19074
son düzlüğe girdik. bu saatten sonra önemli olan iyi oyun değil sonuç, yani 3 puan. (bkz: 22 nisan 2018 alanyaspor galatasaray maçı) böyle bir maçtı. maça iyi başladık, baskıyla 2 golü erken bulduk. ama bundan sonra takıma resmen bir şeyler oldu. bir panik haline girdi ve rakibin belki de en tehlikeli oyuncu fernandes'in şahane golüyle bu stres bir anda 10 katına çıktı. 2-1'den sonra aslında skor 2-0'ken yapmamız gereken şeyi, yani top çevirmeye başladık ama stres tabi ki cezasını kesecekti. mariano son haftalarda verdiği efsane hücum katkısına tezat bir şekilde hem kalemizde golü görmemize hem de defansın bel kemiği serdar aziz'i beşiktaş maçında kaybetmemize neden oldu. ardından fatih hoca'nın yaptığı hamlelerin ardından iyice ümidim kesmiştim zira son maçlarda 4-4-2'ye döndüğümüz hiçbir maçı kazanamamıştık. ancak sinan gümüş'ün belki de şampiyonluğu getirdiği golle derin bir nefes aldık. evet yedeklerimiz rakiplerimize oranla gerçekten yetersiz, evet belhanda'dan ve feghouli'den beklediğimiz katkıları alamıyoruz ama bunları şu anda konuşmamalıyız. gelecek hafta ligin finali diyebileceğimiz bir maça çıkacağız. her ne kadar yetersiz futbolculara sahip olursak olalım onlar galatasaray formasını taşıyorlar. bu yüzden son düdüğe kadar desteğimizi sürdürmeli, sezon sonunda o kupayı göğüslemeliyiz. bu hem maddi, hem de manevi olarak gerçekten çok mühim. artık şampiyonlar ligi'nde rakibimizi görmek istemiyorum ben, takımımı görmek istiyorum. o yüzden konsantrasyon beyler bayanlar! bu takım bu sene şampiyon olacak!
