2482
hayvanlar gibi ders calismam gereken bir donemdeyim. yetismesi gereken tez, yazilmasi gereken kitap bolumleri, gecilmesi gereken yeterlilik sinavlari vs.
ama ne yazikki sali gununden beri iptal oldum, tabiki galatasaray sayesinde. bu galatasaraylilik allah vergisi mi, ceza mi, ödül mü, hastalik mi bilmiyorum ama cok degisik bir sey...
her 14 mayista yaptigim gibi actim youtube'u, 2005 2006 sezonunun genelini, sonra nesiktas macindaki geri donusu, fener denizli macini, galatasarayin kayseri maci sirasinda gol haberi gelmesiyle kendini kaybeden oyuncularimizi, tribunleri, yoneticileri izledim. macin bitiminden sonra beklenen ölümden beter 16 dakikayi yuzumde koca bir gulucukle izlerken, neden bilmiyorum ama hala bir yandan karnimda agri oluyor. sanki bu izleyisimde bir sey olacakmis da kupayi biz alamayacakmisiz gibi garip bir his oluyor, sonucunu bilsem de engelleyemiyorum hala ayni heyecan cok garip...
hasan sas'in macin bitimiyle yuruyen galatasaraya donmesi, kucaginda evladiyla saga sola kosusturmasi, herseyi birakip sahada tek basina ciplak vaziyette volta atmasi, hungur hungur aglamasi...
hasan sas'in gercekten galatasaraylilik anlaminda bizden farki oldugunu dusunmuyorum, onun kayseri maci sonrasi goruntulerini her izledigimde bizleri izler gibi oluyorum. ne yurekten bir galatsarayliliktir o. nasil bir duygusal dolmusluk...
cok sukur o gun sampiyonlugu kazandik, bana da omrum elverdigi surece izleyecegim muhtesem bir 14 mayis ritueli kaldi.
yalniz 14 mayisin her yildonumunde en cok kizdigim kisinin de adini anmadan edemeyecegim. 90li yillarda cocuk olmus her galatasarayli cocugun tartismasiz idolu olan hakan sukur, senin alacagin olsun. olmadik insanlarla icice olup, olmadik seyler yapip, hala da bu terorist grubun icinde yer alman, bu kadar insanin cocuklugunu calman, bizlere bu kotu duygulari yasatman... alacagin olsun.
ama ne yazikki sali gununden beri iptal oldum, tabiki galatasaray sayesinde. bu galatasaraylilik allah vergisi mi, ceza mi, ödül mü, hastalik mi bilmiyorum ama cok degisik bir sey...
her 14 mayista yaptigim gibi actim youtube'u, 2005 2006 sezonunun genelini, sonra nesiktas macindaki geri donusu, fener denizli macini, galatasarayin kayseri maci sirasinda gol haberi gelmesiyle kendini kaybeden oyuncularimizi, tribunleri, yoneticileri izledim. macin bitiminden sonra beklenen ölümden beter 16 dakikayi yuzumde koca bir gulucukle izlerken, neden bilmiyorum ama hala bir yandan karnimda agri oluyor. sanki bu izleyisimde bir sey olacakmis da kupayi biz alamayacakmisiz gibi garip bir his oluyor, sonucunu bilsem de engelleyemiyorum hala ayni heyecan cok garip...
hasan sas'in macin bitimiyle yuruyen galatasaraya donmesi, kucaginda evladiyla saga sola kosusturmasi, herseyi birakip sahada tek basina ciplak vaziyette volta atmasi, hungur hungur aglamasi...
hasan sas'in gercekten galatasaraylilik anlaminda bizden farki oldugunu dusunmuyorum, onun kayseri maci sonrasi goruntulerini her izledigimde bizleri izler gibi oluyorum. ne yurekten bir galatsarayliliktir o. nasil bir duygusal dolmusluk...
cok sukur o gun sampiyonlugu kazandik, bana da omrum elverdigi surece izleyecegim muhtesem bir 14 mayis ritueli kaldi.
yalniz 14 mayisin her yildonumunde en cok kizdigim kisinin de adini anmadan edemeyecegim. 90li yillarda cocuk olmus her galatasarayli cocugun tartismasiz idolu olan hakan sukur, senin alacagin olsun. olmadik insanlarla icice olup, olmadik seyler yapip, hala da bu terorist grubun icinde yer alman, bu kadar insanin cocuklugunu calman, bizlere bu kotu duygulari yasatman... alacagin olsun.
