2011'de başkan seçilerek türk futbolunun kaderini değiştirmiş eski galatasaray başkanı.
hatırlanacağı gibi türk futbolunda 14 sene şampiyon olamayan galatasaray 1984 yılında almanya milli takım teknik direktörü jupp derwall ile yeniden yapılanmaya başlamış, bu yeniden yapılanma derwall sonrası 1987-1992 arasında mustafa denizli, 1992-1995 arası da feldkamp, hollman ve saftig'le devam etmiş ve en sonunda 1996-2002 arası fatih terim ve lucescu ile zirve yapıp sona ermiştir. galatasaray 1986-87 ve 1987-88 üst üste iki sene şampiyon olup 14 yıllık bekleyişine son verdikten sonra 1992-2002 arasındaki 10 yıllık dönemde 7 kez şampiyon olup, 2 de avrupa kupası kazanmıştır.
fakat 2002 yılına gelindiğinde galatasaray artık hem ekonomik olarak hem de kadro olarak yıpranmış ve yenilenmeye ihtiyaç duyar hale gelmiştir. kadrosunda 2001 yazında büyük bir dağılma yaşamasına rağmen toplama bir takımla 2001-02 sezonunda sinekten yağ çıkaran dönemin teknik direktörü mircea lucescu bunu ön görerek galatasaray'ı ucuz ama başarılı olabilecek bir yeniden yapılanmaya gitmeye hazırlanmaktayken romantikliği ve popülizmi çok seven yeni başkan özhan canaydın tarafından fatih terim'i geri getirmek adına şampiyonluğa rağmen kovulur. bu gereksiz ve zamansız değişimle lucescu'nun nasihatlarının aksine yeniden yapılanma ihtiyacına sırtını çeviren terim-canaydın ikilisinin icraatları galatasaray'ın gerileyişini, fenerbahçe'nin ise yükselişini başlatacaktır.
galatasaray bunları yaşarken türk futbolunda yavaş yavaş fenerbahçe başkanı aziz yıldırım rüzgarları esmeye başlamıştır. özellikle 2000-01 sezonunda galatasaray'dan kazanılan, kimilerince şaibeli bir şampiyonlukla koltuğunu sağlamlaştıran yıldırım, futbolda yine büyük bir puan farkını kapatarak beşiktaş'tan aldığı ve o farkı kapatırken yine kafalarda çokça soru işaretleri uyandıran 2003-04 şampiyonluğundan sonra fenerbahçe'yi belli bir düzleme oturtup galatasaray'ın kötü yönetilmesini, ekonomik sorunlar ve iç karışıklıklarla uğraşmasını da fırsat bilerek sarı kırmızılı takımın 100. yılı olan 2004-05 sezonunda da şampiyon olmayı başarır.
2005 yılında aziz yıldırım artık türk futbolunun tek patronu gibidir. o artık istediği gibi hakem odalarını basıp tehditler savurabiliyor, fenerbahçe'yi dokunulmaz bir konuma taşıyıp rakipleriyle adil yarışın dışına çıkabiliyor, gerektiğinde tahkim kurulu ve pfdk'yı istifaya zorlayıp kendi amaçladığı doğrultuda bu kurumları dizayn edebiliyor, medyayı istediği gibi yönlendirebiliyordu. amacı fenerbahçe'nin ama haklı, ama haksız her sene bir şekilde şampiyon olması için gerekli olan her imkanı seferber etmektir. aziz yıldırım zaman zaman nefret dolu açıklamalar yaparak özellikle galatasaray'ı hedef alıyor ve türk futbolunda nefreti körüklüyordur.
aziz yıldırım'ı durdurmaktan çok uzak, dağınık ve yorgun görünen, kötü yönetilen ve ekonomik sorunlarıyla gündemde olan türk futbolunun baş aktörü galatasaray ve diğer "küçük büyükler
*" o günlerde fenerbahçe'ye dur diyebilecek gibi gözükmemektedir.
yine de 2005-06 ve 2007-08 sezonlarında galatasaray'ın mucizevi şampiyonluklar alması, aziz yıldırım'ı biraz örseler.
öyle ki 2006-07'de alınan 100. yıl şampiyonluğu ve şampiyonlar ligi çeyrek finali bile yıldırım'ı tatmin etmez. en güçlü döneminde, en güçsüz dönemini yaşayan rakibi galatasaray'a 2 şampiyonluk kaybetmekle kontrolünü iyice kaybeden aziz yıldırım 2008 yılında şampiyon olamamayı gerekçe gösterip şampiyonlar ligi çeyrek finalisti fenerbahçe'yi "yeniden yapılanma gerekçesiyle" hiç ihtiyaç yokken dağıtmaya başlar. zico kovulur, "torunlarına yetecek kadar para için" fenerbahçe'ye geldiğini açıkça belirten aragones yerine gelir, josico, maldonado, güiza gibi transferlerle fenerbahçe batar ve ancak dördüncü olur. ama galatasaray averajla da olsa geçildiği için aziz yıldırım mutludur. 2009'da bu kez üç sene üst üste şampiyonluk sözü vererek yeniden başkan seçilir. sertliğin dozunu daha da artıracaktır.
2009-10 sezonunda tıpkı 2006'dakine benzer bir finalle şampiyonluğu bu kez bursa'ya kaptırır. 2010-2011'de ligin ilk devresinde trabzonspor'un 9 puan gerisine düşer ama devre arasında basına verdiği demeçlerde şampiyonluk için çok iddialı cümleler kurar. sanki 9 puan önde olan trabzonspor değil de fenerbahçe'dir! hatta dönemin gs başkanı adnan polat'ı arayıp 3 büyükleri kastederek "şampiyonun bizden birinin olması lazım adnan" dediği ilerleyen dönemlerde tapelerden okunacaktır. aziz yıldırım 2010-11 sezonunda trabzonspor'dan averajla da olsa şampiyonluğu almayı başarır.
başarmıştır işte... 8 yılda 5 kez şampiyon olmuş, 2 tanesini de son anda kaçırmıştır. en büyük kompleksi galatasaray son 9 yılda sadece 2 kez ipi göğüsleyebilmiş ve her geçen sene biraz daha dibe vurarak artık küme düşmeye oynar duruma düşmüştür. diğer takımların zaten hiçbir ağırlığı yoktur...
o sırada hiç beklenmedik bir şey olur. galatasaray kendi içinde bir devrim yapar. aziz yıldırım'a yakın ve başarısız bir görüntü veren başkan adnan polat gönderilir. yerine reformist biri görünen "başarılı iş adamı" ünal aysal başkan seçilir. o da futbolu taraftarın "eski bir dostu"na fatih terim'e emanet eder. tüm bunlar olurken sıcak bir temmuz sabahı medyada aziz yıldırım'ın tutuklandığı haberleri görülür. iddialar aziz yıldırım'ın fenerbahçe'yi şampiyon yapmak için "temiz olmayan yollara başvurmuş olabileceği" şeklindedir.
2011-2012 sezonu 14 yıl sonra aziz yıldırım'sız geçen ilk süper lig sezonu olmuştur. galatasaray açık ara bir futbolla rakiplerini geçer ve 9 puan farkla şampiyon olur. ertesi sezon aziz yıldırım hapisten çıkar, kaldığı yerden galatasaray'ı hedef almaya ve futbolu kutuplaştırma yoluna gitmeye devam eder. sanki 2010-11'deki açıklamalarıyla trabzon'dan psikolojik üstünlüğü ele almaya çalıştığı gibi bu kez 2012-13'te de benzer yolu galatasaray üzerinde denemek istemektedir. ancak karşısında trabzonspor değil galatasaray, şenol güneş değil fatih terim vardır. üstelik galatasaray'ın başında rahat rahat at koşturduğu yıllardaki gibi özhan canaydın yahut adnan polat yoktur. açıklamarıyla aziz yıldırım'ı adeta "deli konuşuyor, konuş deli" durumuna düşüren ünal aysal vardır. hatta aysal resmi siteden yıldırım'a taktığı lakabı da açıklar "kontrolünü yitirmiş zat".
aziz yıldırım ne yaparsa yapsın ünal aysal'a bir türlü diş geçiremez. 2013'te cas tarafından 2 yıl avrupa'dan men edilince bu sefer tff'ye gidip kovulan abdullah avcı'nın yerine fatih terim'e teklif yapmalarını önerir. tff ve demirören bunu uygular. terim milliyetçi duygularının etkisiyle milli takıma gider, galatasaray bir kez daha 2002'deki gibi kendini heba eder. ama bu yıldırım'a 2013-14'teki 1 tek şampiyonluktan başka bir şey kazandırmaz. bu sırada ünal aysal galatasaray'dan ayrılır. ancak aziz yıldırım yenilmiştir bir kez. bir daha asla 2000'li yıllardaki gücünü yakalayamaz. 2015, 2016, 2017 ve 2018'de 2 kez galatasaray'a, iki kez de beşiktaş'a şampiyonluk kaybeder. yıllarca "ben galatasarayla mücadele ediyorum" diye uyuttuğu fenerbahçe taraftarı da uyanmıştır artık. kaybettiğinin resmileştiği gün haziran 2018'deki seçimdir. 20 yıl boyunca her seçimden zaferle çıkmış yıldırım o gün "ya ali ya ben" diyerek resti çeker. 16 bin oy alan rabikine 4 bin oy alabilerek ağır bir farkla kaybeder. tarihten silinir.
o gittikten sonra da futbol artık eskisi kadar nefret ekseninde olmaz. kavga gürültü eksik olmasa da daha huzurlu bir ortam gelmiştir artık. tek problem futbolda siyasetin hakimiyetidir.
ünal aysal'ın kartları yeniden dağıttığı türk futbolunda göreve geldiğinde fenerbahçe 18, galatasaray 17 şampiyonluktaydı. aziz yıldırım giderken galatasaray 22, fenerbahçe 19 şampiyonluktadır.
ünal aysal'ın dağıttığı kartlarla fenerbahçe 9 yıldır şampiyon olamıyor. aysal galatasaray başkanı seçildikten sonra da sadece 1 kez fenerbahçe şampiyon olabildi.
ve bence biz bunu türk futbolunu ele geçiren ve holiganizmi körükleyen aziz yıldırım'ı futboldan silen ünal aysal'a borçluyuz. teşekkürler.
