diyelim ki ben sermaye sahibi bir adamım. nereye yatırım yapsam diye aranıp duruyorum. en sonunda bir çikolata fabrikası açmaya karar veriyorum; ki hedefim ülkemin insanına çikolatanın en güzelini yedirmek ve piyasadaki rakiplerimi geçmek. nerede yapılır bu çikolatanın hası? temsil, isviçre ile almanya'da.
hemen çikolatanın anavatanından bu işte ün salmış kişilerle anlaşma sağlamaya çalışırım. istedikleri koşulları onlara sağlarım. sütü kendi memleketlerinden mi istediler? hemen oradaki sütten getirmeye çalışırım. adamlar burada yabancılık çekmesin diye oradan hansları işçi olarak bile getiririm
*. tüm makinelerimi onların çalıştığı teknolojiye göre satın alırım. türkiye'nin en güzel çikolatasını en kısa sürede üretirim.
sonra o şirket ne olur biliyor musunuz? en kısa sürede topu atar. eksik olan ne? ben çok beğeniyorum çikolataları, tatları harika; ama neden tüketilmiyor? nedeni basit; bizim damak tadımızla dünyanın en güzel çikolatasını yapan adamlarınki farklı. bunu ülker'in yönetim kurulu başkanı bile söylüyor. beyaz çikolatanın tadı çok nefis, ben de çok beğeniyorum ama bizim insanımıza bir türlü satamıyorlar beyaz çikolatayı. onlar da ürün kısıtlamasına gidiyorlar beyaz çikolatada. baştan o getirdiğim bu işin uzmanlarının yanına bizim damak tadımızı da onlara anlatacak birini bulsaydım hem kaliteli, hem de beklentilere uygun üretim yapacaktım.
frank'in çikolata fabrikasında eksik olan neydi? bilmiyorum, neeskens, rijkaard, pujol filan iyiydi de bizim tribünlerin, hatta futbolcuların damak tadına uymadı.