271
üzerinden gün itibarı ile 2 sene geçmiş olan maç. bu branşın son 6-7 senedeki hemen her önemli maçının bir hikayesi varken, bu maça dair tek hikayem maç boyunca, hatta maçtan neredeyse 1 saat sonrasına kadar geçen sürede abuk sabuk bir türk dizisini pür dikkat izlemek ve babama da maçın ertesi akşam olacağı konusunda ısrar etmekti. "famous from making their stadiums as hell for opposian teams" taraftarımızı arkasına alan, dirseğin üzerine balıklama atlayan, patlayan kaşından akan kanlar hakemin işaret etmesiyle farkedecek kadar bir cinnet haliymiş. hadi maçı izlememek az biraz da popüler olmaya başlayan(!) bir totem türü de, 17 ay boyunca maçı izlememek için direnmeyi hangi sözük açıklayabilir abi?
