79
arenada 2-1 kazandığımız maçtan sonra "oh be" demiştim "yarın boynuma atkımı takarım, sevinçten podolski'nin gol sevincindeki gibi kaya kaya okula giderim" demiştim ki ertesi gün değerli bir hocamızı kaybettik. yasımız olduğu için sevincimi içime gömmek zorunda kaldım. atkıyı o gün takmak kısmet olmadı, fener derbisinde dua ettim ben de. yine olmadı. bu sefer istiyorum. her zaman göğsümü gere gere, iyi günde kötü günde taktım atkımı ama, hocamın ölümünden dolayı içime gömdüğüm bir sevinç var neticede. yani hayat bana bi sevinç borçlu. tahsilatı yarın akşamki maçta yapmak istiyorum. güldür yüzümüzü cimbom. hayatın bizden çaldıklarını bi sen geri verebiliyosun.
