❮
39❯
  • 303
    sadece diziliştir. benim isteğim ister 4-3-3 oyna ister 3-5-2 oyna önde basıp aldığın toplarla 30 dakikada fişi çekmek yönünde. iki sezonu boşu boşuna heba ettik. halbuki bir çok maçı oyunu açarak kaliteyle alabilirdik.

    şimdi alakasız bir oyuncu grubuyla teknik direktörden 1 ayda atletico'nun, chelsea'nin oyun disiplinini istiyoruz. uzun vadede bu da başarılır ama bunun yerine kahve tabiryle ya herro merro gitsek iki sezonda da şampiyonluk yarışında olurduk. tek gereksinim kanatlara ayak uydurabilecek hızda ve pres yapabilecek bir santrafordu. gerets-terim-hamza-içerde mancini-kısmen şenol güneş-şu an ersun yanal bu futbolla başarılı oldu ve oluyor bu ligde.

    neyse artık geçti, şu an yapmamız gereken dursun çapsızını yollayıp yazın transferlerin tudor-scout ekibi ortaklığıyla yapılmasını sağlamak. bunlar gerçekleştiğinde 7-8. hafta gibi teknik direktörü konuşmaya başlayabiliriz. yoksa de jong'larla veya benzeri çöplerle daha çok teknik direktör kovulur, orası da ayrı mesele...
  • 304
    turkiye'de basarili olmanin yillardir tek bir anahtari vardir. ve bunu hangi takim daha iyi yaparsa ligi o goturur.

    o da hucum pres. sahaya nasil dizildigimizin cok bir onemi yok aslinda ama 4-4-2 diyoruz iste. rakip yari alanda bir kisi fazlasin, rakip sahada baski yapacak, hucum yapacak, topu rakip alanda tutacak bir tane fazla adamin var. eger sen bunu oyuncularina adapte etmeye calisirsan sayilar degisir 3-5-2 olur, 4-5-1 olur cok da onemli degil fakat bu oyunu oynamamizi engelleyen ve bu handikaplarinin yaninda takima yeterince katki veremeyen selcuk, sneijder, podolski gibi adamlara sahibiz ne yazik ki.

    yani diyecegim o ki sadece aliskanliktan 4-4-2 diyoruz cunku galatasaray basarili oldugu donemlerin cogunda bu dizilisle oynadi. bu insanlar 4-4-2'yi yalnizca cift forvet olarak gormuyor o ozledigimiz baskili, rakibi bogan oyuna bir donus kapisi olarak goruyor.
  • 312
    galatasaray'ın bu kötü gidişatında uzun zamandır doğal olarak diziliş problemi konuşulmadı. tudor'un 3 lü defans felsefesinin bizi biraz diziliş muhabbetine döndürmesi ile birlikte belki de iyi futbolu son izlediğimiz sezon olan 2011-2012 sezonunda kullandığımız 4-4-2 sistemini biraz incelemek istedim.

    öncelikle bir çok futbolsever hatta teknik direktör dizilişin çok çok önemli olmadığını, önemli olanın mantalite olduğunu söylerler. ben ise dizilişe fazla inananlardanım.

    2011-2012 sezonu dizilişine dönersek çoğumuz o yıldan beri bir daha 4-4-2 oynamanın kolay olmayacağı, o dönemki selçuk-melo tandeminin inanılmaz performansı, engin baytar-emre çolak kenarlarının orta sahaya katkısı, johan elmander'in takımı 4-4-2 değil 4-5-2 oynattığı gibi konularda hemfikiriz. bir sonraki sezon sneijder transferi ile 4-4-2 den dizilişimiz 4-1-2-1-2 ye dönmüştü ( baklava diye tabir ettiğimiz ) ve bu dizilişle cl çeyrek finaline yükselmiştik. ancak ortaya konan futbol sezonun genelinde bir önceki sezona nazaran sönük kalmıştı. fatih terim ikili forvet düzeninde 2 senede bu sistemlerle şampiyon olmuş 3. sezonunun 6.haftasında galatasaray'dan ayrılmıştı. takımın başına mancini geldi ve o günden bugüne yaklaşık 4 sezondur galatasaray 1-2 maç hariç 4-4-2 sistemini bir daha kullanmadı. peki kullanabilir miydi ? o günden beri galatasaray'ın başına gelen 6 hocanın hiç biri buna kalkışmadı. bunda wesley sneijder'in varlığının etkili olduğunu düşünüyorum. wesley sneijder ile galatasaray'ın yolları ya bu yaz ya önümüzdeki yaz ayrılacak. acaba galatasaray bu ayrılıktan sonra yeni bir 10 numara mı aramalı, düz 4-3-3 e yönelik transferler mi yapmalı yoksa 4-4-2 ye yönelik bir kadro mu oluştırmalı ?

    önümüzde 4-5 sezondur bu dizilişle yakalanmış bir başarı örneği yok ligimizde. peki dünyada durum ne ? haddinden fazla şeyler başaran takımlara bir bakış atalım.

    öncelikle 5 sezondur haddinden fazla şeyler başaran atletico madrid. 1 uefa kupası 1 la liga şampiyonluğu 2 cl finali yapan atletico madrid hep 4-4-2 sistemini kullandı. costa-david villa ileri hattından grizman-gameiro ikilisine kadar geldiler. gabi-koke-godin-juanfran ve felipe luis takımın değişmez yapı taşları. diğer mevkilerde oyuncu değiştiriyorlar ancak diziliş ve felsefe aynı ve her yıl la liga'da ilk 3 içerisindeler. bu sezonda şampiyonlar liginde yarı finaline kaldılar.

    ikinci haddini aşan takım leicester city. bu sanırım tarihin en büyük haddi aşılmış başarılarından biridir. küme düşmekten son 2 hafta kurtuldukları sezonun ardından premier lig şampiyonu oldular. yine düz 4-4-2 dizilişini kullanan bir diğer takımdı leicester. ileride vardy-okazaki ikilisini kullandılar ancak skor yükünü vardy-mahrez bazen de duran toplardan hunt-morgan ikilisi çekmişti. bu dizilişin başarılı olmasında çok büyük pay sahibi tabiki kante onu da unutmamak gerek. eklemek lazım ki leicester ilk kez katıldığı cl'de bu sezon çeyrek finale kaldı.

    diğer bir beklenmedik başarı sahibi takım monaco. 4-4-2 dizilişi ile oynuyorlar. şampiyonlar liginde yarı finale kaldılar. dormund'a 2 maçta 6 gol atarak elediler ve lig 1'de şuana kadar 34 haftada 83 puan topladılar ve bunu 95 gol atarak yaptılar. bu gerçekten inanılmaz bir istatistik. psg'nin 3 puan önündeler, şampiyonluk yakın. ileri uçta sezona falcao-germian ikilisi ile başladılar ancak ortaya inanılmaz bir adam olan mpemba çıktı ve formayı germian'dan kaptı. bu takımın başarısında kanatlardaki lemar-silva ve orta sahada oynayan fabinho'nun etkisi gerçekten çok büyük.

    bu 3 takım haricinde 4-4-2 kullanarak başarıya ulaşan ve ulaşamayan takımlar var elbette. ancak artık dünyada 4-4-2 dizilişi kalmadı demek pek gerçekçi olmuyor. görüldüğü üzere kendilerinden beklenmeyecek başarılara ulaşan bazı takımlar bu dizilişi yakın dönemde kullanmışlar ve kullanmaya devam ediyorlar. elbette çok iyi futbolculara sahipler, ancak bu futbolcuların iyilik düzeyi bu başarılar için yeterli midir ? sanmıyorum. ve 4-4-2'ye inanıyorum.

    umarım galatasaray yakın gelecekte bu dizilişe döner ve başarıları yakalamaya devam eder. en azından denemeli diye düşünüyorum. tabi ki farklı yönetim ve farklı oyuncu kadrosu ile. umarım.
  • 314
    çift santrfor ve iki kanat oyuncusu ile oynanan klasik 4-4-2'nin günümüz futbolunda yeri yoktur. okazaki forvet arkası, mbappe ve griezmann kanat menşeili oyunculardır. tıpkı elmander ve necati'nin 9,5 numara oyuncuları olması gibi.

    bilgisayara geçtiğim vakit editleyeceğim entry'yi.

    edit: iki buçuk sene olmuş ne geçememişim bilgisayara be.*
  • 315
    4-4-2 oynayabilmek için çok yönlü futbolcularınız olması gerekmektedir. mesela prtasaha özellikli forvet oyuncularınızın olması gibi. kanat oyuncularınızın da ortasaha özellikli olması gerekir. en son 4-4-2 ile başarılı olduğumuz kadroya bakarsak çok açıklayıcı olur. kanatlarda emre çolak ve engin baytar gibi. emre yerine amrabat'ı koyunca başarısız olmanız elzemdir mesela. elmander ve necati ateş de çok öenmliydi o başarıda.
  • 318
    tarihten silinmiş diziliştir. orta sahada hem ofansif hem de defansif anlamda yaratacağı boşluğu 2 tane box-to-box oyuncu bile çözemez. aslında istenen de bu değildir. istenen 4-4-1-1 dir. 4-4-2 iki tane santrafor ile oynanır. sneijder'den önce de oynanmamıştır. zira necati ve elmander hep dönüşümlü olarak orta sahanın önünde oynamışlardır. burak ve umut gelince bu iş bozulmuştur.

    2 santrafor oynamak maçına göre düşünülebilir. ama sürekli kullanımı mantıklı değildir.
  • 320
    4-4-2 çok iyi bir diziliştir ancak bizim yapımıza asla uymayan bir yapı. öncelikle forvetimiz yok 4-4-2'yi sinan g. ile oynayamazsın. daha sonra kanatlarımız orta yapan kanat yerine içe kat ediyor buda büyük sıkıntı. bunun nedeni ise kanattan gelen oyuncu ile birlikte 3 kişi ceza yayında ve civarında kalıyor ve markaj ve alan kapatma daha rahat oluyor. sonra orta saha zaten en büyük sorun.

    sonuç olarak iyi bir orta saha- 1 adet forvet fırsatçı golcü tarzında drogba-burak misali ve çok koşacak. 1 adet kanat alınmalı. 1 kanat içe kat etsin sorun değil ama 2si etmemeli ve sürekli değişim yapmalılar.
  • 321
    ne yazık ki bir çok meziyeti olan futbolcularla işe yarıyan formasyondur. hücum oyuncularınız geri gelip basıyorsa, ortasahaya sürekli destek olan forvet oyuncunuz varsa, ortasahaya gelen kanat oyuncularınızın boşluğunu bekleriniz doldurabiliyorsa, stoperleriniz ön liberoya ihtiyaç duymayacak hız ve güçteyse oynayabilirsiniz. mevcut galatasaray için sadece bir dizilişten ibarettir. çünkü oyuncularımız bırakın birbiriyle yardımlaşmayı daha pas yapamıyorlar.
  • 322
    wesley sonrası uygulanabilmesi için mevcut forvetlerimizin uyumsuz olduğu formasyon. sinan gidecek gibi düşünürsek, gomis ve eren'in ileri uçta birlikte oynaması imkansız. aslında eren'in düz yolda yürürken bile sakatlanabildiğini düşünürsek, gomis'in sadece yanına değil, yerine de olacak şekilde toplam 2 forvet transfer gerek ki, 4-4-2' yi oynayabilelim. orta sahamızın durumunu anlatmama zaten gerek yok.
  • 324
    mevcut forvet ve kanat oyuncusu havuzuyla galatasaray futbol takımı için kullanılması mümkün değildir. kadroda en az 3 santrfor bulunmalı ki bizim şuan 2,5 tane var (buçuk dediğim asıl mevkisi açık olan sinan). ek olarak eren-gomis ikilisiyle de oynamak mümkün değildir. yoksa 4-4-2'nin bir yerden silindiği yok, fransa şampiyonundan hollanda 8.sine kadar uygun forvet ikilileri ve yeterli oyuncu havuzuyla bu dizilişi başarılı bir şekilde oynayan takımlar var.

    topa sahip olan bir takım olmak istiyorsanız orta ikilide bir oyun kurucu mutlaka bulunmalıdır. takım boyunu kısa tutabiliyorsanız (ki 4-4-2 adına önemli bir nokta bu) box to box oyuncu şart değildir. tabi olması ekstra katkı sağlar.

    kanat oyuncularından bir tanesini juan mata, arda turan, emre çolak gibi pas oyununa yatkın orta saha karakterinde bir futbolcu seçersiniz ki organizasyon eksiği giderilebilsin.

    güzel formasyondur. böyle bir takım doğal olarak biraz asimetrik dizilir. oyun planına ve oyuncuya göre belli kanada ağırlık biner. sadece hücumda değil savunurken de arka arkaya dizilen 3 blok halindeki savunma sistemi ile gayet iyi maçlar çıkarılabilir.
❮
39❯
App Store'dan indirin Google Play'den alın