
  
  hala aklima geldikce üzülüyorum.
  
  hamburg‘un 2. bundesligaya düsmesine cok sevindim. bir daha da cikmamalarini istiyorum. bizi yenmekten baska bir halta yaramadi bu takim o mactan sonra.
• 58

  wikipedia'ya göre psikolojide travma "bireyin gerektiği gibi bir tepki gösteremediği, üzerinde durduğu halde çözüme kavuşturamadığı, dolayısıyla bilincin dışına ittiği, ruh açısından önemli ve etkili yaralanma belirtileri bırakan yaşantı". 1990'larin basindan beri takimimizi takip ediyorum, çok üzüldügümüz sezonlar, maçlar veya sakatliklar tabii ki oldu ama kendi adima hiçbirine travma diyemem.
• 59

  hamburg maçına hala gereken tepkiyi verebildiğimi düşünmüyorum. aklıma geldikçe bir tv karşısına geçip maçı banttan açıp maç boyu tv'ye kafa atacak kadar öfkeyle dolu oluyorum. bu tepkiyi vermezsem bu travma devam eder. :(
  
  süper finalde içeride kaybettiğimiz fb maçı sonrası stada gidecek hevesi bir daha bulamadım. ona da doğru tepki vermediğim ortada. sonunda şampiyonluk geldiği için büyük bir etkisi olmadı camiada. herkesin travması farklıdır tabii.
  
  fark yemek çok koymuyor bize. alıştık o konuda. denk getirirsek ikinci lig takımından bile fark yiyebilen bir takımız. :(
  
  söyle biraz geçmişe gidiyorum ve 85-86 sezonundaki namağlup ikinciliğin ve 13 yıla ulaşan şampiyonluk hasretinin travmasını -ki bu travma başka bir camiada en az 10 yıllık bir etkiye sahip olurdu- bir sonraki sene şampiyonluk olarak atlatan ve o günden itibaren türk futbolundaki başarı sayılarını kendi lehine değiştiren galatasaray için yakın tarihte daha büyük bir travma olduğunu düşünmüyorum.
• 60

  yerel ligde en küçük bir travmam dahi yok. 6 kasım dahil buna.
  
  fakat:
  travma değil ama 2020-2021 rangers'a elenmemiz. o maç çaresizliğimiz.
  (bkz: 1 ekim 2020 rangers fc galatasaray maçı)
  
  2018-2019 benfica eşleşmesindeki çaresizliğimiz.
  (bkz: 14 şubat 2019 galatasaray benfica maçı)
  
  2017-2018 östersunds maçları.
  (bkz: 13 temmuz 2017 östersunds fk galatasaray maçı)
  
  2010-2011 avrupa ligi playoff turu çaresizliğimiz
  (bkz: 19 ağustos 2010 galatasaray karpaty lviv maçı)
  
  hepsi bir birinden sevimsiz maçlardı, hiç iyi hatıraları yok bende.
• 61

  2020-2021 sezonunda şampiyonluğun 1 golle kaçmasıdır.
• 62

  çok fazla örneği olan tanınmlama. süper final iç saha son dakika yediğimiz gol, hamburg maçı 2-0 dan maçı vermemiz çok ağırdı ama benim unutamadığım ali sami yen’de taner gülleri resitali sonucu kocaeli’den 5 gol yediğimiz maç. hala daha gece kabusum olur. eski açıktaydım, karla karışık yağmur vardı, kapalı beyaz bir filtreyle gözüküyordu. milan baros, taner gülleri tam bir kabustu hala atlatamıyorum
• 63

  açık ara hamburg eşleşmesidir.
  
  2008-2009 sanırım.
• 64

  22 nisan 2012 galatasaray fenerbahçe maçıdır. nedenini anlatmıştım (bkz: #3440573)
  onun dışında pek yoktur. hamburg maçı üzse de önceki turda bordeaux takımından saçma sapan 3 gol yemeyi başaran bir defans - orta saha kurgusu olduğu için o sezon kupayı almamız biraz zordu. çok da beklenmeyen birşey değil gibiydi benim için.
  ama süper finalde fenerbahçe'ye yenildiğimiz zaman şampiyonluk için ciddi ciddi korkmuştum. üstüne üstlük 2 maç sonra trabzonspor'a, ondan sonraki maçta beşiktaş'a 2 puan bırakmamız ilgili fener maçına daha da lanet etmeme sebep olmuştu. neyse ki kadiköy'de ipi göğüslemiştik ama o travmayı atlatmam kolay olmamıştı.
• 65

  2020-2021 sezonunda 1 gol averajla beşiktaş’a kaptırdığımız şampiyonluk benim için en büyük travmadır. normalde o sezon iyi başlamış ama evimizdeki rizespor mağlubiyetiyle başlayan kötü gidişe dur diyememiş ve liderliği kaptırmıştık. beşiktaş ise tam tersi sezona çok kötü başlamıştı ama üst üste aldıkları galibiyetlerle bir anda lider olmuş ve bizimle puan farkını sekize kadar çıkarmıştı. bu farktan sonra şampiyonluğa dair ümitlerim çok azalmıştı, ama ne olduysa beşiktaş hiç beklemediğimiz maçlarda puan kaybetmeye başladı. yanlış hatırlamıyorsam bitime 2 hafta kala arenada tinercilere sahayı dar edip kazandık ve farkı 3’e indirdik, sonraki hafta bunlar bi de kendi evlerinde kaybetti. işte o an şampiyonluk bizim artık dedim, bu kadar olaydan sonra şampiyonuz dedim yani, bunlar boşuna olamaz dedim. denizli maçında averaj farkını kapatamasak bile son hafta şampiyon olacağımıza neredeyse emindim (bu kadarı da benim gerizekâlılığım kabul ediyorum).
  
  neyse, ben zaten burdaki tüm renktaşlar gibi o hafta maçtan başka bir şey düşünmedim. inanılmaz bir adrenalin vardı bende, ciddi söylüyorum burdaki ve ekşi sözlükteki maç başlıklarına bakarken bile titriyordum neredeyse. korkudan değil, o gün yaşayacağım mutluluktan ve heyecandandı sanki. maç günleri geldi çattı (15 mayıs) ve maçlar başladı, biz gol yedik tinerciler ise attı, çok ciddiyim o anda bile hâlâ hiç korkum yoktu, bjk yer biz de atarız demiştim beraber maç izlediğim akrabalarıma. öyle de oldu, göztepe attı ve biz de iki gol bulup öne geçtik, bu durum benim şampiyonluğu bir şekilde alacağımıza dair garip inancımı pekiştirdi, ama.. evet hepimizin malumu olduğu üzere işer değişti. benim için çok büyük bir yıkım oldu bu. normalde bjk’ye bu kadar yaklaşmasak zaten kabullenmiştik durumu ve kesinlikle çok üzülmezdim. ayrıca normalde futbol gibi bol ihtimalli bir oyunda, hele hele son haftaya büyük bir averaj dezavantajıyla da girmişken kesinlikle böyle manyak bir metafizik inanışa girmezdim. ama o dönem özel hayatımda yaşadığım garip olaylar sebebiyle olacak ki, ben şampiyonluğa nerdeyse mutlaka olacak bir şeymişcesine inanmıştım. işte bu yüzden böyle kaybetmek benim için çok travmatik oldu. beşiktaş’a kaybetmek veya son hafta kaybetmek değil, iç dünyamda kendi kendime anlamsız şekilde kurduğum ve yaşadığım bazı şeylere de yine anlamsız şekilde bağladığım hezeyanım sebebiyle.
• 66

  malum taraftarlar ile kıyaslandığında aslında hiç olmayandır.
• 67

  (bkz: 9 aralik 1998 athletic bilbao galatasaray maci) çocukluk travması
  (bkz: 13 mayis 2001 galatasaray ankaragucu maci) aşırı lakayıt oynayıp şampiyonluğu vermiştik. (bu yıla çok benziyor.) şampiyon olsaydık tek büyük olacaktık.
  (bkz: (bkz: 19 mart 2009 galatasaray hamburger sv maci) en yakın arkadaşımla kavga etmiştim.
• 68

  galatasaraylı travma yaşamaz yaşattırır.
• 69

  galatasaray kulübü ve taraftarı travma yaşamaz, hadi yaşadı diyelim onun etkisinde uzun süre kalmaz.
  öyle olsaydı 2021-2022 sezonunu 13. bitiren kulüp 2022-2023 sezonunda 14. maç üst üste kazamazdı.
  tarihte çok üzüldüğümüz anlar olmuştur elbet ama öyle etkisinde kalıp psikolojik vaka haline gelmemiştir.
  gerçi son dönem taraftar yapısı biraz değişse de özellikle 30 yaş üstü taraftar hala aklıselim davrananabilmektedir.
  travma görmek isteyen istanbul’un kadıköy semtine bakabilir.
• 70

  son hafta kazanamayıp 2 şampiyonluk vermekten* veya 8-0 yenilmekten çok çok daha küçük travmalar olduğunu düşünüyorum.
  benim için herhalde 1 golle şampiyonluk vermek olabilir.*
• 71

  suyun öte yanı ile kıyasladığımız zaman yok denecek kadar az olandır. 2009 hamburg maçı ile 2020-2021 averajla kaçan şampiyonluk geliyor aklıma sadece. ki 2021'de de öyle fb gibi son haftaya lider girip de kaybetmedik. acaba olur mu umuduyla girdik.
• 72

  2020-2021 sezonunda herkesin yanlış algıladığı bir durum var. biz şampiyonluğu averajla falan kaçırmadık. türk futbol tarihin en şaibeli sezonu yaşandı. pandemi çıkışı, seyircisiz sahalarda siyaset, mafya, futbol üçgeninde inanılmaz bir sezondu.
  
  bu işten zarar gören biz olduğumuz için bende en büyük travma budur, bu travma averaja falan değil sezona yayılan bir travmadır benim için. sezona dikkatle bakarsanız ilk hafta trabzon-bjk maçından itibaren bjk'nin nasıl kollandığını görürsünüz; bize yapılanları çoğumuz biliyor zaten.
  
  lütfen averajla kaçan şampiyonluk diye bir ifade oturtmayalım tarihe. galatasaray'a büyük haksızlık etmiş oluruz.
  
  bu sezon bir avrupa ülkesinde yaşanmış olsa 3-5 sene içinde sağlam bir soruşturma yer, büyük cezalar çıkardı...
• 73

  (bkz: 19 mart 2009 galatasaray hamburger sv maci)
  
  kişisel olarak açık ara yaşadığım en travmatik maçtı. fenerli beşiktaşlı arkadaşların olduğu karma bir ortamda izlemiştik. çeyrek finalde kiminle eşleşecegimizi konuşurken birkaç dakikada ne oldu nasıl oldu neden oldu da o maç bu hale geldi hala anlayamam.
  diğer takımları tutan arkadaşlar avrupa maçı türk takımı geyiği falan dinlemez normal zamanlarda dalgalarını geçerlerdi. ama o anda onlar bile bizim duruma tek kelime edemediler. bildiğiniz maç oynanırken ölüm sessizliği oldu. ne maç oynanırken ne de biz elendikten sonra kimse dalga bile geçemedi.
  o sene arda'nın da dediği gibi ödü koptu herkesin kadıköyde final oynayacağız diye. herkes rahatlayabilir artık demişti. ama o iş döndü kendi sahalarında şampiyonluk turuna geldi. allah çok büyük.
• 74

  20 21 sezonu nasıl travma olarak kabul ediliyor anlamıyorum. sanki şampiyonluk altın tepside bize sunulmuş da biz kaybetmişiz gibi konuşmayalım. son hafta bile şampiyonluk şansımız %20 falandı. böyle konuşup şu beşiktaş camiasını sevindirmeyelim.
• 75

  (bkz: real madrid'i elimizden kaçırmak)