bir yonden gercekten kiskandigim insan modelleri... gun itibariyle takimlarinda ozan ve mesut ozil kadro disi birakildi ve gordugum kadariyla cogunluk bu kararin dogru oldugunu dusunuyor. hadi ozan'i bir kenara ayiralim da, mesut'un bu zamana kadarki butun sureci herhangi bir futbolsever icin supriz miydi? bence degildi, beklendigi gibi bitik bir haldeydi, takimi kotu etkiledi, hala ekonomik boyutu gizemini koruyor ama muhtemelen pahali da bir is oldu. peki bunlara ragmen fenerbahce taraftari transfer oldugunda davullarla zurnalarla eglendi mi? evet. simdi kadro disi kararina mutlular mi? yine evet. bu olayi cok sik yasiyorlar. baska ornek sosa. 35 yasindaki adami kalkip trabzon'dan kopardilar, bir allah'in kulu o gun elestirmedi, ulan bu yasta adamin bizde ne isi var demedi, ligin en iyi en formda orta sahasini aldik dediler, o sosa'nin nerdeyse bir tane katkisi yok, bugun kovulsa "ali koc'un en dogru karari oldu, helal olsun" diyecekler. adamlar her durumda mutlu olmayi beceriyorlar, muazzam bir is bu, gercekten kiskaniyorum.
ulkemizde baska bir guruhu cok andiriyorlar bu bakimdan. x kisisinin bariz hatalari, eksikleri var misal, elestiriyorsun, anlatiyorsun, bu guruh olumune savunuyor, 'seninleyiz x' diye trend topicler aciliyor hatta, 'bu kadar elestiriliyorsa demek ki dogru isler yapiyor, ardindan cakallar havlamiyorsa kurda kurt denmez!!!11!!' deniyor, sonra bir gece ansizin bir kisisel kararla gorevden aliniyor bu x kisisi. ertesi gun bakiyorsun, dumur oluyorsun. o guruh bu karari cok dogru bulmus, zaten aksakliklar varmis, yetersizlikler varmis, simdi yeni gelen y kisisi bu bakimdan en dogru kisiymis, vay anasini diyorsun. hayati belki de boyle yasamak lazim, mutlu olmak bizim elimizde...
*