öyle büyük bir insan ve futbolcudur ki değil kendisi bir nesli, kendisini izleyenler bile bir neslin futbol sevgisini etkilemiştir. oturdum düşündüm, dedim ki neden
metin oktay'ı idol olarak aldım ben? yaşım dolayısıyla hiç izleyemediğim bir insanı idol olarak almamın amacı ne? yaşlı bir insan gördüğümde önce atatürk'ü sonra metin oktay'ı sormamın sebebi ne? çünkü sevdim. keşke onu canlı görebilseydim de keşke onun gözlerine bir bakabilseydim de bu soruların cevabını bir göz ışıltısından, bir yüz ifadesinden çıkarabilseydim. sonra benim gibi
metin oktay'ı izlememiş olmasına rağmen kendisine idol olarak almış galatasaraylı arkadaşlarımı gördükçe aklıma şöyle bir şey geldi;
bazı durumlar bazı olaylar vardır güzelliğin en büyüğü ona ulaşmaya çalışmaktır. elinizde olmadığından gözünüzde öyle bir büyütürsünüz ki onu aklınızın bir köşesinde hep o olur. her anınızda onunla olursunuz. sanırım örneklersem daha rahat anlaşılacak yazım. erkek bünyeler için söylüyorum mesela bir kıza platonik bir aşk besliyorsunuz. kızın henüz bundan haberi yok. siz attığınız her adımda ayaklarınız önünde onun silüetini görmeye başlarsınız. yemek yerken çorbanın içinde gülümsemesi çıkar karşınıza. bu kız için herşeyi yaparım, öl dese ölürüm, onu hiç üzmem, başka kızlara hayatta bakmam falan diye aklınızdan geçirirsiniz hep. yok abi o kesin dünyanın en güzeli, ondan güzeli olamaz, o saçlar o gülümseme kimde olabilir gibi düşüncelere dalarsınız. her gece yatarken onun saçlarını koklayarak uyuduğunuzu hayal edip dalarsınız düşler alemine. tüm güzellik anlayışınız o kız endeksli olur falan filan. sonra kıza açılırsınız, birlikte zaman geçirmeye başlarsınız, ileriyi düşünür evlenirsiniz falan ama bir türlü ona platonik aşıkken aldığınız hazzı alamazsınız. çünkü o çok farklı bir duygudur. gözünüzde bir kızın yükselebileceği en yüksek mertebeye çıkarırsınız çünkü o zaman. çünkü seversiniz.
benim gibi
metin oktay'ı izleyememiş, onun galatasaraylılığını büyüklerinden duyduklarıyla öğrenmiş insanlar için durum buna benzer kanımca.
onun kadar olmamız imkansızdır.
onun mertebesine ulaşamayacağımız için aşık olduğumuz kızı gözümüzde en tepeye koyduğumuz gibi
metin oktay'ın galatasaraylılığını da en tepeye yerleştirdik. ona ulaşmaya çabalarkenki aldığımız haz bize mutluluk verdi. ona ulaşamayacağımız için hayatımız boyunca
onun galatasaraylılığını en tepeye koyacağız. ne mutlu ki bize galatasaraylılık deyince kafamızı kaldırdığımızda örnek alabileceğimiz bir idolümüz var. kafamızı kaldırıp gökyüzüne baktığımızda sağa çevirdiğimizde centilmenlik, sola çevirdiğimizde aşk, ileriye çevirdiğimizde taraftar sevgisi gibi daha nice nice örnek davranışa rastlayabiliriz
onun dünyasında. işte bana bu satırları yazdırabilecek o ismi bu yüzden idol olarak aldık. bu sebeplerledir ki cefa çekmeye razı geldik. çünkü sevdik.
sevmeyi görücü usulu evliliklerde değil, aşkım canım cicimli sevdalarda değil, 7 yaşımda galatasaray ile öğrendim. bu sebepledir ki 21 yıllık hayatımda kız arkadaşlarımla olan ilişkilerimde hep cefakar taraf oldum. hep sevginin kolay birşey olmadığına inanan taraf oldum.
onunla ve galatasaray ile başlayan sevda mecaralarımda işte bu yüzden hep uçurumlar yaşamadım. çünkü bana sevmeyi öğretti
metin oktay. oturup karşıma anlatmadı, benim gördüğüm bir şey yapmadı belki ama dedelerimin avuçlarıma akan gözyaşlarında öğrendim
ondan sevgiyi. ''o çok büyük insandı. '' diyen iki dudak arasında öğrendim sevgiyi. işte bu yüzden sevmek ne demek biliyorum. işte bu sebeplerle idol olarak aldım
metin oktay'ı.
umarım ne demek istediğimi anlatabilmişimdir, teşekkürler.
