resim
Néstor Fernando Muslera Micol
Takım:Estudiantes LP
Mevki:Kaleci
Yaş:39
Boy:1.90
Uyruk:Uruguay
❮
731❯
  • 17826
    -ilk maçı başakşehir maçı(o zamanki adı ibb)

    son maçı da başakşehir maçı olacak.

    -ilk sezonunda penaltıdan gol attı

    son sezonunda da öyle

    -ilk sezonunda kullandığı penaltıda penaltıyı alan forvetimiz 77 numara necati ateş, son sezonundaki penaltıyı alan futbolcu 77 numara alvaro morata

    her iki penaltı da da forveti savunan defans oyuncuları 17 numara

    -ilk sezonunda 25 numaralı formayı giyip kendisinin 1. şampiyonluğunu yaşadı

    son sezonunda 1 numaralı formasıyla galatasaray’ın 25. şampiyonluğunu yaşadı

    bu senaryo tesadüfen mi gerçekleşti, yoksa “birileri” ona yaraşır şekilde mi yazdı? bence ikincisi.
  • 17828
    2010-11 sezonunun tozuna bulanmışken, herkes kafasını öne eğmişken... "hadi beyler" diyen mahallenin serserileri ile çıkageldiler.
    sadece bir kaleciyi uğurlamıyoruz. bütün bir yıl inkâr etsem de; şimdi on yıldan fazlasına, "son anda muslera"ya, gözü gibi baktığı kalemize, bir efsaneye veda ediyoruz. kendi adıma da, gençlik yıllarımla bağımı kuran bir o kalmıştı, ben de sanki gençliğime veda ediyorum.

    son kez: "bir tanem söyle canım, ne istersen iste benden"
  • 17832
    elleri küçük yüreği büyük adam gibi adam fernando muslera;
    kimi zaman kızdık, topla beklemesine laflar söyledik, kapadığı açıdan goller yedi dedik, ama galatasaraylılığına hiçbir laf söylemedik, adamlığına, centilmenliğine, insanlığına da laf söylemedik. hatalı goller de yese gününde olmasa da herşeyiyle oynadığına şahitlik ettik.

    lorik cana ile başlayan ve efsaneleşen bir hikaye kendisinin galatasaray kariyeri. dün akşam yine gördüm ki biz kendisi için kendisi de bizim için ne kadar değerli. mertens ile ikisi gözüme birşey kaçmasına sebep oldu. bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden kariyeri.

    ah be muslera şimdi herşey daha zor. sensizlik koca bir boşluk olacak yüreğimizde. son anda muslera nidaları tarihin tozlu raflarına kalkacak. başka takımlar tarafından bile takdir edilecek bir futbolcu futbolumuzdan kayıp gidecek bir yıldız misali. seni örnek alan kaleciler kalacak geride. sokakta kaleye geçen çocuklar muslera diye yapacak kurtarışlarını beton ve asfalt ile döşeli sahalarda.

    unutulmayacaksın elbet ama yine kaledeki boşluğun çok hissedilecek. yeşil formalı bir adam vardı diyeceğiz önceden burada. keşke olsa da oyunu bile hemen başlatamasa diyeceğiz belki de. karşı takımlar artık daha bir öz güvenli olacak ataklarında, gol pozisyonlarında. yani yeşil formalım gözümüzün nuru yediğin golleri bile özleyeceğiz. yolun açık olsun. umarım senin gibi karakterli, takımını sahiplenen yeni bir kaleci buluruz. ama yine de hep kalbimizde olacaksın. çok az kaleci belki de bu mertebeye ulaşacak.elbeda…
  • 17833
    sadece bir kaleci değildi bizim için. kalesini korumanın ötesinde, bu takımın ruhunu taşıyan, saha içinde ve dışında örnek bir lider oldu. belki de onun varlığı, bizlerin en karanlık anlarda bile “biz buradan döneriz” diyebilme cesaretiydi. sadece eldivenleriyle değil, karakteriyle de korudu bu camiayı. onunla geçen onca yılın ardından, muslera’sız bir galatasaray’ı düşünmek zor. ama ne olursa olsun, onun mirası kalacak. teşekkürler muslera. teşekkürler efsane eldiven. her şey için.
  • 17834
    ailesi şu anda uruguayda. adam net bir şekilde işlerini ayarlamış. artık bunun bir veda olduğunu kabullenmek lazım. hazır zirvedeyken hep iyi hatırlayalım onu. seneye işler kötü gider ve yine avrupa'da başarısız olursak 14 sene değil son 1 sene hatırlanır.

    yolun açık olsun büyük kaptan. sen artık bizim efsanemizsin. hep de öyle kalacaksın.
  • 17837
    18 mayıs 2025 galatasaray kayserispor maçı'nda attığı penaltı golü ile "galatasaray tarihinin bir maçta gol atan en yaşlı futbolcusu"* unvanını elde etmiştir.

    bu unvan daha önce 16 aralık 2024 galatasaray trabzonspor maçı'nda gol atan dries mertens'e* aitti.

    (bkz: dries mertens/#4161772)

    14 yılda forma giydiği 550 maç*, kazandığı 19 kupa ile galatasaray ve türk futbol tarihine adını altın harflerle yazdıran efsane kalecimiz, bir de bu istatistikle tarihe geçmiş oldu.

    buna ek olarak "galatasaray tarihinin bir maçta forma giyen en yaşlı futbolcusu" unvanını da, bafetimbi gomis* takımdan ayrıldığından beri çıktığı her maçta yenilemiştir.

    seni çok özleyeceğiz kaptan. umarım yerini doğru bir şekilde doldurabiliriz.
  • 17839
    eşi ve çocukları dünyanın öbür ucunda. burada mevsim kış olunca orada yaz oluyor. burada gündüzken orada gece oluyor. apayrı bir dünya adeta.

    çocukları küçük. babalarından uzaklar. binip yanlarına gitmek istese 16 saat uçak yolculuğu yapacak ki uruguay’a direkt uçuş olmadığı için yıllarca milli takıma aktarmalı gidip geldiği haber olurdu. çocukları hastalansa gitmesi gün sürecek.

    çok zengin de olsa çile hep oluyor insan hayatında. bu sene yuhlandı muslera ama aklı ailesindeyken konsantre olamıyordu belki de.

    kesinlikle kalmayacak ve nedeni de bu aile özlemi.

    belki uruguay değil ama avrupa’da yaşasa kalması daha kolay olurdu.
  • 17840
    gitmek istiyorsa ısrar etmememekte, güzel vedalaşmakta fayda var. bu sezon bile homurdanmalar oldu kendisine.
    kötü vedalaşmamak lazım. yakışmaz bize.
    o yüzden gitmek istiyorsa bence güzelce vedalaşalım.

    diğer büyük takımlar büyük yıldızları ile nasıl vedalaşıyorsa biz de öyle yapmalı, 1 sezon daha kal diye ısrarcı olmamalıyız.

    (bkz: 2011-2012)
    (bkz: 2012-2013)
    (bkz: 2013-2014)
    (bkz: 2014-2015)
    (bkz: 2015-2016)
    (bkz: 2016-2017)
    (bkz: 2017-2018)
    (bkz: 2018-2019)
    (bkz: 2019-2020)
    (bkz: 2020-2021)
    (bkz: 2021-2022)
    (bkz: 2022-2023)
    (bkz: 2023-2024)
    (bkz: 2024-2025)

    benim yazarken elim yoruldu muslera napsın.*
  • 17841
    (bkz: 18 mayıs 2025 galatasaray kayserispor maçı)
    bence kendisi için olabilecek en mükemmel veda oldu. şampiyonluk maçında yine eski günlerinden esintiler sunan bir kurtarışla takımı oyunda tutması ve kendisinin gol atması ile biten bir senaryodan daha güzel ne olabilirdi ki?
    bu finali seneye oluşabilecek sıkıntılı bir duruma feda etmemek lazım. bu kadar başarılı bir kariyere böylesi bir veda her futbolcuya nasip olmaz.
  • 17842
    dedemin son 1,5 ayını dolu dolu birlikte geçirmiştik. 2006 yazı, mucizevi şampiyonluğun geçmeyen keyfi, bir yandan manisa’dan dönecek arda’ya bağladığımız umutlarımız, bir yandan elde penaltı kaçırdığı videosundan gayri bir veri bulunmayan erken dönem wonderkid denemelerimizden carrusca’nın kurdurduğu hayaller falan filan. hayattaki önemli olayların tarihlerini galatasaray’ın önemli olaylarının tarihlerinden hatırlama adetimiz o zamanlar da var. dede kanser, gidici olduğunu kendisi biliyor, babaanne biliyor, akranları biliyor ama yok, ben kabullenemiyorum. gözümü açtığımda zaten var olan şey ben bakarken nasıl yok olur lan? oluyormuş.

    önümde vefat etti. gözümden bir damla yaş akmadı. herkesin odadan çıktığı bir ara oldu, ben çıkmadım. ağlamadım. feryat figan ağlayanları teselli ettim, gözlerim bile dolmadı. eve, morga götürmek için bir tabut getirdiler, sevimsiz ahşap rengini, üstündeki yeşil renkli ayet yazılı örtüyü gördüm, ağlamadım. tabuta yerleştirilirken yardım ettim, ağlamadım. aşağı taşırken birlikte kemoterapiye giderken koluna girdiğimde gösterdiğim incitmeme hassasiyetini gösterdim, ağlamadım. ne zaman tabut arabaya yüklendi, kontak çevrildi, teker döndü; o zaman gözümü açtığımda var olan şeylerin ben onlara bakarken yok olabileceği gerçeği suratıma soğuk ve sert bir şey gibi çarptı. gözlerim yaşardı, dünyanın renkleri soldu.

    hayrettin’i az hatırlıyorum. volkan kilimci, mehmet bölükbaşı, kerem inan falan ilk çocukluk kalecilerim. taffarel’i mahallede “brezilya’nın kalecisi bize gelecek olm” diye hava atarak bekledim. sonrası zaten ergenlik, ilk gençlik anıları. ve fakat 14 sene bir şey hayatında var olunca “sanki hep varmış” hissi ve tabii beraberinde “hiç yok olmayacakmış” hissi geliyor. arena’da seyrettiğim her maçta, kafa atak tarafına bakarken gözün kendi kalemizi gösterdiği kadrajın kıyısında köşesinde yeşil formasıyla muslera’yı görmek zannettiğimden fazla yer etmiş. kadroyu saymaya kaleciden değil sağ bekten başlamak fena bir alışkanlıkmış. o alışkanlığın derecesi; formsuzlukları, avrupa performanslarını, papazlıkları, iyi yedek kaleciye sıcak bakmama huysuzluklarını, hoca seçmelerini falan filan her bir şeyi bir kenara bıraktırırmış. dedem de pek huysuz adamdı mesela. o an geldiğinde onların hepsi bir kenara istemsiz kaldırılırmış. gelip gidenler ağlatırmış da hep var olanların gitmesi insanın canını çok başka yakarmış.

    şimdi ortalık yavaştan feryat figan. benim gözümde damla yok. golle açtığın perdeyi golle hem de insanı numerolojiye inandıracak tuhaf tesadüflerle kapatmaya hazırlanıyorsun, gözyaşı yok. arkadaş “olum emiliano martinez düşer mi ya” diyor, “kalecinin melo cinsinden olanı da ne keyif verir be” diyorum, hüzün yok, gözyaşı yok. ama tabut kapıda biliyorum. arabaya yüklendiğinde, kontak çevrildiğinde, teker döndüğünde hissedeceğim şeylerden sadece korkuyorum.

    mertens’e veda ağlattı mesela. sana veda etmek bazı renkleri solduracak.
  • 17843
    gideceğini kabullendim ama ne olursa olsun bu vedaya hiç hazır değilim ben.

    sabahtan beri önüme muslera ve ciro&mertens editleri düşüyor. normalde çok stoacı bi insan olmakla çok gurur duyarım ama sabahtan beri ağla ağla durduramıyorum kendimi.

    ben bu vedaya hazır değilim kaptan, gel en çok galatasaray forması giyen oyuncu rekorunu da kıralım, dört sene üst üste şampiyonluğu da egale edelim beraber.

    sezon içinde konuştuğumuz her şeyi biliyorum ama umursamıyorum. galatasaray bi his takımıdır.

    gidişine dair beni teselli eden tek şey ailenin yanına gidiyor olman. ama burada da her zaman dünyanın en büyük ailesinin efsane kaptanısın. sonsuza kadar.
  • 17846
    sözleşmesini uzatmamız gereken oyuncumuz, ancak ilk 11 için değil. muslera ve mertens gibi isimleri önümüzdeki sezon da elimizde tutmalıyız. onların yeri bence artık sahanın içi olmasa da, her daim soyunma odasının kalbinde yer almalılar. gençleri yönlendiren, takımı bir arada tutan, galatasaray kültürünü yaşayan, taşıyan figürler onlar. her maçta oynamasalar da, her sezonda fark yaratırlar. bazı oyuncular forma için değil, takım ruhu için kalmalı.
  • 17847
    öncelikle şu ankete bakın lütfen
    https://anketinho.com/7127

    diyelim ki zorla ikna ettik ve 1 sene daha kaldı.
    bu yıl olduğu gibi kış aylarında performansı düştü, şampiyonlar liginde 3-4 kötü mağlubiyet aldık. ligde fenerbahçe bizi geçti.
    taraftarın yarısı ıslıklamaya başladı muslera'yı.
    diğer yarısı ıslıklayanlara çıkıştı tribünlerde tartışma ve kavgalar oldu.

    allah aşkına efsanemizin bu son yılını bu şekilde hatırlamak ister miyiz diye sormadan edemiyorum.

    bu muhteşem hikaye 2 kupa ile bitmeli. böyle kötü performansla değil. çünkü hiçbir efsane sonsuza kadar oynayamaz
  • 17848
    galatasaray kariyerini yaklaşık bir hafta sonra bitirecek olan efsanemiz. 14 sene 8 şampiyonluk, 19 kupa. rüya gibi, neler yaşattı bizlere. hikayenin bitişi o kadar güzel oldu ki, bunun sonrasında iki tarafında kazanabileceği bir şey kalmadı ve her iki tarafta çok ama çok mutlu, gururlu ve tabi ki hüzünlü.

    kulübün çok önemli efsanelerinden biri oldu kendisi, en çok kupa kazanan oyuncu olmuş oldu kendisi ve bunu da galatasaray gibi kupa canavarı bir kulüpte başardı. varolsun, çok mutlu olsun.
❮
731❯
App Store'dan indirin Google Play'den alın