mustafa cengiz

32 yaşındayım. faruk süren ve sonrasındaki tüm galatasaray başkanlarını amma iyi amma kötü gazeteden, televizyondan, son yıllarda sosyal medyadan ve internet üzerindeki çeşitli platformlardan takip ettim.

kimseyi kimseyle kıyaslama yapmak istemiyorum ama mustafa cengiz'in çok farklı bir ruhu var, havası var. bir kere şundan adım gibi eminim kulübün tek bir kuruşunu kan emicilere, kulübün üstünden para kazanmaya çalışanlara, kabaca kötü insanlara yedirmedi. hatası oldu mu oldu. varsın hatalar böyle olsun. onun başkan olduğu süreçte temsil edilmek istedigimiz gibi temsil edildik tüm platformlarda. konuşması gereken yerde konuştu, susmasi gereken yerde sustu. şu satırları bile yazarken röportajları jest ve mimikleri kendine has tabirleri gözümün önünden geçiyor. umarım kendisinden çok güzel haberler alırız, umarım tekrar kameraların karşısına geçer ve "inna fetahna leke fethan mübina" diyerek cümlesine başlar. ben yendim, fethettim! der.

hem torunları, hem çocukları hem ailesi hem sevenleri, dostları akrabaları hem de galatasaray camiası adına çok üzülüyorum. güçlü kalıp bizi yarım bırakmaması gerekiyor...

geçmiş olsun...