14465
bambaşka bir hikaye. bu hikayeyi birazcık kendi gözümden anlatmak istiyorum. kimi galatasaraylıları, çocukluğundan başlayıp çocuk sahibi olana kadar, yani yıllar boyu sevindirmiş, kimi galatasaraylıları, ''ben simovic'i, taffarel'i izledim ne muslera'sı'' dediğine süreç içerisinde pişman etmiş, koskoca bir cumhuriyetin futbol tarihini değiştirmiş, bizim rakiplerimizin karşısında yıllardır göğsümüzü gere gere gezmemize en büyük sebeplerden biri, kaleciler kalecisi, efsaneler efsanesi.
hepimizin bildiği üzere 2011 temmuzunda 6.75 milyon euro + loric cana'nın bonservisinin lazio'ya verilmesi karşılığında takıma katıldı. 25 numaralı forma giydi sırtına.
muslera artık galatasaray'ın kalecisiydi.
ilk maçında başakşehir karşısında hatalı gol yiyerek başladı galatasaray kariyerine. 3. hafta ise karabük deplasmanında daha 14. dakika'da çok gerekli olmayan bir kaleyi terk sonrası kırmızı kart yedi ve atıldı. her 2 maçta da puan kaybına sebep oldu. türk basını hemen başladı doğramaya elbet. başta mehmet demirkol olmak üzere ''elleri küçük'' , ''galatasaray yetersiz bir kaleci almış'' tarzı yorumlar başlamıştı. eboue, riera, urfaluji, melo, elmander, selçuk, engin gibi transferler göz önüne alındığında taraftar da aslında muslera'yı transferlerin zayıf halkalarından biri olarak görmüştü ilk başta. 1-2 hafta standart bir performans sergileyen muslera 8. hafta içeride gaziantep 4 gol yemişti. ancak maçta hakem katliamı yaşandığından muslera çok fazla eleştiri almamıştı. sonra mı ne oldu? fernando muslera hikayesi başladı. ilerleyen 9 haftada sadece 2 gol yiyen fernando muslera özellikle 11.hafta beşiktaş deplasmanındaki performansıyla ''hmm'' dedirtmeye başlamıştı. tıpkı takım gibi kendisi de 14.haftada oynanan meşhur fenerbahçe maçıyla tamamen kabul görmüştü.
muslera artık iyi bir kaleciydi.
sezona takım gibi muhteşem devam eden muslera normal sezonda gol yememe rekorunu(15 maç) kırıp 16 maçta gol yememişti. süper finali de dahil ettiğimizde 19 maçta kalesini gole kapayan fernando muslera 12 mayıs 2012 tarihinde gelen kadıköy şampiyonluğunda yaptığı kritik kurtarışlar ve tüm maç performansıyla artık taraftarın sevgilisi haline gelmişti. yaz geldiğinde televizyon programlarına katılan fatih hoca herkesi satarım ama muslera'yı satmam diyordu.
muslera artık iyi ve vazgeçilmesi zor bir kaleciydi.
2012-2013 sezonunda artık şampiyonlar ligi vardı. lige yine standart bir performans ile başlayan muslera şampiyonlar liginin ilk haftası old trafford'da penaltı kurtarıyordu. ligde de performansını haftalar ilerledikçe arttıran muslera neredeyse her maç kritik kurtarışlar yapıyor, artık rakip takım taraftarlarını yavaş yavaş ''üff'' dedirtmeye başlıyordu. takım kalitesi ligin çok üzerinde olsa da rakipler galatasaray kalesine öyle çok seyrek gelmiyorlardı, ancak her gelişlerinde muslera gerçeği karşılarına çıkıyordu. rakip futbolcular artık hücum ederken, gol vuruşu yaparken sadece kaleyi hayal etmiyorlar, kalenin ortasında duran muslera'yı da gözlerinin önüne getiriyorlardı. hem galatasaray taraftarı hem de rakip takımların taraftarları artık muslera'nın çok çok iyi bir kaleci olduğunu kabul etme safhasındayken, 2013 yılında 2-3 kazandığımız schalke deplasmanında gösterdiği performansla fernando muslera artık herkesin gözünde büsbüyük olmuştu. daha 2. senesinde galatasaray'la şampiyonlar liginde çeyrek final oynamış ve ikinci şampiyonluğunu yaşamıştı. bu şampiyonluğun geldiği gün, yani yine bir mayıs ayında, yine bir şampiyonluk maçında(5 mayıs 2013 4-2 biten sivas maçı) 81. dakikada oyundan çıkarken yerine giren eray işçan'a sımsıkı sarılıyor, galatasaray'ın arkadan gelebilecek potansiyel kalecilerine ne kadar önem verdiğini gösteriyordu. bu şüphesiz her taraftarın dikkatini çekmişti.
muslera artık bizim hafızamızdan kolay kolay silinmeyecek bir kaleciydi.
2013-2014 sezonunda takım ligde şampiyon olmasa da muslera yine çok iyi bir sezon geçiriyor, bunun yanında türkiye kupası finali, süper kupa finali ve juventus'la adeta şampiyonlar ligi finali olan maçlarda kalesini gole kapatıyordu. ligde şampiyon olamamıştık ama muslera cebine 2 kupa bir de şampiyonlar ligi son 16 başarısını koymuştu bile.
muslera artık galatasaray kariyeri çok başarılı geçti denebilecek bir kaleciydi.
2014-2015 sezonu. belki de fernando muslera'nın en iyi sezonuydu. en azından lig bazında kesin öyle. şampiyonlar liginde takımla birlikte kendisi de çok iyi sezon geçirmemişti ve çok gol yemişti. ancak ligde bambaşka bir performans sergilemişti. galatasaray son 6 maçta kalesini gole kapatmıştı. bunların 5inde muslera kaledeydi. ancak bu gole kapatma takım savunmasıyla falan alakalı değildi. tamamen muslera'nın olayıydı. gol yemiyordu. evet kesinlikle gol yemiyordu. içeride dışarıda yaklaşık 1.5 ay gol yemeyi reddetti. ve galatasaray o 6 maçla birlikte şampiyon oldu. özellikle o haftalardan biri olan mersin idman yurdu deplasmanında yaptığı meşhur kurtartış sanıyorum galatasaray taraftarının aklından hiç çıkmayacak. hem galatasaraylılar hem spor medyası hem rakip taraftarlar hep bir ağızdan ''muslera galatasaray'ı şampiyon yaptı'' diyorlardı. üzerinden yıllar geçse de ''muslera şampiyonluğu'' dendiğinde o sezon akıllara gelecekti. rakip takımlar artık muslera'nın varlığından çok rahatsızlardı. üstelik bu diğer rahatsızlıklar gibi bir futbolcu çirkefliği de içermiyordu. aksine muslera'yı herkes sempatik buluyordu. bu tamamen bir yeteneğe öfkeydi. haklı bir öfke. rakiplerimiz muslera'yı geçemiyorlardı.
muslera artık bir galatasaray efsanesiydi.
15-16 ve 16-17 sezonları ne galatasaray ne muslera için çok iyi geçmedi. hatta muslera takıma katıldığı ilk 1-2 hafta hariç ilk kez bu sezonlarda basit gol yiyordu. rakiplerin muslera kalede olduğu için korkudan saçma sapan vurduğu, hatta vurmaktan çekindiği pozisyonlara izlemeye alışık bizler, şimdi de muslera'nın biraz sallanmasına şahitlik ediyorduk. ancak muslera yine de her şeye rağmen 15-16 sezonunda her iki finalde de kalesini gole kapatarak 1 türkiye 1 süper kupayı cebine koymuş, 16-17 sezonunun başındaki süper finalde de penaltılara giden beşiktaş maçında 3 penaltıyı birden kurtarmış ve kupayı müzemize getirmişti.
muslera artık övülmek ya konuşulmak için absürt derecede iyi performans göstermesi gereken bir kaleciydi.
muslera 17-18 ve 18-19 sezonlarında yine gösterdiği muhteşem performanslarla iki lig şampiyonluğunda başrollerden biri olmuş, kalesini gole kapatma rekorunu tekrar egale etmiş, şampiyonlar liginde ise başta içeride schalke maçı olmak üzere çok iyi maçlar çıkarmıştı.(deplasmanda da bir o kadar kötüydü). kaptanlık pazubandını da ilk kez 2017 sezonunda koluna geçiriyordu. artık galatasaray kaptanı fernando muslera'ydı. herkes artık ona alışmıştı. kimse onun iyi performansından bahsetmiyordu, sadece kötü gol yediğinde muslera söz konusu oluyordu. muslera uçak gibiydi, uçak uçarsa kimse konuşmaz ama düşerse konuşulur ya hani, muslera da öyleydi artık. kendi işini yapması, maç kazanması, kazandırması dikkat bile çekmiyordu artık.
muslera artık muhteşem performans izlemeyi bizde alışkanlık haline getirmiş bir kaleciydi.
ancak 2019-2020 sezonunda işler değişecekti. önce her şey normal gidiyordu. muslera çok iyiydi ancak pek konuşulmuyordu. kendisi 14.hafta 1-0 kazanılan alanyaspor maçında insan üstü bir performans sergileyip artık nadir ve kısa şekilde gerçekleşen övgülere tekrar maruz kalmıştı. 20 yıl sonra galibivetin geldiği 23 şubat 2020 tarihli kadıköy deplasmanında maç henüz 1-2 iken mehmet ekici'nin olağanüstü frikiğini kurtarmış ve adeta galibiyeti söküp almıştı. muslera'ya çok alışan bizler galibiyeti perçinleyen bu harika kurtarışı maçtan 2-3 saat sonra konuşmaya başlamıştık. belki de kurtarış anında fark edemedik, kurtarış olağanüstüydü. bu kurtarışın hakkı üzerinden zaman geçtikçe daha çok verilecekti. muslera gayet iyi bir sezon geçiriyordu. covid arasına kadar bile 12 maçta kalesini gole kapatmış ve muhtemelen yine rekor kıracaktı. ancak sonra bir şey oldu. covid arası dönüşü ilk maçta, rize deplasmanında muslera'nın ayağı kırıldı ve galatasaray ilk kez bu kadar uzun süre muslera'sız kalacaktı. sezonunun kalan 8 maçında muslera'sız galatasaray sadece 1 galibiyet almıştı. elbette pandemi sebebiyle seyircisiz oynamanın da bunda etkisi vardı ancak galatasaray 10 yıldır ilk kez muslera'sız bir dönem geçiriyordu. sudan çıkmış balığa dönmüştük.
muslera artık yokluğunda değeri anlaşılan bir kaleciydi.
19-20 sezonunda birçok sebepten şampiyonluk kaçmıştı. muslera 20-21 sezonunun ocak ayında dönmüştü. ligin yarısında oynayabilmişti. sakatlıktan döndüğü ve eski performansında olmadığı hissediliyordu. o sezon da şampiyonluk 1 golle kaçmıştı. 21-22 sezonunda ise muslera avrupa ligi gruplarında zor bir grup olmasına rağmen 6 maçın 4 ünde gole kapatmış ve lider çıkmamızda büyük rol oynamıştı. zaten bu sezon gelen tek başarı da buydu. ligde inanılmaz kötü bir sezon geçiren galatasaray'da muslera sivas deplasmanında yine ciddi bir sakatlık yaşamış, takım yine bu sakatlığı seyreden ve muslera'sız geçen 10 maçta 1 galibiyet alabilmiş ve türkiye kupasında 1.ligin sonuncu takımına elenmişti. kaleci problemi çok bariz şekilde göze çarpıyordu. hem takım çok tecrübesiz ve zayıftı hem muslera kalede yoktu. bu ikisi birleşince koskoca fatih terim bile görevden ayrılmak zorunda kaldı. galatasaray muslera'sız ligi 13. tamamlıyordu.
ancak 2022-2023 sezonunda muslera kalesine geri döndü. cumhuriyetin 100. yılında net hedef şampiyonluktu. yaklaşık 20 senedir en fazla 3 yıl üst üste şampiyon olamayan galatasaray bu 3 yılı doldurmuştu. artık şampiyon olmalıydı. bu olacaksa muslera da kalede olmalıydı. volkan demirel'in daha ilk sezonunda ''benden daha iyi kaleci'' cihat arslan'ın ''haksız rekabet muslera'' fatih terim'in ''herkes satılır muslera satılmaz'' emre belözoğlu'nun ''ligin kaderini değiştiren adam'' dediği ve daha aklıma gelmeyen nicelerinin çeşitli şekillerde övdüğü fernando muslera tekrar şampiyonluk parolasıyla eldivenleri takmıştı. daha ilk haftadan penaltı kurtarıp kalesini gole kapatmasıyla sinyali de vermiş oldu. sezonun sonunda hedef gerçekleşti, şampiyonluk kupası kalktı. ancak diğer sezonların aksine bu sezon pek etliye sütlüye karışmayan muslera ilk kez şampiyonlukta başrollerden biri değildi. yine iyi maçları vardı elbet ama en az etki ettiği şampiyonluk buydu belki de. yine de 15. kupasını ve 6. şampiyonluğunu kazanmıştı muslera.
şampiyonluk kutlamalarında sahneye çıkarken eliyle 6 işareti yapıyordu. 12 yıldır bulunduğu ülkede sadece 1 kez şampiyonluğuna şahit olduğu en büyük rakibine mesaj veriyordu sanırım. ara ara yapılan, sadece 1 maçta atılmış, aslında çok da önemi olmayan 6 gol işaretine karşılıktı belki de, bilmiyorum. sizin 1 şampiyonluğunuza karşılık, 12 sezona sığdırılmış 6 şampiyonluk diyordu parmaklarıyla. o şampiyonlukların hepsinde çok büyük emeği olan elleri ve parmaklarıyla...
muslera artık musleraydı.
