bugün geriden çıkarken yapılamayan çevre kontrolünün, ya da gereksiz alınan risklerin ceremesini çekmek yerine, zamanında hakan şükür'lü oyun planında, geride eveleme geveleme pasları yerine savunmadan kendisine atılan uzun toplarda oluşan reboundları okan, suat ve emre'nin şok presi ile kapıp, hücum aksiyonlarımızı bu model üzerine, gayet de başarılı bir şekilde inşa etmişken, böyle bir modeli idmanlarda çalışıp, bir iki maçta dahi olsa denemek neden hiç aklına gelmez teknik heyetimizin.
illa bu olsundan ziyade dikkati çekmek istediğim şey, belli ki bir sorun var. düşük seviye takımlar dahi sana 2-3 adamıyla baskı yapıp, seni hataya zorlayıp oradan ekmek çıkarıyorsa, ve sen bunda ısrar edip, ilerleme sağlamak yerine her maç benzer sorunları yaşıyorsan, o zaman b ve c planları da geliştirmek, aramak gerekmez mi?
madem çıkarken baskıyı pasla kıramıyoruz, o halde oyunun merkezini rakip sahaya bu şekilde atmayı denemek bir opsiyon olabilir belki...
(bkz:
29 ağustos 2021 kasımpaşa galatasaray maçı)