(bkz:
#1123666) bu entry'imde totem her zaman yapılmaz yazmıştım.
nedenine gelecek olursak eğer, şöyle izah edeyim.
hayatımdaki en büyük totemi
12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçında yaptım. yıllardır galatasaray'ın hiçbir maçını stadda olsun televizyonda olsun kaçırmayan ben bu maçı izlemeyecektim. hem kalbimin dayanmayacağını düşündüğümden, hem de bu seferde izlemeyeyim bakalım ne olacak diye düşündüğümden. o zaman ki totemim dakika 70'e kadar sürdü. daha sonra maçı izlemedim fakat sözlükten takip ettim. bu anları (bkz:
#980040) iş bu entry'de kız arkadaşımın kaleminden de okuyabilirsiniz.
bir diğer büyük totemim
20 kasım 2012 galatasaray manchester united maçındaydı. melo'nun golden önceki pozisyonuna başlamadan önce kız arkadaşımın elini sıkıca sarıp montumun kapşonunuda fatih terim'in
7 aralık 2011 galatasaray fenerbahçe maçındaki tarzıyla kafama geçirmiştim.
http://www.sporx.com/...rbahce_c37a1_800.jpg aynen bu şekil. ve akabinde bunun bize uğurlu geldiğine inanıp korner pozisyonunda aynı hale büründük ve ardından burak yılmaz'ın golü geldi.
sonra bunun etkisini
16 aralık 2012 galatasaray fenerbahçe maçında selçuk frikikten golü atınca gördük. yine aynı şekilde sevgilimin elini sımsıkı tutup montumun kapşonunu kafama geçirdim. o baraj anı, hakemin oyuncuları uyarması hepsinde pozisyonumuz sabit kaldı ve gol olacağını resmen hissettik. sonra ne mi oldu? toteeeeeeeemmmmmm diye bağırıp birbirimize sarıldık.
büyük maçlarda büyük anlarda yapıldığında etkisini gösteriyor kesinlikle. inanmak başarmanın yarısıdır.