güzel
izmir'imin güzel ilçesi. başka bir deyişle; "evim". uzun bir yolculuk sonrası
alaybey tersanesi'nin oraya varıldığında tüyleri diken diken eden duyguların sahibi.
kendimce spor kulübü ve taraftar ilişkisi konusuna da bir değineyim: hiç bir zaman futbol maçlarına gitmedim, gitmem de ama ortaokul zamanlarında her haftasonu alsancak'a gidip basketbol maçlarını izlerdim.
** gayet kaliteli, basketbol maçını izlemesini bilen bir taraftar kitlesi vardı. ancak şimdi, spor salonu evimin dibinde olmasına rağmen, onlara da gitmiyorum. neden mi? sadece kendi kendini eğlendirmeye gelen, ne kadar
karşıyakalı olduğu tartışılacak o herifler futboldan sonra basketbol tribünlerini de mesken olarak belirlediği için. sırf ben değil bir çok karşıyakalı da bundan şikayetçi. kulüp
* de bunları beslediğinden dolayı, insanları kendisinden tiksindirtmiştir.