23467
ligde çok kötü olduğumuz zamanlarda oldu. ama benim hatırladığım dönemlerde, hem türkiye liginde, hem avrupada her takıma bu derece ezildiğimizi çok nadir gördüm. iyisi kötüsü her takım ister 11 kişi olsun, ister 10 kişi olsun çok rahat oynuyor bize karşı. işin ilginç tarafı kadro bu derece kaliteliyken.
bir takımın her maç kalecisi yıldızlaşıyorsa o takımda sorun vardır. herkesin dilinde aynı kelime işte, komşulukta karşı takımın taraftarı "oğlum sizin takım ne kadar kötü oynuyor, resmen alanya sizi ezdi". galatasaray taraftarı olarak bizde öyle düşünüyoruz maalesef. oynadığımız her maç büyük takım hüviyetini ben asla ve asla görmüyorum. sanki her mahalleden birer adam toplayıp bir takım kurmuş ve maça çıkmışız gibi. kalite var ama kimse kimseyi tanımıyor.
pres desen top kimdeyse yakınında hangi futbolcumuz varsa o gidiyor mecburiyetten, düzenli bir alan savunması yok, hücum desen ayağına top alan atacak kimse arıyor. şut desen çekemiyoruz, çeksek de hep defanstan dönüyor. ceza sahasına orta konusuna girmiyorum bile, ne zamandır bunu düzgün yaptığımızı hatırlamıyorum. kendi sahamıza yapılan ortalara hep rakip takım vuruyor. dönen topları alamıyoruz. kontra atak yapamıyoruz. say say bitmiyor.
inanılır gibi değil futbolculara tek tek baktığımızda böyle kalitedeki bir takımın oyunu. yıldızlarla oynadığımız basit basit goller yediğimiz çok sezon hatırlıyorum ama yediğimizin hep fazlasını atar veya reaksiyon gösterirdik. oyunun iyi oynayamadığımız yönleri oluyordu ama yaptığımız iyi yönler de vardı. şimdi ne atak ne defans hiç birini beceremiyoruz. her maç bir kurban futbolcu buluyoruz kendimize onu eleştiriyoruz.
tabi ki takımın teknik heyetinde tarihte çok başarılarımıza vesile olmuş canlarımız ciğerlerimiz var. ama maalesef kötü oynadığımızın farkında bile değiller asıl sorun burada. iyi oynamadık desek anlayacağım da; alanya maçında nasıl iyi oynamışız ben anlayamadım ki ben ikinci yarıdan utandım. bunları yazmak hiçbir galatasaray taraftarı gibi benim de hoşuma gitmiyor ama görünen de bu. iki üç futbolcuyla olacak iş değil bu. hatta bekler harici ben olsam hiç transfer yapmam. kadro her türlü yeterli. umarım eski günlerimize geri döneriz.
bir takımın her maç kalecisi yıldızlaşıyorsa o takımda sorun vardır. herkesin dilinde aynı kelime işte, komşulukta karşı takımın taraftarı "oğlum sizin takım ne kadar kötü oynuyor, resmen alanya sizi ezdi". galatasaray taraftarı olarak bizde öyle düşünüyoruz maalesef. oynadığımız her maç büyük takım hüviyetini ben asla ve asla görmüyorum. sanki her mahalleden birer adam toplayıp bir takım kurmuş ve maça çıkmışız gibi. kalite var ama kimse kimseyi tanımıyor.
pres desen top kimdeyse yakınında hangi futbolcumuz varsa o gidiyor mecburiyetten, düzenli bir alan savunması yok, hücum desen ayağına top alan atacak kimse arıyor. şut desen çekemiyoruz, çeksek de hep defanstan dönüyor. ceza sahasına orta konusuna girmiyorum bile, ne zamandır bunu düzgün yaptığımızı hatırlamıyorum. kendi sahamıza yapılan ortalara hep rakip takım vuruyor. dönen topları alamıyoruz. kontra atak yapamıyoruz. say say bitmiyor.
inanılır gibi değil futbolculara tek tek baktığımızda böyle kalitedeki bir takımın oyunu. yıldızlarla oynadığımız basit basit goller yediğimiz çok sezon hatırlıyorum ama yediğimizin hep fazlasını atar veya reaksiyon gösterirdik. oyunun iyi oynayamadığımız yönleri oluyordu ama yaptığımız iyi yönler de vardı. şimdi ne atak ne defans hiç birini beceremiyoruz. her maç bir kurban futbolcu buluyoruz kendimize onu eleştiriyoruz.
tabi ki takımın teknik heyetinde tarihte çok başarılarımıza vesile olmuş canlarımız ciğerlerimiz var. ama maalesef kötü oynadığımızın farkında bile değiller asıl sorun burada. iyi oynamadık desek anlayacağım da; alanya maçında nasıl iyi oynamışız ben anlayamadım ki ben ikinci yarıdan utandım. bunları yazmak hiçbir galatasaray taraftarı gibi benim de hoşuma gitmiyor ama görünen de bu. iki üç futbolcuyla olacak iş değil bu. hatta bekler harici ben olsam hiç transfer yapmam. kadro her türlü yeterli. umarım eski günlerimize geri döneriz.
