bu satırları yazmak benim adıma çok zor olsa da,
18 şubat 2024 ankaragücü galatasaray maçı sonrası gösteremedikleri duruş ve ilkesizlik artık bir zamanlar içinde olmaktan gurur duyduğum oluşumun iflasıdır.
bunun yalnızca benim düşünce ve hissiyatım olmadığını bilmekle beraber mevcut oluşumun içinde bulunan tüm tribüncü dostlarımız bu işin
sebahattin şirin ile yürümeyeceğinin farkında. tribün hiyerarşisi ve yaşına olan saygınlıktan ötürü dile getirilmeyen her söz her kelime tribünümüzü ve taraftarımızı daha da dibe götürüyor. bakın farkındaysanız ne bedava dağıtılan biletlerden bahsediyorum ne de emekli ikramiyesi gibi bütün avrupa maçlarına kulübün bir profesyonel yöneticisi gibi cebinden beş kuruş çıkmadan gitmesini.
başaramadık arkadaşlar. alpaslan ağabeyin bir zamanlar tam bağımsız ilkesiyle yürüttüğü dünyanın en büyük taraftar mirasını yönetimlere ve kişilere bağlı bir kurum haline getirerek bu mirasa sadık olamadık. ne e-bilet davasında bir duruş gösterebildik, ne de bir çarşaf beze kendi özgür irademizle içimizden geçenleri yazabildik.
biliyorum kızıyorsunuz bana. ihanet olarak görüyorsunuz, nankörlükle suçluyorsunuz ama günün sonunda mahcubiyetle tüm satırların gerçek olduğunu kabul ediyorsunuz. korkum şu ki, bir deplasman otobüsünün içinde oturacak koltuk kalmadığı için koridorda birlikte koyun koyuna uyuduğumuz dostlarımızla yarın dönüşü olmayan kırgınlıklar ve küslükler yaşayacağız. bir daha galatasaray için bile olsa aynı masayı paylaşamayağız, rakı kadehlerini kaldırıp cimboma diye haykıramayacağız.
yarın çok geç. hemen şimdi.
sebahattin şirin istifa
