6546
atanamamış beşiktaş taraftarı. bu taraftarın daha fazla hüzün görmüşü ve takımı daha cenabet olanı beşiktaşlılar işte. yoksa forvetsiz, stopersiz, orta sahasız, kalecisi aşırı derecede formsuz durumdaki bu takımla kenetlen len mq gibi naralar atıp tff'ye bilmemneye atarlar giderler yapmak büyük bir cahil cesaretinin ürünü zira. adama derler ki tamam güzel, takımını seviyorsun, dolayısıyla galibiyet malibiyet bekliyorsun ama gerçeklerden kopma kardeşim. aha kadron bu. aha yönetimindeki 6-0 esprisi yapan başkanın bu. aha istatistikler bu yönde.
mustafa kemal atatürk böyle büyük adam oldu işte arkadaş. adam realistti, gerçekçiydi. o istemez miydi selaniğe dalalım, aynı anda şeyh saidi tepeleyen ordu biraz daha güneye açılıp kerkük'e girsin, ordan karabekir paşa batumu fethetsin falan. isterdi tabi ama eldeki ordu götü zor toparlamış, halkın desteğiyle toparlayabilmiş bir orduydu ve kurtuluş savaşında bütün gücünü kullanıp zaferi elde edince yıpranmıştı. o da uçuk hayaller peşinde koşmadı ve ülkesinden bile dışarı çıkmayarak ölene kadar kendisini milletine adadı.
galatasaray taraftarı da kenetlenirken bu gerçeği göz ardı etmemelidir. biz de seviyoruz takımımızı ama ponçikli neşeli nutuklar dinleyip atacağımıza devre arasına kadar yönetimi itin götüne sokup çıkarmak zorundayız. her gün, her dakika ayıplarını yüzlerine ve kafalarına vurmalıyız ki akıllansın, adam olsunlar. yoksa bunlar bu basiretsizlikle devre arası da oyuncu falan alamazlar "ama payamıj yok :(" diye. anadolu kulüpleri para sıçıyor sanki de o canavar gibi adamları alıyorlar.
realist ve akılcı, daha da önemlisi sürekli en kötüsünü düşünmesi ve devamlı sorgulaması gereken taraftar. biz.
mustafa kemal atatürk böyle büyük adam oldu işte arkadaş. adam realistti, gerçekçiydi. o istemez miydi selaniğe dalalım, aynı anda şeyh saidi tepeleyen ordu biraz daha güneye açılıp kerkük'e girsin, ordan karabekir paşa batumu fethetsin falan. isterdi tabi ama eldeki ordu götü zor toparlamış, halkın desteğiyle toparlayabilmiş bir orduydu ve kurtuluş savaşında bütün gücünü kullanıp zaferi elde edince yıpranmıştı. o da uçuk hayaller peşinde koşmadı ve ülkesinden bile dışarı çıkmayarak ölene kadar kendisini milletine adadı.
galatasaray taraftarı da kenetlenirken bu gerçeği göz ardı etmemelidir. biz de seviyoruz takımımızı ama ponçikli neşeli nutuklar dinleyip atacağımıza devre arasına kadar yönetimi itin götüne sokup çıkarmak zorundayız. her gün, her dakika ayıplarını yüzlerine ve kafalarına vurmalıyız ki akıllansın, adam olsunlar. yoksa bunlar bu basiretsizlikle devre arası da oyuncu falan alamazlar "ama payamıj yok :(" diye. anadolu kulüpleri para sıçıyor sanki de o canavar gibi adamları alıyorlar.
realist ve akılcı, daha da önemlisi sürekli en kötüsünü düşünmesi ve devamlı sorgulaması gereken taraftar. biz.
