• 49078
    victor osimhen:

    — “tanıdığm bir kulüp burası. dünyanın en büyük kulüplerinden biri. harika bir taraftarı var. ben de bu enerjiyi yaşamaya geldim. buraya alışmamda mertens çok destek olacak biliyorum.”

    “gecenin bu saatinde buraya gelen taraftarı görmek beni çok heyecanlandırdı. atacağım gollerle ben de onları çıldırtmayı ve adımı haykırmalarını istiyorum.”

    çıldırt bizi deli oğlan!
  • 49081
    “ille de görmek için mi yaşanır güzel günler? uğruna beklemek de güzel…”

    insanın duygularını kontrol edemediği, kalp çarpıntısını parmaklarında hissettiği o özel anlardan biriydi.

    bazen dilinizden dökülen sözler sizin için de sürpriz olabilir, kâğıda ya da telefonunuzun klavyesine düşen o kelimeler sizi bile şaşırtabilir; çünkü daha önce belki de hiç öyle hissetmemişsinizdir, sizi saran ve içinizi kıpır kıpır yapan o heyecan, tamamen kontrol altına almıştır sizi…

    galatasaray’a imza atmak üzereydim. her şey yolunda gidiyordu ama beklemek zorundaydım.

    böyle anlarda kafanızdaki soru işaretlerini dağıtmak istersiniz, “ya olmazsa, bundan sonra ne olur, belki de tekrar başa dönerim, en baştan başlayacak gücüm var mı” gibi olasılıklar üzerinize gelirken…

    sonra bir rahatlama takip eder bu döngüyü, o günler için beklemenin de güzel olduğunu anlarsınız.

    biraz kişisel olacak ama söylemesi zor olsa da bu bir veda mektubu.

    bugünden, o güne baktığımda…

    bildiğim tüm kelimeler zihnimde çarpışıyor, birçok şey yazmak geliyor içimden ancak bu duyguyu size tarif edemiyorum.

    galatasaray’dan, galatasaray’a geldiğim günün dördüncü yıl dönümünde kalbimde tarifsiz bir sevgi, yaşanılan onca hatıra, hayatıma giren birçok güzel insanın hissettirdiği eşsiz sıcaklıkla ayrılıyorum…

    evet, bir gün, bugünün geleceğini elbette biliyordum. ve zaman zaman o gün geldiğinde nasıl olacağımı, neler yaşayacağımı düşünüyordum.

    galatasaray’dan ayrılmak hiç kolay değil; kalbimin bir yarısı hep burada atacak. galatasaray’da geçirdiğim dört yılı düşünürken bu mektubun satır aralarına düşen birkaç damla gözyaşıyla beraber…

    ama biliyorum ki; galatasaray bizim evimiz, galatasaray bizim yuvamız.

    hayatımın en özel yolculuğunda benimle olan herkese çok teşekkür ederim.

    galatasaray’ı temsil edebilmek en büyük rüyalarımın bile ötesindeydi; her an, her yerde kulübüm için mücadele etmek, galatasaray’a karşı mahcup olmamak ve gençlere ilham olmak hayatın kendisiydi…

    inanıyorum, 1905’ten beri devam eden bu bayrak yarışında; terden sırılsıklam formalar ve sahada kaldırılmayı bekleyen kupalar, 119 senelik muhteşem tarihi boyunca olduğu gibi galatasaray’ın büyük taraftarını bundan sonra da mest edecek.

    galatasaray’ı, galatasaraylıları, galatasaray’ı temsil eden tüm değerleri çok sevdim, hep seveceğim. sizi gururlandırmak için her şeyimi vereceğim. ve her birinizi çok özleyeceğim…

    umarım en kısa zamanda, evimizde size veda etme fırsatı bulabilirim.

    kendinize iyi bakın.

    sevgilerimle,
    kerem aktürkoğlu
  • 49084
    — alıntı —

    sevgili twitter, çok fazla gelmiyorum buraya ama içimi dökme vakti geldi biraz…

    kerem, ilk samsun’daki türkiye ümit milli takım kampında tanışmıştık. o kampta her ne kadar çok samimi olmasakta ne kadar kaliteli bir oyuncu olduğunu yakından görme fırsatım olmuştu.

    sonra kader bizi galatasaray’da bir araya getirdi. yakınlığımız biraz daha artmıştı çünkü çok kötü bir sezonun bizlere yüklediği büyük baskıyı yüklenmek zorunda kalmıştık. bu baskıda bile aramızdaki sevgi ve saygıyı bozmadan ilişkimizi bir üst seviyeye taşıdık.

    kabus gibi sezonu bitirdikten sonra ise seninle daha güzel bir sezonla galatasaray’da şampiyonluk yaşadık. her şey daha güzeldi.

    bu şampiyonluktan sonra ise genoa yolculuğuna başlamıştım. en büyük destekçilerimden biriydin ve o süreçte benimle sürekli irtibatta olanlardan biri de sendin. aslında adım adım hayatımdaki önemin artıyordu. bu süreç bana senin anlık sinirlenmelerinin karakterinin bir parçası olduğunu öğretti :) aslında özünde ne kadar iyi, alçak gönüllü ve yardımsever biri olduğunu adım adım öğrendim. kaptanlığın gerektirdiği bazı özelliklerin sende doğuştan olduğunu ise tüm bu zamanda tekrar tekrar görme fırsatım oldu. sen doğuştan kaptansın canım kardeşim.

    6 aylık bir ayrılıktan sonra ise galatasaray’da şampiyonluk için bir araya geldiğimize inanıyorduk ama bilmiyorduk. şampiyonluğun son haftasında yaşadığımız stresli günleri hatırlıyorum da ne kadar özel bir hafta olduğunu şu an daha da iyi anlıyorum.

    şimdi ise senin veda vaktin, en doğru kararı verdiğine inanıyorum. soyunma odasında büyük bir boşluk olacağını biliyorum. ama oradaki başarılarınla burada seninle daha da gurur duyacağımızdan emin olabilirsin.

    yolun açık olsun…

    başının belası beko

    — alıntı —

    berkan kutlu

    https://x.com/...951541458530691?s=46
tümünü göster
App Store'dan indirin Google Play'den alın