liseli olsaydı hem camia, hem taraftar tarafından "efsane başkan" olarak anılacakken, sırf liseli değil diye
* ibra edilmeme ayıbıyla karşı karşıya kalmıştır. hem de bunu adnan polat yönetimindeki gibi değil, hiç de hak etmeyerek yaşamıştır.
bu adam görevi süresince dış etmenler tarafından gördüğü zorlukların üzerine, sırf liseli değil diye kendi camiasından da zorluk görmüştür. ibra skandalı yegane bir olay olmadığı gibi, aslında işi bu noktaya sürükleyen ve zurnanın adeta zırt dediği yer olmuştur.
sayın başkana camia olarak ayıp edilmiştir. mustafa cengiz dört dörtlük bir başkan olmadığı gibi, kulüpte kendisi gibi iyi niyetli ve yalnız ve yalnızca galatasaray lehine çalışmalar yapan, haklarını elinden geldiğince savunan bir başkanı da epeydir görememiştir. bana göre ünal aysal'dan sonra -ki bazı yönleri ünal başkandan iyi olup, bazı yönleri sayın aysal'dan iyi olmamakla beraber- galatasaray için ideale en yakın başkan tanımının da altını gayet güzel doldurmuştur.
150 tane liselinin değil, 30 küsür milyon galatasaraylının başkanıdır, çok büyük bir çoğunluğun da rızasını ve kalbini de kazanmıştır. ocak 2018'de başlayan başkanlığı süresince elinden geleni, yaptıklarını, yapamadıklarını bir teraziye koyduğumda rahatlıkla bunu söyleyebilirim. ben şahsen kendisinden razıyım, allah da ondan razı olsun. kendisi de hakkını galatasaray
taraftarına helal etsin.
sayın başkan da gönlünü ferah tutsun. tarihin tozlu sayfalarında kendisi ve başkanlığı adına yazılacak şeyler hep olumlu olacak çünkü.
kalbimden geçenleri, hiç abartıya yer vermeden, ne düşünüyor ve hissediyorsam yazdım. inşallah bu satırları okursun başkanım.
