nickini ne zaman gorsem tuylerim diken diken oluyor . kendisini hepinizin tanidigi kadar tanirim ama bu bile yetiyor onun kaybini hissetmek icin. cogumuza gore sanssiz bi insandi
* ama inanin dusununce cogumuzdan sansli biri. hic tanimadigin insanlar tarafindan sevilmek ve yoklugunda hatirlanmak her yigidin harci degil. kendisine nickini her gordugumde icimde uyandirdigi dostluk icin, kendisine iyi dileklerini sunan arkadaslara ise burada yazdiklarini okudugumda aslinda benim bok attigimdan cok cok cok guzel ve ozel bi platformda bulunma ayricaligini yasadigimi hissettirdikleri icin tesekkur ederim.
ah be hako, annen babanin uzulmeyecegini bilsem bu baslikta yazan tum entryleri bi hatira defteri gibi bastirir onlara iletirim, nasil bi evlat, nasil sevilen bi dost ywtistirdiklerini bir daha gorup senle gurur duysunlar diye ama iste haddim degil.
unutmadan, orada mavi gozlu bi kiz car. ben gelene kadar sana emanet.
bekle bizi kardesim. hepimiz bi gun yanina gelicez. bambaska zafer hikayeleri ile...