225
özellikle süper final'in son haftasında kadıköy'deki maçta zorunluluktan yaptığım şeydir. zor nefes aldığım ve başım döndüğü için kendimi binbir güçlükle odama atıp içeriden gelebilecek seslere göre kendimi ayarlama şeklinde yapmışımdır. sonrası zaten salondan gelen kükremeler, sevinç çığlıkları ve 'allah'ım sana şükürler olsun!'lara cevaben gözyaşlarım, sunduğum şükürler, marşlar falan..
