Kariyer Sonu1137
10.gün lincoln yine yok. hep beraber küfür edin. hakkınız, hiç kimse galatasaray'dan büyük değil yaftası boynunuzda. oynamasın lincoln, atılsın, kovulsun, yerine mehmet güven oynasın. getirene lanet edin, tribünde ayağına top geldiğinde kusun, elinizden geleni ardına koymayın ama beni son bir kez bir daha dinleyin.
hepiniz benden daha teknik bilgili adamlarsınız, açın arşivlerini gazetelerin, zahmet etmeyin ben ezbere biliyorum. hagi geldiğinde be onun ülkesine göçmüştüm. sürüye yeni katılmış olanlar var sadece. sürü aynı sürü, aynı çoban tarafından güdülüyor. 1996 senesinin bu aylarındaki gazeteleri okuyun. george hagi, meksika'ya top cambazlığı yapmaya giderken, dönemin yöneticisi irfan kurtoğlu ile tesadüfen aynı uçakta bulunmasa bunları konuşmayacaktık bile. başka bir şey duyan, bilen varsa bu konuda kimse inanmasın. fatih terim o tarihte hagi'yi inanın benden daha fazla tanımıyordu bile.
hagi; adını duydukça tüylerimin diken diken olduğu, futbol konuşuldukça karpatlar'ın maradona'sı diye kulaklarımın çınladığı efsane. çocuklar, ben pele'yi, maradona'yı, backenbauer'i, roberto carlos'u( fener'e gelmesi büyüklüğünden asla kaybettirmez), hagi'yi(galatasaray'a gelmeden önce) canlı seyretmiş galatasaray taraftarıyım. söyleyeceklerim var. benim için hagi, galatasaray'dır. galatasaray hagi'dir. ali sami yen'i tanımıyoruz, bize miras bıraktığı için seviyoruz. metin oktay'ı da seyretmedim bilmiyorum. ondan sonraki gelen tüm jenerasyonlar içinde benim için gelmiş geçmiş en büyük, en sevdiğim futbolcu hagi'dir.
hagi'yi vurguluyorum, bağlayacağım. 1996 senesinin eylül ayında hagi, vanspor maçına çıkmadan önceki gazeteleri bulun okuyun. dedim önce ben okumuştum. alayı küfür ediyordu, oynadığı ilk maçta gol atamasa fatih terim'de muhtemelen edecekti. neyseki hagi atıyordu, attırıyordu, bir başka oynuyordu futbolu. 40.000 kişinin önünde son dakika penaltısının başına gitmişti. hagi kendini gösterdikçe yalvardılar, filipescu'yu, ilie'yi bacanağı popescu'yu getirdi, avrupa şampiyonu oldu ve gitti. son maçında ağıtlar yakılmıştı. bakalım bir daha kime nasip olacak?
o gittikten sonra öksüz kaldı sahaların ortası. 2 yıl öncesine kadar. bir brezilya'lı 10 numaralı formasıyla fırladı çıkış tünelinden. hagi dahil hiç bir futbolcuya nasip olmayan bir desibelle tavaf etti tribünleri. ve oynadıkça bir şeyler anlattı anlayana, bir şeyler gösterdi görmek isteyene. komadılar, yalamalık yapmadı sürüye, tıpkı ortega gibi, anelka gibi pascal nauma gibi. senmisin çakar'a, toroğlu'na, hıncal'a dalaşan. daha doğrusu dalaşmayan muhatap bile olmayan. vakvakları ürküttü, geçen yılın ilk yarının en büyük futbolunu oynayan adamı kazma bülent'e boğdurdular. ben lincoln olsam bülent'in çalıştırdığı takımda antrenmana bile çıkmam. sen kimsin kardeşim, hayatı boyunca, 18 in içinde ayağına gelen topu tekmeleyip dışarı atmakla efsane olmuş, en ufak bir damarına dokunmada takıma küfür etmekte tereddüt göstermeyecek kazma, hagi den sonra gelen ve bir daha asla gelmeyecek olan bir top cambazını itin kıçına sokacak. ve bizi futbolu sevdiğimize pişman edecek.
büyük galatasaray taraftarı bu lincoln için yazacağım son yazıdır. artı kovsalar da, başımızın üstünde taşısalarda ben yazmayacağım. ben lincoln'ün uzaktan seveniyim artık. ben bir basit futbol dilencisiyim. galatasaray olmasa asla şimdiki endüstriyel futbolu seyretmeyecek olanım. götüyle futbol oynayan servet'i, ayağının burnuyla topa tepen gökhan zan'ı seyretmektense, beyniyle futbol oynayan lincoln'ü sahada görmek isteyenim.
büyük takımların verdiği imaj, gösterdiği rota gururun, onurun yüksek aşamasıdır. büyük takımlar büyük hocalarıyla, büyük futbolcularıyla nam salarlar. galatasaray büyüktür, taraftarı büyüktür. bu büyüklük geçmişten geleceğe kadar değişmeyecektir. şimdi hocası da büyüktür, türkiye'nin şu anda oynayan en büyük futbolcusu arda turan ne mutlu ki bizm takımdadır. ve kim ne derse desin, benim sabitemdir, hagi'den sonra gelen ve bir daha gelmeyecek olan en büyük yabancı futbolcusu ise lincoln'dür. oynamazsa benim için büyük eksikliktir.
surinam'lının cim bom'unun en büyük futbolcusu olacaktır. lincoln ile surinam'lıyı bir golden sonra sarılırken görürseniz beni hatırlayın.
sevgilerimle,
hepiniz benden daha teknik bilgili adamlarsınız, açın arşivlerini gazetelerin, zahmet etmeyin ben ezbere biliyorum. hagi geldiğinde be onun ülkesine göçmüştüm. sürüye yeni katılmış olanlar var sadece. sürü aynı sürü, aynı çoban tarafından güdülüyor. 1996 senesinin bu aylarındaki gazeteleri okuyun. george hagi, meksika'ya top cambazlığı yapmaya giderken, dönemin yöneticisi irfan kurtoğlu ile tesadüfen aynı uçakta bulunmasa bunları konuşmayacaktık bile. başka bir şey duyan, bilen varsa bu konuda kimse inanmasın. fatih terim o tarihte hagi'yi inanın benden daha fazla tanımıyordu bile.
hagi; adını duydukça tüylerimin diken diken olduğu, futbol konuşuldukça karpatlar'ın maradona'sı diye kulaklarımın çınladığı efsane. çocuklar, ben pele'yi, maradona'yı, backenbauer'i, roberto carlos'u( fener'e gelmesi büyüklüğünden asla kaybettirmez), hagi'yi(galatasaray'a gelmeden önce) canlı seyretmiş galatasaray taraftarıyım. söyleyeceklerim var. benim için hagi, galatasaray'dır. galatasaray hagi'dir. ali sami yen'i tanımıyoruz, bize miras bıraktığı için seviyoruz. metin oktay'ı da seyretmedim bilmiyorum. ondan sonraki gelen tüm jenerasyonlar içinde benim için gelmiş geçmiş en büyük, en sevdiğim futbolcu hagi'dir.
hagi'yi vurguluyorum, bağlayacağım. 1996 senesinin eylül ayında hagi, vanspor maçına çıkmadan önceki gazeteleri bulun okuyun. dedim önce ben okumuştum. alayı küfür ediyordu, oynadığı ilk maçta gol atamasa fatih terim'de muhtemelen edecekti. neyseki hagi atıyordu, attırıyordu, bir başka oynuyordu futbolu. 40.000 kişinin önünde son dakika penaltısının başına gitmişti. hagi kendini gösterdikçe yalvardılar, filipescu'yu, ilie'yi bacanağı popescu'yu getirdi, avrupa şampiyonu oldu ve gitti. son maçında ağıtlar yakılmıştı. bakalım bir daha kime nasip olacak?
o gittikten sonra öksüz kaldı sahaların ortası. 2 yıl öncesine kadar. bir brezilya'lı 10 numaralı formasıyla fırladı çıkış tünelinden. hagi dahil hiç bir futbolcuya nasip olmayan bir desibelle tavaf etti tribünleri. ve oynadıkça bir şeyler anlattı anlayana, bir şeyler gösterdi görmek isteyene. komadılar, yalamalık yapmadı sürüye, tıpkı ortega gibi, anelka gibi pascal nauma gibi. senmisin çakar'a, toroğlu'na, hıncal'a dalaşan. daha doğrusu dalaşmayan muhatap bile olmayan. vakvakları ürküttü, geçen yılın ilk yarının en büyük futbolunu oynayan adamı kazma bülent'e boğdurdular. ben lincoln olsam bülent'in çalıştırdığı takımda antrenmana bile çıkmam. sen kimsin kardeşim, hayatı boyunca, 18 in içinde ayağına gelen topu tekmeleyip dışarı atmakla efsane olmuş, en ufak bir damarına dokunmada takıma küfür etmekte tereddüt göstermeyecek kazma, hagi den sonra gelen ve bir daha asla gelmeyecek olan bir top cambazını itin kıçına sokacak. ve bizi futbolu sevdiğimize pişman edecek.
büyük galatasaray taraftarı bu lincoln için yazacağım son yazıdır. artı kovsalar da, başımızın üstünde taşısalarda ben yazmayacağım. ben lincoln'ün uzaktan seveniyim artık. ben bir basit futbol dilencisiyim. galatasaray olmasa asla şimdiki endüstriyel futbolu seyretmeyecek olanım. götüyle futbol oynayan servet'i, ayağının burnuyla topa tepen gökhan zan'ı seyretmektense, beyniyle futbol oynayan lincoln'ü sahada görmek isteyenim.
büyük takımların verdiği imaj, gösterdiği rota gururun, onurun yüksek aşamasıdır. büyük takımlar büyük hocalarıyla, büyük futbolcularıyla nam salarlar. galatasaray büyüktür, taraftarı büyüktür. bu büyüklük geçmişten geleceğe kadar değişmeyecektir. şimdi hocası da büyüktür, türkiye'nin şu anda oynayan en büyük futbolcusu arda turan ne mutlu ki bizm takımdadır. ve kim ne derse desin, benim sabitemdir, hagi'den sonra gelen ve bir daha gelmeyecek olan en büyük yabancı futbolcusu ise lincoln'dür. oynamazsa benim için büyük eksikliktir.
surinam'lının cim bom'unun en büyük futbolcusu olacaktır. lincoln ile surinam'lıyı bir golden sonra sarılırken görürseniz beni hatırlayın.
sevgilerimle,
