665
22 ekim 2009 galatasaray dinamo bükreş maçı'nda 4-0'a kadar gayet iyi bir futbol oynayan, ancak fark geldikten sonra tam anlamıyla bocalayan ve oyuncuları konsantrasyon sorunu yaşayan takımdır. bu takımın oyuncularına net skor batıyor belli ki, bükreş gibi sahada zayıf kalan bir takıma dikine yapılacak her isabetli pas organizasyonu büyük bir gol şansı demekti, ancak nedense takım son yirmi dakikada savunmada top dolaştırmayı seçti. bakın top çevirmek stoperlerin kaleciyle yaptığı top alışverişi değildir. orta saha oyuncularının biraz tempo düşürmek amaçlı, veya aleyhine artan akınları yavaşlatmak amaçlı yaptığı savunmada açığı kollayan dengeli kısa paslardır. bu pasları stoperler yapmaya çalışırsa pek hoş şeyler olmaz. top çevirme işini geçtim, dinamo bükreş 75'ten sonra oyundan düşmese ve bir süre devam ettirdiği akınları sürdürse takım iyiden iyiye sarhoş bir savunma anlayışına bürünecekti. trabzonspor maçında daha erken oyundan düşen galatasaray ve daha uzun süre maça asılan trabzonspor neler gösterdi zannederim unutulmamıştır. atılan gol veya gelen farktan sonra takım savunmasında meydana gelen gevşekliğe çözüm bulunmalı diyeceğim ama bu ne taktikle ne sistemle ilgili. oyuncuların konsantrasyonunu bu kadar kolay kaybetmesi hayret verici bir durum. neyse yani sonuçta maç kazanıldı, uzun süre mükemmele yakın bir top oynandı, ama sahada oyuncuların zihninde meydana gelen problemler benim canımı sıkıyor. bunun takıma zaman vermekle alakası yok, deneme ama yapamama, istekli olma ama başaramama, sisteme alışmayla alakası yok. oyuncuların kafasında bir problem var.
